سوره شعراء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره شُعَراء''' بیست و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۱۹ [[قرآن]] جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام شُعَراء به دلیل سخن گفتن از شاعران در [[آیه|آیات]] ۲۲۴ تا ۲۲۷ آن است.  

[[آیه انذار]] که در آن، خدا از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] می‌خواهد تا خویشان نزدیکش را به [[اسلام]] دعوت کند، از آیات مشهور سوره شعراء است. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره آمده است هر کسی سوره شعرا را بخواند، به ازاء هر فردی که [[ایمان]] به [[نوح (پیامبر)|نوح]]، [[هود (پیامبر)|هود]]، [[شعیب (پیامبر)|شعیب]]، [[صالح (پیامبر)|صالح]]، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]]، [[عیسی]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد]] آورده و هر فردی که آنها را تکذیب کرده، ده [[ثواب و عقاب|پاداش]] داده می‌شود.