Automoderated users، confirmed
۹٬۴۴۹
ویرایش
دعای افتتاح: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(تمیزکاری) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==سبب نام‌گذاری== | ==سبب نام‌گذاری== | ||
شروع دعا با [[تحمید|حمد]] و ثنای [[الله|الهی]] با این عبارت «''اَللّهُمَّ اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّنآءَ بِحَمْدِکَ: بار خدایا من ثنای تو را با حمدت آغاز می‌کنم''» دلیل نام‌گذاری این [[دعا]] به نام «افتتاح» است.<ref>مهدوی کنی، ترجمه و شرح دعای افتتاح، ۱۳۸۶ش، ص۲</ref> | شروع دعا با [[تحمید|حمد]] و ثنای [[الله|الهی]] با این عبارت «''اَللّهُمَّ اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّنآءَ بِحَمْدِکَ: بار خدایا من ثنای تو را با حمدت آغاز می‌کنم''» دلیل نام‌گذاری این [[دعا]] به نام «افتتاح» است.<ref>مهدوی کنی، ترجمه و شرح دعای افتتاح، ۱۳۸۶ش، ص۲</ref> | ||
{{جعبه نقل قول|عنوان =|نقل‌قول = فرازی از دعای افتتاح: {{سخ}}'''«'''اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیک فِی دَوْلَةٍ کرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَی طَاعَتِک وَ الْقَادَةِ إِلَی سَبِیلِک وَ تَرْزُقُنَا بِهَا کرَامَةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ.'''»'''|تاریخ بایگانی||منبع=<small>ابن | {{جعبه نقل قول|عنوان =|نقل‌قول = فرازی از دعای افتتاح: {{سخ}}'''«'''اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیک فِی دَوْلَةٍ کرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَی طَاعَتِک وَ الْقَادَةِ إِلَی سَبِیلِک وَ تَرْزُقُنَا بِهَا کرَامَةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ.'''»'''|تاریخ بایگانی||منبع=<small>[[سید ابن طاووس]]، [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]]، ص ۳۲۴.</small>|تراز = چپ| عرض = ۳۳۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
==مضامین و نکات== | ==مضامین و نکات== | ||
* دعای افتتاح با [[حمد]] و ستایش الهی شروع می‌شود و سپس به انتخاب راه صحیح و تأیید الهی، رحمت و غضب حکیمانه الهی، لزوم [[خوف و رجاء]]، توفیق [[عبادت]] منتّی الهی بر بنده، [[گناه]] بنده و دوام فیض الهی، یادآوری نعمت‌های [[خدا]]، بقای نعمت‌ها به دست خدا و لزوم تفکر در نعمت‌های خدا می‌پردازد.{{مدرک}} | * دعای افتتاح با [[حمد]] و ستایش الهی شروع می‌شود و سپس به انتخاب راه صحیح و تأیید الهی، رحمت و غضب حکیمانه الهی، لزوم [[خوف و رجاء]]، توفیق [[عبادت]] منتّی الهی بر بنده، [[گناه]] بنده و دوام فیض الهی، یادآوری نعمت‌های [[خدا]]، بقای نعمت‌ها به دست خدا و لزوم تفکر در نعمت‌های خدا می‌پردازد.{{مدرک}} | ||