آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه اِنْذار''' ([[سوره شعراء|شعراء]]: ۲۱۴) به مأموریت [[پیامبر اسلام(ص)]] بر دعوت خویشان نزدیک به اسلام و انذار آنها اشاره دارد. این آیه در سال سوم [[بعثت]] نازل شد. رسول خدا (ص) نیز آنان را دعوت نمود و پس از فراخواندن به [[اسلام]]، [[علی بن ابی طالب(ع)]] را به عنوان جانشین و [[خلیفه]] پس از خود معرفی کرد.

== متن آیه ==

طبق آنچه در تفاسیر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] آمده است، پس از نزول این [[آیه]]، پیامبر(ص) چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و به آنان گفت :

آنگاه فرمود: «کدام یک از شما مرا در این کار یاری می‌کند تا برادر، وصی و جانشین من در میان شما باشد؟» همه خاموش شدند و [[علی(ع)]] گفت: «ای رسول خدا! من هستم». پیغمبر(ص) فرمود: «این وصی و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید». پس از این سخنان بود که گروهی از خویشاوندان او به [[ابوطالب]] گفتند: «فرزندت را اطاعت کن که او بر تو امارت یافته است».<ref> بحرانی، البرهان، المکتبة العلمیة، ج۴، ص۱۸۹-۱۸۶؛ فرات الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۰۰؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۵۳-۱۵۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۹۷؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۴۳-۵۴۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۲۲، ۳۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، المکتبة العلمیة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>