ایمان نیاکان پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

این که پدران [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] و نیز سایر انبیاء موحد و خداپرست بوده یا ممکن است [[شرک|مشرک]] بوده باشند جزو موضوعات اختلافی بین فرقه‌های مختلف اسلامی است.<ref>مدنی بجستانی، «ایمان اجداد رسول‌خدا»، ص۱۶۲.</ref> در این زمینه چندین کتاب و مقاله نوشته شده یا در کتاب‌های مفصل بخش‌هایی به این بحث اختصاص یافته است.<ref>مدنی بجستانی، «ایمان اجداد رسول‌خدا»، ص۱۸۸.</ref>

[[شیخ صدوق]](م۳۸۰ق) می‌گوید اعتقاد ما آن است که پدران پیامبر از [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم]] تا [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] همه مسلمان بوده‌اند.<ref>شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ص۱۱۰.</ref>{{یاد|بر اساس دیدگاه قرآن دین در پیش‌گاه خدای متعال، اسلام است: «ان الدین عندالله الاسلام» و به تمام ادیان الاهی اسلام اطلاق می‌شود بنابراین همه‌ی کسانی که دین [[خدا]] را در زمان خودشان پذیرفته باشند و مطیع دستورات الاهی باشند مسلمان‌ به شمار می‌آیند و پیروان حضرت [[موسی (پیامبر)|موسی]] و مسیح،  و ... تا زمانی که دینشان( یا به تعبیر دقیق‌تر شریعتشان. المیزان، ج۵، ص۳۵۰) به سبب دین جدید نسخ نشده بود، مسلمان بودند؛ چرا که تسلیم پروردگار بودند و اگر یهودی یا مسیحی به آنها گفته می‌شد به اعتبار پیامبرانشان بود. طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۹۹. در نتیجه هر کسی که نوعی وحی الهی را می‌پذیرد مسلمان به معنای عام کلمه یعنی تسلیم خداوند است، خواه یهودی، مسیحی و یا [[زرتشت|زرتشتی]] باشد مانند پدران پیامبر(ص) و مسلمان به معنایی خاص‌تر کسی است که تابع اسلام یعنی آخرین شریعت الهی است که بوسیله [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم]] (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مردم ابلاغ شد.}} و [[شیخ مفید]](م ۴۱۳ق) نیز جمله صدوق را تأیید کرده و می‌گوید پدران پیامبر تا آدم همه موحد و بر ایمان به خدا بوده‌اند چنان‌که ابو جعفر صدوق گفته و همه اهل حق هم بر همین عقیده اجماع دارند.<ref>شیخ مفید، تصحیح اعتقادات الامامیه، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ص۱۳۹.</ref>  

[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] در ذیل آیه ۲۱۹ [[سوره شعراء]] و عبارت «تقلبک فی الساجدین»، بر اساس یک برداشت ساجد بودن را صفت پدران پیامبر می‌داند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۳۵۶.</ref> [[خواجه نصیرالدین طوسی |نصیر الدین طوسی]] و [[علامه حلی]] در [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]] و [[کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب)|شرح آن]] معتقدند پدران پیامبران باید از هر گونه پَستی به‌دور باشند.<ref>علامه حلی، کشف المراد، مؤسسة النشر الاسلامی، ص۴۷۲.</ref>