آیه ۲۳۸ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

در شأن نزول این آیه گفته شده است که جمعی از [[منافق|منافقان]] گرمی هوا را بهانه برای ایجاد تفرقه در صفوف [[مسلمان|مسلمانان]] قرار داده و در [[نماز جماعت]] شرکت نمی‌کردند. به دنبال آنها بعضی از مؤمنان نیز از شرکت در نماز جماعت ظهر خودداری نموده و تعداد نمازگزاران کم شد؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۰۵.</ref> از [[زید بن ثابت]] نقل شده کاهش نمازگزاران به اندازه‌ای بود که گاهی پشت سر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] یک یا دو صف بیشتر تشکیل نمی‌شد. رسول خدا(ص) از این جهت ناراحت بود و آنها را تهدید به مجازات نمود. در اینجا این آیه نازل شد<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۵۹۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۰۱.</ref> و اهمیت برپایی نماز ظهر (با جماعت) را تأکید کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۰۵.</ref>{{یاد| لازم به یادآوری است؛ با توجه به سیره نبوی و تأکید پیامبر بر مدارا و مهربانی؛ تهدید به مجازات بیانگر جایگاه ویژه نماز جماعت است وگرنه هیچگاه پیامبرِ رحمت در مقام اجرای چنین تصمیمی نبوده و گزارشی هم در تایخ از تحقق این تهدیدها ذکر نشده است.([https://khazaen.ir/@islamquest/پیامبر-اسلام-ص-و-تهدید-کردن-اصحاب-به-آتش-زدن-خانه-y8ggW «پیامبر اسلام و تهدید اصحاب به آتش زدن خانه»، سایت خزائن.]).}}