confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
(ویکی سازی) |
|||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
# بیان دلایل [[توحید]] و عظمت خدا، سخن از [[معاد]] و تهدید [[شرک|مشرکان]] و مجرمان. | # بیان دلایل [[توحید]] و عظمت خدا، سخن از [[معاد]] و تهدید [[شرک|مشرکان]] و مجرمان. | ||
# بیان [[احکام عملی|احکام]] مختلفی همچون دستور به عدل و احسان و هجرت و [[جهاد]] و نهی از [[فحشا]] و مُنکر و ظلم و ستم و پیمانشکنی. همچنین به شکرگزاری از نعمتها دعوت شده و [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] بندهای شکرگزار معرفی شده است. | # بیان [[احکام عملی|احکام]] مختلفی همچون دستور به عدل و احسان و هجرت و [[جهاد]] و نهی از [[فحشا]] و مُنکر و ظلم و ستم و پیمانشکنی. همچنین به شکرگزاری از نعمتها دعوت شده و [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] بندهای شکرگزار معرفی شده است. | ||
# سخن از | # سخن از [[بدعت]]های [[شرک|مشرکان]] (تحریم پارهاى از حيوانات که در واقع [[حرام]] نبودند و استناد آن تحریم به [[خدا|خداوند]]) | ||
# بیمدادن به انسان از [[وسوسه شیطان]].<ref>مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۱، ص۱۴۷.</ref> | # بیمدادن به انسان از [[وسوسه شیطان]].<ref>مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۱، ص۱۴۷.</ref> | ||
[[تفسیر المیزان]] غرض سوره را بیان این واقعیت می داند که غلبه دین حق (دین توحیدی اسلام) قطعی است، زیرا [[الله]] یگانه معبود شایسته پرستش است که همه هستی را آفریده و تدبیر می کند و تمام نعمتها از آنِ اوست و دین او تنها دینی است که باید بدان ملتزم و پایبند بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۰۳</ref> | [[تفسیر المیزان]] غرض سوره را بیان این واقعیت می داند که غلبه دین حق (دین توحیدی اسلام) قطعی است، زیرا [[الله]] یگانه معبود شایسته پرستش است که همه هستی را آفریده و تدبیر می کند و تمام نعمتها از آنِ اوست و دین او تنها دینی است که باید بدان ملتزم و پایبند بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۰۳</ref> |