سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه [[نماز غفیله]] یا [[ذکر یونسیه]] معروف است و آیه ۱۰۵ که بر ارث بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است. در فضیلت این سوره آمده است کسی‌که سوره انبیاء را بخواند، خدا از او به آسانی حساب می‌کشد و مورد عفو خود قرار می‌دهد و همه پیامبرانی که نامشان در قرآن است به او سلام می‌گویند.

<div style="text-align: center;"><noinclude>

آیه ۱۰۵ این سوره بندگان صالح خداوند وعده می‌دهد که زمین را به ارث می‌برند. برخی مطابق روایات نقل‌شده درباره این آیه، مصداق «عبادی الصالحون» را در این آیه، آل محمد(ع)،{{یاد| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)،قَالَ: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ: أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهٰا عِبٰادِيَ الصّٰالِحُونَ هُوَ آلُ مُحَمَّدٍ(صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)».}} [[امام زمان(عج)]] و اصحابش و یا شیعیان اهل‌بیت(ع) می‌دانند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۸۴۷-۸۴۸.</ref>برخی مفسران براساس آیه ۵۵ [[سوره اسراء]] وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا زبور را خصوص  کتاب نازل شده بر [[داوود (پیامبر)|داود(ع)]] می دانند و به برخی از مفسران منسوب است که زبور اسمی عام برای تمام کتب آسمانی [[پیامبران]] است. <ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، حسین، تفسیر اثنی عشری، انتشارات ميقات، ۱۳۶۳ش، چاپ اول، ج۸، ص ۴۵۳.