confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱
ویرایش
ابی بن کعب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
←قرائت اُبی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== قرائت اُبی == | == قرائت اُبی == | ||
ابن‌جَزَری، از عالمان علم قرائت، اُبی بن کعب را برجسته‌ترین [[قاری]] امت دانسته است.<ref>ابن‌جزری، غایة النهایه، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۱.</ref> به گفته برخی پژوهشگران، قرائت اُبی پایه اصلی قرائت‌هایی است که در سده‌های بعد از خود، به عنوان قرائت‌های معتبر شناخته می‌شوند؛ به گونه‌ای که ادعا شده قرائت اُبی بن کعب از بنیان‌های اصلی قرائت حجازی است، چرا که در میان [[قرائات سَبْع]]، قرائت‌های [[نافع بن عبدالرحمن مدنی|نافع]] و [[عبدالله بن کثیر مکی|ابن‌کَثیر]] (از قاریان حجازی) تا حد زیادی از قرائت اُبی تأثیر پذیرفته‌اند.<ref>پاکتچی، «ابی بن کعب و علوم قرآنی»، ص۴۶۴.</ref> در قرائت‌های کوفی نیز تأثیر ابن‌کعب را بر قرائت‌های [[عاصم بن ابی النجود|عاصم]] و [[علی بن حمزه کسائی|کسائی]]، قابل ملاحظه ارزیابی کرده‌اند.<ref>پاکتچی، «ابی بن کعب و علوم قرآنی»، ص۴۶۴.</ref> اُبی بن کعب پس از رحلت پیامبر(ص) به تعلیم قرآن پرداخت و جمعی از صحابه، مانند [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] و [[ابوهریره|ابوهُرَیره]] و از [[تابعین]] افرادی چون [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] و [[ابوالعالیه ریاحی]] از وی [[علم قرائت|قرائت]] آموختند.<ref>ابن‌جزری، غایة النهایه، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۱.</ref> | ابن‌جَزَری، از عالمان علم قرائت، اُبی بن کعب را برجسته‌ترین [[قاری]] امت دانسته است.<ref>ابن‌جزری، غایة النهایه، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۱.</ref> به گفته برخی پژوهشگران، قرائت اُبی پایه اصلی قرائت‌هایی است که در سده‌های بعد از خود، به عنوان قرائت‌های معتبر شناخته می‌شوند؛ به گونه‌ای که ادعا شده قرائت اُبی بن کعب از بنیان‌های اصلی قرائت حجازی است، چرا که در میان [[قاریان هفتگانه|قرائات سَبْع]]، قرائت‌های [[نافع بن عبدالرحمن مدنی|نافع]] و [[عبدالله بن کثیر مکی|ابن‌کَثیر]] (از قاریان حجازی) تا حد زیادی از قرائت اُبی تأثیر پذیرفته‌اند.<ref>پاکتچی، «ابی بن کعب و علوم قرآنی»، ص۴۶۴.</ref> در قرائت‌های کوفی نیز تأثیر ابن‌کعب را بر قرائت‌های [[عاصم بن ابی النجود|عاصم]] و [[علی بن حمزه کسائی|کسائی]]، قابل ملاحظه ارزیابی کرده‌اند.<ref>پاکتچی، «ابی بن کعب و علوم قرآنی»، ص۴۶۴.</ref> اُبی بن کعب پس از رحلت پیامبر(ص) به تعلیم قرآن پرداخت و جمعی از صحابه، مانند [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] و [[ابوهریره|ابوهُرَیره]] و از [[تابعین]] افرادی چون [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] و [[ابوالعالیه ریاحی]] از وی [[علم قرائت|قرائت]] آموختند.<ref>ابن‌جزری، غایة النهایه، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۱.</ref> | ||
== مصحف اُبی بن کعب == | == مصحف اُبی بن کعب == | ||