عملیات انتحاری: تفاوت میان نسخه‌ها

در تعریف لغوی انتحار گفته شده است: «انتحار در لغت به معناي خودکشي است. اگر انساني براي امري دنيوي و با قصد [[خودکشی]] بدون اينکه توجيه  شرعی يا عقلي داشته باشد، خود را از بين ببرد دست به انتحار زده است.»<ref>محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۵۲</ref> عامل انتحاری در لغت‌نامه کمبریج این گونه تعریف شده است: «کسی که بمبی را در خود پنهان کرده و خودش را به‌منظور کشتن دیگران می‌کشد.»<ref>Cambridge Dictionary, "suicide bomber", Dictionary website</ref>

==عملیات انتحاری در فقه شیعه==

انتحار از نظر اسلام قبيح و از [[گناهان کبیره]] شمرده شده اقدام به آن [[حرام]] و مرتکبان آن اهل [[جهنم]] معرفی شده‌اند.<ref>محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۵۲</ref> از جانب دیگر گفته شده که «حق حیات» پیش از آن که فقط حق بشری باشد، حق حق الهی است که به انسان اعطا شده است. <ref>محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۴۷.</ref>از منظر جهانی بینی اسلامی گفته شده که انسان در قبال حق حیات داری حق و تکلیف است یعنی از جانبی حق زنده ماندن دارد و  از جانب دیگر مکلف است از زندگی خود دفاع و پاسداری کند.<ref>محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۴۷.</ref> بنابراین از نظر اسلامی حفاظت از حیات بر انسان واجب دانسته شده و عدم توجه به سلامتی و مراقبت از حق حیات حرام شمرده شده است. از این رو در حرمت سلب هیچ تردیدی نیست.<ref>ر.ک. محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۴۷.</ref> فقه پژوهان شیعه حرمت سلب حق حیات را مستند به هر چهار منبع [[آیه|آیات]]، [[حدیث|روایات]]، [[عقل]] و [[اجماع]] کرده‌اند.<ref>محمدی الموتی، جلالی و شوشتری، «حق حيات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بین الملل بشر با تأکيد بر عمليات انتحاري»، ۱۳۹۶ش، ص۱۴۷.</ref>  

===فرق عملیات انتحاری با عملیات استشهادی===