پرش به محتوا

حلب: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۳
ویکی سازی
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
(ویکی سازی)
خط ۴۰: خط ۴۰:


لذا هر یک از این اقوام آن را به نامی می‌خوانده‌اند، حیثون آن را «حلبا و حلباس»، آشوریان «[[حلوان]]»، یونانیان «باروا» و مصریان آن را «حلب» خوانده‌اند.
لذا هر یک از این اقوام آن را به نامی می‌خوانده‌اند، حیثون آن را «حلبا و حلباس»، آشوریان «[[حلوان]]»، یونانیان «باروا» و مصریان آن را «حلب» خوانده‌اند.
در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشَهبا»معروف بوده  (احتمالا به سبب وجود سنگ معروف  به اشهب در ساختما ن های شهر) و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار می‌رود.<ref>نک: پیشین، ص ۱۰- ۷؛ عفیف البهنسی، الشام الحضاره، صص ۱۵۳- ۱۵۲.</ref> حلب در سال هفدهم هجری توسط اباعبیدة بن جراح و به فرماندهی عیاض بن غنم فهری به صلح فتح شد. شهر، در آن زمان هفت دروازه داشت و پیرامون آن دیواری محکم کشیده شده بود.<ref>نک: ابن عدیم، بُغیة الطلب فی تاریخ الحلب، تحقیق سهیل زکار، ص ۱۱ به بعد.</ref> پس از فتح این شهر به وسیله مسلمانان، مسیحیان به حفظ کلیساها و انجام آداب و رسوم خود مجاز شدند ولی بعضی از کنیسه ها(عبادتگاه ها ) آنان با صلح، به مسجد تبدیل شد.
در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشَهبا»معروف بوده  (احتمالا به سبب وجود سنگ معروف  به اشهب در ساختما ن های شهر) و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار می‌رود.<ref>نک: پیشین، ص ۱۰- ۷؛ عفیف البهنسی، الشام الحضاره، صص ۱۵۳- ۱۵۲.</ref> حلب در [[سال ۱۷ هجری قمری|سال ۱۷ هجری]] توسط [[ابوعبیده جراح]] و به فرماندهی عیاض بن غنم فهری به صلح فتح شد. شهر، در آن زمان هفت دروازه داشت و پیرامون آن دیواری محکم کشیده شده بود.<ref>نک: ابن عدیم، بُغیة الطلب فی تاریخ الحلب، تحقیق سهیل زکار، ص ۱۱ به بعد.</ref> پس از فتح این شهر به وسیله مسلمانان، مسیحیان به حفظ کلیساها و انجام آداب و رسوم خود مجاز شدند ولی بعضی از کنیسه ها(عبادتگاه ها ) آنان با صلح، به مسجد تبدیل شد.


حلب در قرون چهارم و پنجم که در دست بنی‌مرداس از حمدانیان قرار گرفت، رونق بسزایی یافت. سیف الدوله حمدانی آن جا را پایتخت خویش قرار داد، به عمران و آبادانی آن همت گماشت. در این دوران شهر حلب، همواره مورد طمع رومیان بود قلعه بسیار مستحکم آن که به عنوان مقر فرماندهی سیف‌الدوله، موقعیت خاص نظامی و استراتژیک به حلب بخشیده بود و مانع عمده‌ای برای دستیابی رومیان به شهر محسوب می‌شد.
حلب در قرون چهارم و پنجم که در دست بنی‌مرداس از حمدانیان قرار گرفت، رونق بسزایی یافت. سیف الدوله حمدانی آن جا را پایتخت خویش قرار داد، به عمران و آبادانی آن همت گماشت. در این دوران شهر حلب، همواره مورد طمع رومیان بود قلعه بسیار مستحکم آن که به عنوان مقر فرماندهی سیف‌الدوله، موقعیت خاص نظامی و استراتژیک به حلب بخشیده بود و مانع عمده‌ای برای دستیابی رومیان به شهر محسوب می‌شد.
confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۲۷

ویرایش