کاربر ناشناس
آل آقا: تفاوت میان نسخهها
جز
اضافه کردن اطلاعاتی درباره سیداحمد بهبهانی
imported>Hasaninasab جز (اصلاح کلی از جمله پانویس ها و منابع به همراه اضافه کردن اشخاص دیگر از صفحه آقامحمدعلی بهبهانی) |
imported>Hasaninasab جز (اضافه کردن اطلاعاتی درباره سیداحمد بهبهانی) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| نام خاندان =آلآقا، بهبهانی | | نام خاندان =آلآقا، بهبهانی | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| صدر خاندان = | | صدر خاندان =آقا محمدباقر وحید بهبهانی | ||
| وجه نامگذاری =انتساب به آقا محمدباقر وحید بهبهانی | | وجه نامگذاری =انتساب به آقا محمدباقر وحید بهبهانی | ||
| خاستگاه = | | خاستگاه = | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| مراجع تقلید =[[وحید بهبهانی|محمدباقر وحید بهبهانی]] | | مراجع تقلید =[[وحید بهبهانی|محمدباقر وحید بهبهانی]] | ||
| مشاهیر = | | مشاهیر = | ||
| عالمان =آقا محمدعلی | | عالمان =آقا [[محمدعلی بهبهانی]]، آقا[[محمدجعفر بهبهانی]]، آقا[[احمد بهبهانی]]، آقامحمود بهبهانی، آقاعبدالله بهبهانی آقامحمود بهبهانی | ||
| ویژگی = | | ویژگی = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
===سید احمد بهبهانی=== | ===سید احمد بهبهانی=== | ||
{{اصلی|سید احمد بهبهانی}} | |||
'''سیداحمد بهبهانی''' ([[سال ۱۱۹۱ هجری قمری|۱۱۹۱]]-[[سال ۱۲۳۵ هجری قمری|۱۲۳۵]]ق)، عالم [[شیعی]] قرن ۱۳ق. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در [[ایران]]، [[عراق]] و [[هند]] و بر جای نهادن خاطراتش، منزلت ویژهای دارد. کتاب [[مرآت الاحوال]] مهمترین کتاب تألیفی وی است. | |||
===آقامحمود بهبهانی=== | ===آقامحمود بهبهانی=== | ||
{{اصلی|محمود بن محمدعلی بهبهانی}} | {{اصلی|محمود بن محمدعلی بهبهانی}} | ||
خط ۴۸: | خط ۵۰: | ||
به سبب ذوق شعری و علاقه وی به [[حاج میرزاآقاسی]]، وزیر صوفی مشرب [[محمدشاه]]، آقامحمود را از هواداران [[تصوف]] قلمداد میکنند. در این زمینه آوردهاند که در مدت محبوس بودن [[مظفرعلیشاه]] در خانه آقامحمد علی کرمانشاهی، آقامحمود مریض شد و مظفّرعلیشاه که دستی در طبابت داشت او را معالجه کرد و از آن پس آقامحمود به تصوف تمایل و ارادت پیدا کرد.<ref>معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۱، ص۱۸۵، ج ۳، ص۲۰۸، ۴۶۹، ۴۷۱؛ هدایت، مجمع الفصحا، ۱۳۳۶-۱۳۴۰ش، ج ۲، بخش ۲، ص۹۴۶؛ اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ مدرسه عالی سپهسالار، فهرست کتابخانه، ۱۳۱۵ش، ج ۱، ص۵۴۴؛ قمی، فوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۵۷۵، پانویس ۱</ref> قطع نظر از مستند نبودن این داستان<ref>پورجوادی و لامبورن ویلسون، ۱۹۷۸م، ص۱۳۰-۱۳۱</ref> از ملاحظه آثار و اشعار آقامحمود این نکته روشن میگردد که وی نیز مانند پدرش از تصوف و درویشی رایج در عصر خود انتقاد کرده و بر آنان طعن زده است.