آیه ۹۷ سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''آیه ۹۷ سوره یوسف''' گوشه‌ای از داستان [[یوسف (پیامبر)|حضرت یوسف(ع)]] را نقل می‌کند که فرزندان [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب(ع)]] از پدرشان خواستند برایشان [[استغفار]] کرده و از [[خدا|خداوند]] طلب بخشش کند. [[برادران یوسف]] این تقاضا را وقتی مطرح کردند که معلوم شده حضرت یوسف(ع) زنده و سلامت است و [[دروغ|دروغ‌گویی]] آن‌ها درباره کشته‌شدن یوسف آشکار شد.

آیه ۹۷ سوره یوسف به درخواست فرزندان حضرت یعقوب از پدرشان برای بخشیده شدن [[گناه|گناهانشان]] از جانب [[خدا|خداوند]] اشاره کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ۴۰۳؛، طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ۲۴۵؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۱۷۶؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۳، ص۴۲.</ref> طبق آیات قبل، فرزندان حضرت یعقوب رفتار ناپسند و سخنان ناروایی در حق [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب(ع)]] و [[یوسف (پیامبر)|حضرت یوسف(ع)]] به کار بردند؛<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref> آنها با خبردار شدن از سلامتی برادرشان یوسف<ref>مکارم شیرازی، آیات الولایة فی القرآن، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱.</ref> به صحت گفتار و حقانیت یعقوب نبی رسیده<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۱۳۳-۱۳۴.</ref> و با دیدن معجزه بینا شدن چشمان پدرشان با [[پیراهن یوسف|پیراهن حضرت یوسف]] به اشتباهات خود پی بردند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۶، ص۱۹۵؛ حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، بیروت، ج۴، ص۳۱۸ ؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص۷۱.</ref>  

فرزندان یعقوب(ع)، خاضعانه<ref>سبحانی، الشفاعة فی الکتاب و السنة، ۱۳۷۴ش، ص۳۳؛ سبحانی، سیمای عقائد شیعه، ۱۳۷۶ش، ص۹۰.</ref> به اظهار پشیمانی پرداخته<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۵۶؛ مکارم شیرازی، الأمثل، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۲۰۴؛ حسینی اوسطی، دوازده گفتار درباره حضرت مهدی(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۳.</ref> و در صدد جبران خطا و اشتباه خود با [[توبه]] و [[استغفار]] برآمدند و از پدرشان تقاضای [[شفاعت]] کرده<ref>مکارم شیرازی، الشیعة شبهات و ردود، ۱۴۲۸ق، ص۷۴.</ref> و او را واسطه قرار دادند تا از خداوند بخواهد، توبه آنها را بپذیرد<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۵۶.</ref> و گناهان و خطاهای آنها را ببخشیده<ref>مکارم شیرازی، آیات الولایة فی القرآن، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱؛ جمعی از نویسندگان، فی رحاب أهل البیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱۳، ص۲۰.</ref> و در [[قیامت]] بازخواست نشوند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۳، ص۴۲.</ref> و شرط کردند که گناهانشان را تکرار نکنند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۵۶.</ref>