۱۷٬۸۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| عنوان = {{عربی|اندازه=۱۰۰%|الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}}|(فاسقان آنها هستند كه) پيمان خدا را پس از آن كه محكم ساختند، میشكنند و پيوندهايى را كه خدا دستور داده برقرار سازند قطع مینمايند و در جهان فساد میكنند، اينها زیانکارانند. | | عنوان = {{عربی|اندازه=۱۰۰%|الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}}|(فاسقان آنها هستند كه) پيمان خدا را پس از آن كه محكم ساختند، میشكنند و پيوندهايى را كه خدا دستور داده برقرار سازند قطع مینمايند و در جهان فساد میكنند، اينها زیانکارانند. | ||
}} | }} | ||
[[محمدجواد بلاغی نجفی|محمدجواد بلاغی]] در آیه قبل مراد از فاسقان را [[کفر|کافران]] و [[منافق|منافقان]] دانسته است.<ref>بلاغی، آلاء الرحمن، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۷۹.</ref> به گفته [[سید مصطفی خمینی]] واژه فاسق بدون احتساب مشتقاتش، از | [[محمدجواد بلاغی نجفی|محمدجواد بلاغی]] در آیه قبل مراد از فاسقان را [[کفر|کافران]] و [[منافق|منافقان]] دانسته است.<ref>بلاغی، آلاء الرحمن، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۷۹.</ref> به گفته [[سید مصطفی خمینی]] واژه فاسق بدون احتساب مشتقاتش، از اصطلاحات قرآنی و به معنی کسی است که با [[کفر]] و اِلحاد از دایره بندگی خدا خارج شود و با کاربرد فقهی و بازاری آن به معنی مؤمن گناهکار متفاوت است.<ref>خمینی، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۵.</ref> | ||
== تفسیر پیمان الهی == | == تفسیر پیمان الهی == | ||
به گفته | به گفته جوادی آملی، مفسر قرآن، منظور از عهد الهی، دین است که خدا چنین پیمانی را از راه [[عقل]] و [[وحی]] گرفته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۴۴.</ref> از دیدگاه [[ناصر مکارم شیرازی]] نیز فاسقان در همه پیمانهای الهی مانند [[توحید|پیمان توحید]] و تبعیت نکردن از [[شیطان]] و [[نفس اماره|هوای نفس]]، پیمانشکنی کرده و خواسته نفس و شیطان را پیروی میکنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۵۳.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] پس از بیان وفانکردن به عهد از سوی فاسقان، چهار نظریه از مفسران را درباره مفهوم «عَهدَ الله» و پیمان الهی نقل کرده است که عبارتند از؛ | ||
# دلایل فطری بر [[توحید]]، [[عدل الهی|عدل خدا]] و تصدیق رسولان الهی. | # دلایل فطری بر [[توحید]]، [[عدل الهی|عدل خدا]] و تصدیق رسولان الهی. | ||
# امر و نهی الهی که بهوسیله پیامبران به مردم رسیده است. | # امر و نهی الهی که بهوسیله پیامبران به مردم رسیده است. | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== مفهوم فساد در زمین == | == مفهوم فساد در زمین == | ||
عبدالله جوادی آملی با کمک [[آیه ۵۶ سوره اعراف]]، دین را وسیله اصلاح زمین و مقابلهکنندگان با عقیده حق، اخلاق صحیح و عمل صالح را مفسد در زمین دانسته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> وی با استفاده از برخی آیات دیگر، نمونههای قرآنی فساد در زمین را [[کفر]]، [[کمفروشی]] و فعالیت علیه نظام اسلامی معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> | [[عبدالله جوادی آملی]] با کمک [[آیه ۵۶ سوره اعراف]]، دین را وسیله اصلاح زمین و مقابلهکنندگان با عقیده حق، اخلاق صحیح و عمل صالح را مفسد در زمین دانسته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> وی با استفاده از برخی آیات دیگر، نمونههای قرآنی فساد در زمین را [[کفر]]، [[کمفروشی]] و فعالیت علیه نظام اسلامی معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |
ویرایش