نذری (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

نذری معمولا در قالب سفره‌های نذری، پخت آش و حلوا، شله‌زرد و... و پیشکش آن به یکی از [[امامان شیعه|أئمّه(ع)]] یا [[امامزاده|امام‌زادگان]]، سپس پخش آن بین مستمندان یا همه مردم صورت می‌گیرد.<ref>نوبان، «درآمدی بر سفره‌های نذری در فرهنگ مردم ایران»، ص۱۰۴؛ بلوکباشی، «ام البنین»، ص۳۹۲۹.</ref> صورت‌های دیگری از نذری چون: اهدای خون به بیمارانِ نیازمند، روشن کردن شمع در ایّام خاص مثل [[شام غریبان (آیین)|شام غریبانِ]] [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، پخش کتاب‌های دینی، خدمت به [[زیارت|زائران]] [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] با شستن لباس‌های آنها یا تهیه‌ اسکان و... نیز وجود دارد.<ref>«نذری متفاوت از جنس نوع‌دوستی/ بیمارانی که چشم‌انتظار اهداکنندگان خون هستند»، وبگاه سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران؛ «نذرهایی که خوردنی نیستند»، خبرگزاری تسنیم؛ «نذرهایی که اطعام نیست»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا). </ref> اما بیشتر آیین‌های نذری به [[اطعام]] خلاصه و با آن شناخته می‌شود.<ref>«نذرهایی که خوردنی نیستند»، خبرگزاری تسنیم.</ref> نذری‌ها معمولا در روزها و ساعات خاصی چون روزهای ولادت أئمه(ع)، یا [[شهادت]] ایشان و در مراسم‌های [[روضه‌خوانی (آیین)|روضه‌خوانی]]، [[مسجد|مساجد]] و [[حسینه‌|حسینه‌ها]] و حتی برخی [[روضه‌‌های خانگی|خانه‌ها]] انجام می‌پذیرد.<ref>رحمانی و فرحزاد، «سفره‌های نذری در تهران، عاملیت زنانه در جماعت آیینی»، ص۱۸۳.</ref>  

برخی محققان، پیشنه این عمل در فرهنگ ایرانی را به قبل از [[اسلام]] و پخت آش‌های [[زرتشت|زرتشتیان]] در روز‌های خاص مربوط دانسته‌اند.<ref>بلوکباشی، «ام البنین»، ص۳۹۲۹.</ref> اما محققان دینی آن‌را تلفیقی از مفاهیم مختلفی چون [[اطعام]]، [[نذر]] و [[توسل|توسّل]] در فرهنگ دینی دانسته‌اند.{{مدرک}} آیین نذری مخصوص کشور و مردم ایران و شیعیان نبوده و بسیاری از مذاهب و کشور‌های دیگر نیز آن‌را انجام می‌دهند.<ref>«نذری در کشورهای مختلف جهان»، خبرگزاری اسپوتنیک ایران؛ «زرتشتیان یزد برای امام حسین(ع) نذری می‌دهند.»، پایگاه خبری صبح ساباط.</ref>