<ref>دوانی، آقامحمد باقر، ۱۳۶۲ش، ص۳۵۰-۳۵۲؛ معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۳، ص۴۷۰-۴۷۱</ref> وی در [[تنبیه الغافلین]] و [[ایقاظ الراقدین]]،<ref> بهبهانی، محمودبن محمدعلی، تنبیه الغافلین، ۱۳۴۲ش، ص۳۳-۴۳</ref> عقاید متصوّفه را برگرفته از عقاید کفّار [[هند]] و جوکیان ایشان دانسته و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در فصول دیگر مانند پدرش آقامحمدعلی در [[خیراتیه]]، ردّی همه جانبه از افکار و آداب صوفیان به دست داده است. وی در [[دزاشیب]] [[تهران]] درگذشت و در [[کربلا]] دفن شد.<ref>اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ قمی، ص۵۷۵، پانویس ۱؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۹۸۳م، ج ۴، ص۴۴۷</ref> | به سبب ذوق شعری و علاقه وی به [[حاج میرزاآقاسی]]، وزیر صوفی مشرب [[محمدشاه]]، آقامحمود را از هواداران [[تصوف]] قلمداد میکنند. در این زمینه آوردهاند که در مدت محبوس بودن [[مظفرعلیشاه]] در خانه آقامحمد علی کرمانشاهی، آقامحمود مریض شد و مظفّرعلیشاه که دستی در طبابت داشت او را معالجه کرد و از آن پس آقامحمود به تصوف تمایل و ارادت پیدا کرد.<ref>معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۱، ص۱۸۵، ج ۳، ص۲۰۸، ۴۶۹، ۴۷۱؛ هدایت، مجمع الفصحا، ۱۳۳۶-۱۳۴۰ش، ج ۲، بخش ۲، ص۹۴۶؛ اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ مدرسه عالی سپهسالار، فهرست کتابخانه، ۱۳۱۵ش، ج ۱، ص۵۴۴؛ قمی، فوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۵۷۵، پانویس ۱</ref> قطع نظر از مستند نبودن این داستان<ref>پورجوادی و لامبورن ویلسون، ۱۹۷۸م، ص۱۳۰-۱۳۱</ref> از ملاحظه آثار و اشعار آقامحمود این نکته روشن میگردد که وی نیز مانند پدرش از تصوف و درویشی رایج در عصر خود انتقاد کرده و بر آنان طعن زده است.<ref>دوانی، آقامحمد باقر، ۱۳۶۲ش، ص۳۵۰-۳۵۲؛ معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش، ج ۳، ص۴۷۰-۴۷۱</ref> وی در [[تنبیه الغافلین]] و [[ایقاظ الراقدین]]،<ref> بهبهانی، محمودبن محمدعلی، تنبیه الغافلین، ۱۳۴۲ش، ص۳۳-۴۳</ref> عقاید متصوّفه را برگرفته از عقاید کفّار [[هند]] و جوکیان ایشان دانسته و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در فصول دیگر مانند پدرش آقامحمدعلی در [[خیراتیه]]، ردّی همه جانبه از افکار و آداب صوفیان به دست داده است. وی در [[دزاشیب]] [[تهران]] درگذشت و در [[کربلا]] دفن شد.<ref>اعتمادالسلطنه، المآثر و الاثار، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۵؛ قمی، ص۵۷۵، پانویس ۱؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ۱۹۸۳م، ج ۴، ص۴۴۷</ref> | ||
از آقامحمود کرمانشاهی به | از آقامحمود کرمانشاهی به جز تنبیه الغافلین، سی اثر در فقه، اصول، کلام، رجال، اخلاق، عرفان و شعر به جای مانده است که برخی از آنها عبارتاند از: | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
# ارشادالسالک، در [[حج]]، در کتابخانه سپهسالار (سابق) | # ارشادالسالک، در [[حج]]، در کتابخانه سپهسالار (سابق) |