موسی (پیامبر): تفاوت میان نسخهها
حذف به دلیل تکراری بودن
بدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) (حذف به دلیل تکراری بودن) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
موسى بن عمران<ref>حجازی، التفسير الواضح، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴۶.</ref> بزرگترین پیامبر [[بنیاسرائیل]] و رهبر آن قوم بود،<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۸۷ش، ص۹۳۷.</ref> که آنان را از اسارت مصریها آزاد کرد و به سمت سرزمین موعود حرکت داد.<ref>خرمشاهی، «موسی(ع)»، ج۲، ص۲۱۸۰.</ref><br> | موسى بن عمران<ref>حجازی، التفسير الواضح، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴۶.</ref> بزرگترین پیامبر [[بنیاسرائیل]] و رهبر آن قوم بود،<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۸۷ش، ص۹۳۷.</ref> که آنان را از اسارت مصریها آزاد کرد و به سمت سرزمین موعود حرکت داد.<ref>خرمشاهی، «موسی(ع)»، ج۲، ص۲۱۸۰.</ref><br> | ||
حضرت موسی(ع) یکی از پنج [[ پیامبران |پیامبر]] [[اولو العزم| اولوالعزم]]<ref>زحیلی، تفسير الوسيط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۱۸۱.</ref>، یعنی دارای شریعت،<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۸۷ش، ص۹۳۷.</ref> بود. نام موسی(ع) ۱۳۶ بار در [[قرآن]] آمده<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> و [[معجزه|معجزات]] بسیاری از او در [[قرآن]] نقل شده است.<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> قرآن داستانهای زندگی موسی را بیش از دیگر [[پیامبران]] یاد کرده است.<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> او داماد [[ شعیب (پیامبر)|حضرت شعیب]] بود.<ref>اعلمى، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۴۵.</ref> [[ یوشع (پیامبر) | حضرت یوشع]]، وصی و جانشین موسی(ع) بود.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۸۲.</ref><br> | حضرت موسی(ع) یکی از پنج [[ پیامبران |پیامبر]] [[اولو العزم| اولوالعزم]]<ref>زحیلی، تفسير الوسيط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۱۸۱.</ref>، یعنی دارای شریعت،<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۸۷ش، ص۹۳۷.</ref> بود. نام موسی(ع) ۱۳۶ بار در [[قرآن]] آمده<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> و [[معجزه|معجزات]] بسیاری از او در [[قرآن]] نقل شده است.<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> قرآن داستانهای زندگی موسی را بیش از دیگر [[پیامبران]] یاد کرده است.<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> او داماد [[ شعیب (پیامبر)|حضرت شعیب]] بود.<ref>اعلمى، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۴۵.</ref> [[ یوشع (پیامبر) | حضرت یوشع]]، وصی و جانشین موسی(ع) بود.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۸۲.</ref><br> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقلقول =«'''وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا...وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا'''؛ و در این کتاب، (سرگذشت) موسی را یاد کن، بیتردید او انسانی خالصشده و فرستادهای [بهعنوان] پیامبر بود... و او را در حالی که با وی راز گفتیم مقرب خود قرار دادیم.»<ref>سوره مریم، آیه ۵۱-۵۲.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = | نقلقول =«'''وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا...وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا'''؛ و در این کتاب، (سرگذشت) موسی را یاد کن، بیتردید او انسانی خالصشده و فرستادهای [بهعنوان] پیامبر بود... و او را در حالی که با وی راز گفتیم مقرب خود قرار دادیم.»<ref>سوره مریم، آیه ۵۱-۵۲.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
قرآن، موسی(ع) را [[رسول]] و [[نبوت| نبی]] معرفی کرده<ref>سوره مریم، آیه ۵۱.</ref> و او را به دلیل رسالتش و گفتگو با خداوند، بر قومش برتری داده است.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۴.</ref> [[الواح موسی|الواح]]<ref>ابنعطیه، المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۴۸.</ref> و [[تورات]] بر حضرت موسی نازل شد.<ref>زحیلی، التفسير المنير في العقيدة و الشريعة و المنهج، ۱۴۱۸ق، ج۲۱، ص۲۱۶.</ref> او صاحب کتاب آسمانی و [[شریعت]] بود<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> و شريعت او در میان ادیان الهی، نزدیکترین شریعت به [[اسلام]] دانسته شده است.<ref>حجازی، التفسير الواضح، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴۶.</ref><br> | قرآن، موسی(ع) را [[رسول]] و [[نبوت| نبی]] معرفی کرده<ref>سوره مریم، آیه ۵۱.</ref> و او را به دلیل رسالتش و گفتگو با خداوند، بر قومش برتری داده است.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۴.</ref> [[الواح موسی|الواح]]<ref>ابنعطیه، المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۴۸.</ref> و [[تورات]] بر حضرت موسی نازل شد.<ref>زحیلی، التفسير المنير في العقيدة و الشريعة و المنهج، ۱۴۱۸ق، ج۲۱، ص۲۱۶.</ref> او صاحب کتاب آسمانی و [[شریعت]] بود<ref>رهبریان، «موسی»، ص۱۱۲۳.</ref> و شريعت او در میان ادیان الهی، نزدیکترین شریعت به [[اسلام]] دانسته شده است.<ref>حجازی، التفسير الواضح، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴۶.</ref><br> |