پرش به محتوا

آیه لعان: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ اکتبر ۲۰۲۳
خط ۶۲: خط ۶۲:
برخی از مفسرین برداشت‌های گوناگونی از این آیه داشته‌اند؛ چنانکه [[محسن قرائتی]] در کتاب [[تفسیر نور]] به برخی از پیام‌ها و برداشت‌های آیه اشاره می‌نماید؛ از جمله:
برخی از مفسرین برداشت‌های گوناگونی از این آیه داشته‌اند؛ چنانکه [[محسن قرائتی]] در کتاب [[تفسیر نور]] به برخی از پیام‌ها و برداشت‌های آیه اشاره می‌نماید؛ از جمله:


* آنکه حفظ آبرو در [[اسلام]] مورد توجه بوده است و قاعده چهار سوگند و یک لعنت، برای کنترل مردم از رسوا نمودن یکدیگر است؛  
*حفظ آبرو در [[اسلام]] مورد توجه بوده است و قاعده چهار سوگند و یک لعنت، برای کنترل مردم از رسوا نمودن یکدیگر است؛  
* اسلام حامی حقوق زنان است؛
* اسلام حامی حقوق زنان است؛
* در اثبات زنای همسر،‌ چهار سوگند و یک لعنت به جای چهار شاهد پذیرفته است؛
* در اثبات زنای همسر،‌ چهار سوگند و یک لعنت به جای چهار شاهد پذیرفته است؛
خط ۷۲: خط ۷۲:
[[مکارم شیرازی]] با برداشت از آیه ۱۰ سوره نور، لعان را یک نوع فضل الهی دانسته که به وسیله آن یکی از مشکلات در مناسبات بین دو همسر، به نحو صحیحی برطرف می‌شود؛ زیرا از یک سو شوهر مجبور نخواهد بود که اگر کار خلافی از همسر خود مشاهده نمود، سکوت کند و یا به دنبال چهار شاهد برود؛ از سوی دیگر زن هم به مجرد اتهام در معرض مجازات قرار نمی‌گیرد و حق دفاع برای او محفوظ است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۲.</ref>  
[[مکارم شیرازی]] با برداشت از آیه ۱۰ سوره نور، لعان را یک نوع فضل الهی دانسته که به وسیله آن یکی از مشکلات در مناسبات بین دو همسر، به نحو صحیحی برطرف می‌شود؛ زیرا از یک سو شوهر مجبور نخواهد بود که اگر کار خلافی از همسر خود مشاهده نمود، سکوت کند و یا به دنبال چهار شاهد برود؛ از سوی دیگر زن هم به مجرد اتهام در معرض مجازات قرار نمی‌گیرد و حق دفاع برای او محفوظ است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۲.</ref>  


[[طبرسی]] در کتاب [[مجمع البیان]] به نقل از دیگران منظور از آیه را رحمت و توبه پذیر و حکیم بودن خداوند دانسته که در کیفر دادن عجله نکرده و به‌واسطه [[زنا]]، رسوا نمی‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۰۳.</ref>
[[طبرسی]] در کتاب [[مجمع البیان]] به نقل از دیگران منظور از آیه را رحمت خداوند و توبه پذیر و حکیم بودن او دانسته که در کیفر دادن عجله نکرده و به‌واسطه [[زنا]]، رسوا نمی‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۰۳.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
۱۸٬۴۱۲

ویرایش