پرش به محتوا

آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ نوامبر ۲۰۲۳
خط ۲۹: خط ۲۹:
==ویژگی‌های آخرت و تفاوت آن با دنیا==
==ویژگی‌های آخرت و تفاوت آن با دنیا==
به‌گفته [[مرتضی مطهری]] در صدها [[آیه]] از [[قرآن]] موضوعات مرتبط با عالم آخرت، همچون عالم‌ پس از مرگ، [[قیامت|روز قیامت]]، چگونگی محشورشدن مردگان، میزان، حساب، ضبط اعمال، [[بهشت]] و [[جهنم]] و جاودانگی عالم آخرت مطرح شده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۰۱.</ref> عالمان مسلمان برپایه آیات قرآن آخرت را عالَمی کاملاً متفاوت با دنیا و نظام موجود در آن می‌دانند.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۴۸؛ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۴۱۱.</ref>
به‌گفته [[مرتضی مطهری]] در صدها [[آیه]] از [[قرآن]] موضوعات مرتبط با عالم آخرت، همچون عالم‌ پس از مرگ، [[قیامت|روز قیامت]]، چگونگی محشورشدن مردگان، میزان، حساب، ضبط اعمال، [[بهشت]] و [[جهنم]] و جاودانگی عالم آخرت مطرح شده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۰۱.</ref> عالمان مسلمان برپایه آیات قرآن آخرت را عالَمی کاملاً متفاوت با دنیا و نظام موجود در آن می‌دانند.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۴۸؛ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۴۱۱.</ref>
ملاصدرا بر این اعتقاد است که چنان‌چه روح باطن جسد است عالم آخرت نیز باطن عالم دنیاست.<ref>ملاصدرا، الاسفار، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۱۵۷.</ref>حکیم سبزواری نیز درتوضیح این سخن عالم آخرت را در مقایسه با عالم دنیا مانند جوجه پرنده  نسبت به تخم آن می‌داند.<ref>ملاصدرا، الاسفار، ۱۹۸۱م، ج۹، پاورقی ص۱۵۷.</ref>
ملاصدرا بر این اعتقاد است که چنان‌چه روح، باطن جسد است عالم آخرت نیز باطن عالم دنیاست.<ref>ملاصدرا، الاسفار، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۱۵۷.</ref>حکیم سبزواری نیز در توضیح این سخن عالم آخرت را در طول عالم دنیا دانسته وآن را در مقایسه با عالم دنیا مانند جوجه پرنده  نسبت به تخم آن می‌داند.<ref>ملاصدرا، الاسفار، ۱۹۸۱م، ج۹، پاورقی ص۱۵۷.</ref>
در آخرت همه انسان‌ها از آغاز آفرینش تا پایان آن، هم‌زمان زندگی می‌کنند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۴۱۱.</ref> در آن، انسان‌ها یا‌ در سعادت مطلق‌اند و هرچه بخواهند برایشان فراهم است یا در بدبختی مطلق‌اند که چیزی جز آنچه بد می‌پندارند، نصیبشان نمی‌شود؛ اما در دنیا زندگی و مرگ، بهره‌مندی و محرومیت، بدبختی و سعادت، رنج و راحت، و غم و شادی با هم آمیخته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۴۸.</ref>
در آخرت همه انسان‌ها از آغاز آفرینش تا پایان آن، هم‌زمان زندگی می‌کنند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۴۱۱.</ref> در آن، انسان‌ها یا‌ در سعادت مطلق‌اند و هرچه بخواهند برایشان فراهم است یا در بدبختی مطلق‌اند که چیزی جز آنچه بد می‌پندارند، نصیبشان نمی‌شود؛ اما در دنیا زندگی و مرگ، بهره‌مندی و محرومیت، بدبختی و سعادت، رنج و راحت، و غم و شادی با هم آمیخته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۴۸.</ref>


۱۶٬۹۲۲

ویرایش