پرش به محتوا

آیه اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:


== دلالت آیه بر جسمانی بودن معراج==
== دلالت آیه بر جسمانی بودن معراج==
بیشتر مفسران بر این باورند که پیامبر با جسم و روحش از [[مکه]] به [[بیت‌المقدس]] انتقال یافته و از آنجا به آسمان‌ها عروج نموده است؛<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: کاشانی، منهج‌الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۵، ص۲۴۰؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۲۱ق، ج۱۵، ص۱۲۱۱؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۶۴.</ref> به گفته [[جعفر سبحانی|آیت‌الله سبحانی]]، این مطلب از واژه «بِعَبده» به دست می‌آید که درباره «بدنِ با روح» به‌کار می‌رود.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۶۹-۳۷۰.</ref> با این حال علامه طباطبایی براین باور است که پیامبر از مسجدالحرام تا مسجد الاقصی با روح و بدنش سیر داده شده اما از مسجد الاقصی تا آسمان‌ها  معراجش روحی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۲ق. ج۱۳، ص۴۲-۴۳</ref>
به گفته آیت‌الله مکارم شیرازی، از واژه «بِعَبده» به دست می‌آید که معراج جسمانی بوده است چراکه این واژه درباره بدنِ همراه با روح به‌کار می‌رود و اگر معراج فقط روحانی بود می‌بایست از تعبیر «بروحه» استفاده شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۹.</ref> بیشتر مفسران نیز بر این باورند که پیامبر با جسم و روحش از [[مکه]] به [[بیت‌المقدس]] انتقال یافته و از آنجا به آسمان‌ها عروج کرده است؛<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: کاشانی، منهج‌الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۵، ص۲۴۰؛ آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۲۱ق، ج۱۵، ص۱۲۱۱؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۶۴.</ref> با این حال علامه طباطبایی معتقد است پیامبر از مسجدالحرام تا مسجد الاقصی با روح و بدنش سیر داده شده و از مسجد الاقصی تا آسمان‌ها  معراجش روحی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۲ق. ج۱۳، ص۴۲-۴۳</ref>


غرض از این سیر با شکوه، شناساندن مراتب وجود و نشان دادن جهان بزرگ هستی بوده است.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۶۹-۳۷۰.</ref>
== منظور از نشانه‌های خدا ==
به گفته مفسران عبارت «لنریه من آیاتنا» به هدف معراج اشاره دارد. هدف معراج دیدن عظمت آیات الهی توسط پیامبر بوده است تا روح آن حضرت عظمت و برای هدایت انسان‌ها آمادگی بیشتری پیدا کند. از کلمه من به دست می‌آید که پیامبر در این سفر فقط گوشه‌ای از آیات عظمت الهی را مشاهده کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۹-۱۱.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۴۹: خط ۵۰:
{{منابع}}
{{منابع}}
*قرآن کریم.
*قرآن کریم.
* سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۱۵ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۱۵ق.
* مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
* مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
خط ۵۵: خط ۵۵:
* مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ نهم، ۱۳۸۶ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ نهم، ۱۳۸۶ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن کریم، قم، انتشارات دارالقرآن الکریم، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن کریم، قم، انتشارات دارالقرآن الکریم، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
  {{پایان}}
  * مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه‌، دارالکتب الاسلامیه، تهران،  چاپ: سی‌ودوم، ۱۳۷۴ش.{{پایان}}


{{آیات مشهور قرآن}}
{{آیات مشهور قرآن}}