confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۲۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
لذا هر یک از این اقوام آن را به نامی میخواندهاند، حیثون آن را «حلبا و حلباس»، آشوریان «[[حلوان]]»، یونانیان «باروا» و مصریان آن را «حلب» خواندهاند. | لذا هر یک از این اقوام آن را به نامی میخواندهاند، حیثون آن را «حلبا و حلباس»، آشوریان «[[حلوان]]»، یونانیان «باروا» و مصریان آن را «حلب» خواندهاند. | ||
در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشَهبا»معروف بوده (احتمالا به سبب وجود سنگ معروف به اشهب در ساختما ن های شهر) و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار میرود.<ref>نک: پیشین، ص ۱۰- ۷؛ عفیف البهنسی، الشام الحضاره، صص ۱۵۳- ۱۵۲.</ref> حلب در سال | در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشَهبا»معروف بوده (احتمالا به سبب وجود سنگ معروف به اشهب در ساختما ن های شهر) و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار میرود.<ref>نک: پیشین، ص ۱۰- ۷؛ عفیف البهنسی، الشام الحضاره، صص ۱۵۳- ۱۵۲.</ref> حلب در [[سال ۱۷ هجری قمری|سال ۱۷ هجری]] توسط [[ابوعبیده جراح]] و به فرماندهی عیاض بن غنم فهری به صلح فتح شد. شهر، در آن زمان هفت دروازه داشت و پیرامون آن دیواری محکم کشیده شده بود.<ref>نک: ابن عدیم، بُغیة الطلب فی تاریخ الحلب، تحقیق سهیل زکار، ص ۱۱ به بعد.</ref> پس از فتح این شهر به وسیله مسلمانان، مسیحیان به حفظ کلیساها و انجام آداب و رسوم خود مجاز شدند ولی بعضی از کنیسه ها(عبادتگاه ها ) آنان با صلح، به مسجد تبدیل شد. | ||
حلب در قرون چهارم و پنجم که در دست بنیمرداس از حمدانیان قرار گرفت، رونق بسزایی یافت. سیف الدوله حمدانی آن جا را پایتخت خویش قرار داد، به عمران و آبادانی آن همت گماشت. در این دوران شهر حلب، همواره مورد طمع رومیان بود قلعه بسیار مستحکم آن که به عنوان مقر فرماندهی سیفالدوله، موقعیت خاص نظامی و استراتژیک به حلب بخشیده بود و مانع عمدهای برای دستیابی رومیان به شهر محسوب میشد. | حلب در قرون چهارم و پنجم که در دست بنیمرداس از حمدانیان قرار گرفت، رونق بسزایی یافت. سیف الدوله حمدانی آن جا را پایتخت خویش قرار داد، به عمران و آبادانی آن همت گماشت. در این دوران شهر حلب، همواره مورد طمع رومیان بود قلعه بسیار مستحکم آن که به عنوان مقر فرماندهی سیفالدوله، موقعیت خاص نظامی و استراتژیک به حلب بخشیده بود و مانع عمدهای برای دستیابی رومیان به شهر محسوب میشد. |