confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
امام حسین علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(ویکی سازی) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۲۵۷: | خط ۲۵۷: | ||
وی با مسکینان می‌نشست، دعوت آنان را می‌پذیرفت و با آنان غذا می‌خورد و آنان را به خانه خود دعوت می‌کرد و آنچه در منزل داشت از ایشان دریغ نمی‌کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۴۱۱؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۸۱.</ref> روزی نیازمندی از او درخواست کمک کرد. امام که در حال [[نماز]] بود، نمازش را کوتاه کرد و هر چه داشت، به او داد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۸۵.</ref> | وی با مسکینان می‌نشست، دعوت آنان را می‌پذیرفت و با آنان غذا می‌خورد و آنان را به خانه خود دعوت می‌کرد و آنچه در منزل داشت از ایشان دریغ نمی‌کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۴۱۱؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۸۱.</ref> روزی نیازمندی از او درخواست کمک کرد. امام که در حال [[نماز]] بود، نمازش را کوتاه کرد و هر چه داشت، به او داد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۸۵.</ref> | ||
او غلامان و [[کنیز]]انش را در قبال خوش رفتاری‌شان آزاد می‌کرد. گفته‌اند کنیزی را که [[معاویه]] همراه با اموال و لباس‌های فراوان برایش هدیه فرستاده بود، در برابر خواندنِ [[آیات|آیاتی]] از [[قرآن]] و سرودن شعری درباره فنای دنیا و مرگ انسان‌ها آزاد کرد و آن اموال را به او بخشید.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۷۰، ص۱۹۶ـ۱۹۷؛ نیز نگاه کنید به: ابن حزم، المُحَلّی، دارالفکر، ج۸، ص۵۱۵؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> همچنین روزی کنیزی دسته گلی تقدیم او کرد. ایشان آن کنیز را آزاد کرد. گفتند تنها برای یک دسته گل او را آزاد کردی؟ امام حسین(ع) با استناد به آیه «و اذا حیّیتم بتحیّة فحیّوا بأحسن منها أو ردّوها» ترجمه:هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید. <ref>سوره نساء، آیه ۸۶.</ref> گفت: [[خدا]] این گونه ما را ادب آموخته است.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۵۷۵.</ref> | او غلامان و [[کنیز]]انش را در قبال خوش رفتاری‌شان آزاد می‌کرد. گفته‌اند کنیزی را که [[معاویه]] همراه با اموال و لباس‌های فراوان برایش [[هبه|هدیه]] فرستاده بود، در برابر خواندنِ [[آیات|آیاتی]] از [[قرآن]] و سرودن شعری درباره فنای دنیا و مرگ انسان‌ها آزاد کرد و آن اموال را به او بخشید.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۷۰، ص۱۹۶ـ۱۹۷؛ نیز نگاه کنید به: ابن حزم، المُحَلّی، دارالفکر، ج۸، ص۵۱۵؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> همچنین روزی کنیزی دسته گلی تقدیم او کرد. ایشان آن کنیز را آزاد کرد. گفتند تنها برای یک دسته گل او را آزاد کردی؟ امام حسین(ع) با استناد به آیه «و اذا حیّیتم بتحیّة فحیّوا بأحسن منها أو ردّوها» ترجمه:هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید. <ref>سوره نساء، آیه ۸۶.</ref> گفت: [[خدا]] این گونه ما را ادب آموخته است.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۵۷۵.</ref> | ||
امام حسین(ع) بسیار بخشنده بود و به گشاده‌دستی شناخته می‌شد<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۱۴-۱۱۸.</ref> اما در بخشش‌هایش نیز سعی داشت به [[امام حسن(ع)]] احترام گذارد و مقداری کمتر از برادر به دیگران کمک می‌کرد.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> | امام حسین(ع) بسیار بخشنده بود و به گشاده‌دستی شناخته می‌شد<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۱۴-۱۱۸.</ref> اما در بخشش‌هایش نیز سعی داشت به [[امام حسن(ع)]] احترام گذارد و مقداری کمتر از برادر به دیگران کمک می‌کرد.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> | ||