پرش به محتوا

لقطه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۴۰۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۳
خط ۳۰: خط ۳۰:
اگر کسی حیوان گمشده‌ای را بیابد، گرفتن آن جایز نیست و اگر آن را بگیرد و صاحبش را پیدا نکند موظف است که خود حیوان یا قیمتش را صدقه دهد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة،‌ دار العلم، ج‌۲، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref>
اگر کسی حیوان گمشده‌ای را بیابد، گرفتن آن جایز نیست و اگر آن را بگیرد و صاحبش را پیدا نکند موظف است که خود حیوان یا قیمتش را صدقه دهد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة،‌ دار العلم، ج‌۲، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref>
البته چنانچه حیوان در منطقه‌ای غیر آباد پیدا شود و حیوان -مثل گوسفند- توان محافظت از خود را نداشته باشد، گرفتن و محافظت از آن جایز است؛ پس اگر یابنده پس از جستجو صاحبش را پیدا نکرد می‌تواند آن را تملک نماید.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة،‌ دار العلم، ج‌۲، ص۲۲۲، م۴.</ref>
البته چنانچه حیوان در منطقه‌ای غیر آباد پیدا شود و حیوان -مثل گوسفند- توان محافظت از خود را نداشته باشد، گرفتن و محافظت از آن جایز است؛ پس اگر یابنده پس از جستجو صاحبش را پیدا نکرد می‌تواند آن را تملک نماید.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة،‌ دار العلم، ج‌۲، ص۲۲۲، م۴.</ref>
=== احکام لقیط یا  کودک گم‌شده==
* «لقیط» یا بچه‌ای که گم شده و نگهداری کننده‌ای ندارد و خودش مستقلاً نمی تواند به‏‎ ‎‏آنچه که مصلحت او است و دفع آنچه که موجب ضرر و هلاکت او است اقدام نماید التقاط و گرفتن او جایز و بلکه مستحب است. بلکه اگر در‏‎ ‎‏معرض تلف باشد و حفظ او متوقف بر گرفتن او باشد، از باب مقدمه، واجب است.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref>
*در تحقق حکم لقیط تفاوتی نیست که خانواده‌اش به جهت ناتوانی از هزینه او یا ترس از تهمت، او را در‏‎ ‎‏جاده یا مسجد و مانند آن ها رها کرده باشند یا  به دلیل دیگر. <ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref>
* اگر لقیط مُمیِّز باشد بعد از آن که‏‎ ‎‏صدق کند که گم شده و آواره است و نگهداری کننده ای ندارد واجب است که یابنده خودش یا به وسیلۀ شخص دیگری او را حضانت‏‎ ‎‏و حفاظت نموده و به لوازم تربیت او اقدام نماید. و او سزاوارتر است از دیگری نسبت به‏‎ ‎‏او تا بالغ شود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref>
*کسی حق ندارد لقیط را از دست یابنده‌اش بگیرد و متصدّی حِضانت او شود،‏‎ مگر کسی که شرعاً دارای حق حضانت است پیدا شود مانند: پدر و مادر و‏‎ ‎‏اجداد و بقیۀ خویشان، یا به جهت حق وصایت درای حق حضانت باشد مانند: وصیِّ پدر یا جدّ که دراین صورت از عنوان لقیط خارج می شود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش