پرش به محتوا

آل آقا: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۶
جز
اضافه کردن اطلاعاتی درباره سیداحمد بهبهانی
imported>Hasaninasab
جز (اصلاح کلی از جمله پانویس ها و منابع به همراه اضافه کردن اشخاص دیگر از صفحه آقامحمدعلی بهبهانی)
imported>Hasaninasab
جز (اضافه کردن اطلاعاتی درباره سیداحمد بهبهانی)
خط ۵: خط ۵:
| نام خاندان =آل‌آقا، بهبهانی
| نام خاندان =آل‌آقا، بهبهانی
| نسب =
| نسب =
| صدر خاندان =قا محمدباقر وحید بهبهانی
| صدر خاندان =آقا محمدباقر وحید بهبهانی
| وجه نام‌گذاری =انتساب به آقا محمدباقر وحید بهبهانی
| وجه نام‌گذاری =انتساب به آقا محمدباقر وحید بهبهانی
| خاستگاه =
| خاستگاه =
خط ۱۱: خط ۱۱:
| مراجع تقلید =[[وحید بهبهانی|محمدباقر وحید بهبهانی]]
| مراجع تقلید =[[وحید بهبهانی|محمدباقر وحید بهبهانی]]
| مشاهیر =
| مشاهیر =
| عالمان =آقا محمدعلی بهبهانی، آقامحمدجعفر بهبهانی، آقااحمد بهبهانی، آقامحمود بهبهانی، آقاعبدالله‌ بهبهانی آقامحمود بهبهانی
| عالمان =آقا [[محمدعلی بهبهانی]]، آقا[[محمدجعفر بهبهانی]]، آقا[[احمد بهبهانی]]، آقامحمود بهبهانی، آقاعبدالله‌ بهبهانی آقامحمود بهبهانی
| ویژگی =
| ویژگی =
| وب‌گاه رسمی =
| وب‌گاه رسمی =
خط ۴۲: خط ۴۲:


