طب الائمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

آغاز کتاب با روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به نقل از پدرانش از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] درباره عیادت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] از [[سلمان فارسی]] و تأثیر بیماری و دعا و تضرع در بیماری در بخشیده شدن گناهان است. امیرالمؤمنین (ع) هنگام عیادت به سلمان گفت: با این بیماری حالت چگونه است؟ سلمان گفت: ای امیرالمؤمنین خدا را بسیار شکر می‌کنم و شکایت دارم از اینکه تحمل این درد را ندارم، حضرت فرمود بی‌تابی نکن، کسی از شیعیان ما نیست که مبتلا به دردی شود مگر به خاطر گناهی که در گذشته مرتکب شده و آن درد هم پاک‌کننده آن گناه است  وسلمان گفت پس در این صورت ما پاداشی نخواهیم داشت جزاین که فقط[[گناه| گناهانمان]] پاک می‌شود حضرت به او فرمود با صبرکردن و تضرع و [[دعا]] پاداش هم خواهید داشت و در پرتو این دوکار (صبر و تضرّع به پیشگاه خداوند) هم کارهای نیک برایتان نوشته می‌شود و هم درجات شما بالا می‌رود اما اگر کسی فقط درد داشته باشد(صبر و دعا و تضرع نداشته باشد) همین دردش [[کفاره]] گناهان و پاکی از آنهاست. سلمان میان دو چشم (پیشانی) امام را بوسید و گریست و گفت:ای امیرالمؤمنین اگر تو نبودی چه کسی این معارف را برای ما بیان می‌کرد. <ref>ابن بسطام، طب الائمه، نشر شریف رضی، ج۱، ص۱۵.</ref>  {{یاد| يا سلمان ان لكم الاجر بالصبر عليه والتضرع الى الله عز أسمه والدعاء له بهما يكتب لكم الحسنات ويرفع لكم الدرجات}}