===سید احمد بهبهانی===
===سید احمد بهبهانی===
{{اصلی|سید احمد بهبهانی}}
'''سیداحمد بهبهانی''' ([[سال ۱۱۹۱ هجری قمری|۱۱۹۱]]-[[سال ۱۲۳۵ هجری قمری|۱۲۳۵]]ق)، عالم [[شیعی]] قرن ۱۳ق. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در [[ایران]]، [[عراق]] و [[هند]] و بر جای نهادن خاطراتش، منزلت ویژه‌ای دارد. کتاب [[مرآت الاحوال]] مهم‌ترین کتاب تألیفی وی است.
===آقامحمود بهبهانی===
===آقامحمود بهبهانی===
{{اصلی|محمود بن محمدعلی بهبهانی}}
{{اصلی|محمود بن محمدعلی بهبهانی}}
خط ۴۸: خط ۵۰:
به سبب ذوق شعری و علاقه وی به [[حاج میرزاآقاسی]]، وزیر صوفی مشرب [[محمدشاه]]، آقامحمود را از هواداران [[تصوف]] قلمداد می‌کنند. در این زمینه آورده‌اند که در مدت محبوس بودن [[مظفرعلیشاه]] در خانه آقامحمد علی کرمانشاهی، آقامحمود مریض شد و مظفّرعلیشاه که دستی در طبابت داشت او را معالجه کرد و از آن پس آقامحمود به تصوف تمایل و ارادت پیدا کرد.<ref>معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۱، ص۱۸۵، ج ۳، ص۲۰۸، ۴۶۹، ۴۷۱؛ هدایت، مجمع الفصحا، ۱۳۳۶-۱۳۴۰ش، ج ۲، بخش ۲، ص۹۴۶؛ اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ مدرسه عالی سپهسالار، فهرست کتابخانه، ۱۳۱۵ش، ج ۱، ص۵۴۴؛ قمی، فوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۵۷۵، پانویس ۱</ref> قطع نظر از مستند نبودن این داستان<ref>پورجوادی و لامبورن ویلسون، ۱۹۷۸م، ص۱۳۰-۱۳۱</ref> از ملاحظه آثار و اشعار آقامحمود این نکته روشن می‌گردد که وی نیز مانند پدرش از تصوف و درویشی رایج در عصر خود انتقاد کرده و بر آنان طعن زده است.<ref>دوانی، آقامحمد باقر، ۱۳۶۲ش، ص۳۵۰-۳۵۲؛ معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۳، ص۴۷۰-۴۷۱</ref> وی در [[تنبیه الغافلین]] و [[ایقاظ الراقدین]]،<ref> بهبهانی، محمودبن محمدعلی، تنبیه الغافلین، ۱۳۴۲ش، ص۳۳-۴۳</ref> عقاید متصوّفه را برگرفته از عقاید کفّار [[هند]] و جوکیان ایشان دانسته و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در فصول دیگر مانند پدرش آقامحمدعلی در [[خیراتیه]]، ردّی همه جانبه از افکار و آداب صوفیان به دست داده است. وی در [[دزاشیب]] [[تهران]] درگذشت و در [[کربلا]] دفن شد.<ref>اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ قمی، ص۵۷۵، پانویس ۱؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۹۸۳م، ج ۴، ص۴۴۷</ref>
به سبب ذوق شعری و علاقه وی به [[حاج میرزاآقاسی]]، وزیر صوفی مشرب [[محمدشاه]]، آقامحمود را از هواداران [[تصوف]] قلمداد می‌کنند. در این زمینه آورده‌اند که در مدت محبوس بودن [[مظفرعلیشاه]] در خانه آقامحمد علی کرمانشاهی، آقامحمود مریض شد و مظفّرعلیشاه که دستی در طبابت داشت او را معالجه کرد و از آن پس آقامحمود به تصوف تمایل و ارادت پیدا کرد.<ref>معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۱، ص۱۸۵، ج ۳، ص۲۰۸، ۴۶۹، ۴۷۱؛ هدایت، مجمع الفصحا، ۱۳۳۶-۱۳۴۰ش، ج ۲، بخش ۲، ص۹۴۶؛ اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ مدرسه عالی سپهسالار، فهرست کتابخانه، ۱۳۱۵ش، ج ۱، ص۵۴۴؛ قمی، فوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۵۷۵، پانویس ۱</ref> قطع نظر از مستند نبودن این داستان<ref>پورجوادی و لامبورن ویلسون، ۱۹۷۸م، ص۱۳۰-۱۳۱</ref> از ملاحظه آثار و اشعار آقامحمود این نکته روشن می‌گردد که وی نیز مانند پدرش از تصوف و درویشی رایج در عصر خود انتقاد کرده و بر آنان طعن زده است.<ref>دوانی، آقامحمد باقر، ۱۳۶۲ش، ص۳۵۰-۳۵۲؛ معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۳، ص۴۷۰-۴۷۱</ref> وی در [[تنبیه الغافلین]] و [[ایقاظ الراقدین]]،<ref> بهبهانی، محمودبن محمدعلی، تنبیه الغافلین، ۱۳۴۲ش، ص۳۳-۴۳</ref> عقاید متصوّفه را برگرفته از عقاید کفّار [[هند]] و جوکیان ایشان دانسته و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در فصول دیگر مانند پدرش آقامحمدعلی در [[خیراتیه]]، ردّی همه جانبه از افکار و آداب صوفیان به دست داده است. وی در [[دزاشیب]] [[تهران]] درگذشت و در [[کربلا]] دفن شد.<ref>اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ قمی، ص۵۷۵، پانویس ۱؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۹۸۳م، ج ۴، ص۴۴۷</ref>


از آقامحمود کرمانشاهی به جزتنبیه الغافلین، سی اثر در فقه، اصول، کلام، رجال، اخلاق، عرفان و شعر به جای مانده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:
از آقامحمود کرمانشاهی به جز تنبیه الغافلین، سی اثر در فقه، اصول، کلام، رجال، اخلاق، عرفان و شعر به جای مانده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:
{{ستون-شروع}}
{{ستون-شروع}}
# ارشادالسالک، در [[حج]]، در کتابخانه سپهسالار (سابق)
# ارشادالسالک، در [[حج]]، در کتابخانه سپهسالار (سابق)
کاربر ناشناس