آیه ۱۶۹ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
اصلاح نشانی وب
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) (اصلاح نشانی وب) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۶۹ سوره آلعمران''' به ادامه زندگی [[شهادت|شهیدان]] و بهرهمندی آنها از نعمتهای ویژه خداوند در [[برزخ|جهان برزخ]] اشاره دارد. هرچند مطابق [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه، مصداق آن را شهدای [[غزوه احد|نبرد اُحد]] دانستهاند؛ ولی با توجه به مضمون عامش، آن را شامل همهٔ شهدا میدانند، بلکه برخی معتقدند این آیه، هر کس که در راه خدا کشته شود را در بر میگیرد، گرچه احکام شهید بر او جاری نگردد.<br>به گفته مفسران هرچند درک جهان برزخ برای دیگران نیز هست، ولی از آنجا که شهیدان زندگی ویژهای در آنجا دارند، تنها نام آنها برده شده است. | '''آیه ۱۶۹ سوره آلعمران''' به ادامه زندگی [[شهادت|شهیدان]] و بهرهمندی آنها از نعمتهای ویژه خداوند در [[برزخ|جهان برزخ]] اشاره دارد. هرچند مطابق [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه، مصداق آن را شهدای [[غزوه احد|نبرد اُحد]] دانستهاند؛ ولی با توجه به مضمون عامش، آن را شامل همهٔ شهدا میدانند، بلکه برخی معتقدند این آیه، هر کس که در راه خدا کشته شود را در بر میگیرد، گرچه احکام شهید بر او جاری نگردد.<br>به گفته [[تفسیر قرآن|مفسران]] هرچند درک جهان برزخ برای دیگران نیز هست، ولی از آنجا که شهیدان زندگی ویژهای در آنجا دارند، تنها نام آنها برده شده است. | ||
==معرفی | ==معرفی و جایگاه== | ||
[[File:کتیبهای بر ضریح حضرت عباس.jpg|thumb| | [[File:کتیبهای بر ضریح حضرت عباس.jpg|thumb|کتیبهٔ آیه «و لا تحسبن...» نصب شده در داخل ضریح [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس(ع)]]]] | ||
آیه ۱۶۹ [[ | آیه ۱۶۹ [[سوره آلعمران]] از [[سورههای مکی و مدنی|آیات مدنی]] است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ۶۹۳.</ref> و نزول آن را پس از [[غزوه احد|جنگ اُحد]] دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۶۸.</ref> [[خدا]] پس از آنکه در [[آیه]] قبل به سرزنش [[منافق|منافقان]] نسبت به شهدای جنگ احد اشاره نمود، در این آیه گوشزد میکند، گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شدند دیگر حیاتی ندارند، بلکه آنها در جهانی دیگر به زندگی خود ادامه داده و از نعمتهای خداوند بهره میبرند.<ref>فیض الاسلام، ترجمه و تفسیر قرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۱۴۸ و ۱۴۹.</ref><br>در [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|کتاب احتجاج طبرسی]] نقل شده است که [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] در [[خطبه]] خود در برابر [[یزید بن معاویه|یزید]]، پس از ذکر جنایات او نسبت به خاندان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، این آیه را درباره [[شهدای کربلا]] تلاوت نمود.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۹.</ref><br> | ||
آیه مذکور از جمله آیاتی است که بر ضریح (نصبشده در [[سال ۱۳۹۵ هجری شمسی|سال ۱۳۹۵ش]]) [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس(ع)]]، نقش بسته است.<ref>[https://alkafeel.net/ar-news/index.php?id=3929&lang=pr «اولین کتیبه ضریح حضرت عباس(ع)»]، شبکه جهانی الکفیل.</ref> | |||
از این آیه در مجالس و پیامهای مربوط به شهدا نیز استفاده میگردد.<ref>[https://fars.iqna.ir/fa/news/2478538/وَلاَ-تَحْسَبَنَّ-الَّذِينَ-قُتِلُواْ-فِی-سَبِيلِ-اللّهِ-أَمْوَاتًا-بَلْ-أَحْیَاء-عِندَ-رَبِّهِمْ-یُرْزَقُونَ-حيات-طيبه-شهداست «يادواره شهدای اطلاعات فارس»]، خبرگزاری ایکنا؛ [https://lib.eshia.ir/50080/18/223/یرزقون «پیام امام خمینى به اعضاى خانوادههاى معظم شهدا»]، کتابخانه مدرسه فقاهت.</ref> | |||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| عرض = ۱۰۰ | | عرض = ۱۰۰ | ||
خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
==مراد از کشتگان راه خدا== | ==مراد از کشتگان راه خدا== | ||
برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند منظور از کشتگان راه خدا، شهدای احد هستند، عدهای دیگر مصداق آن را شهدای [[غزوه بدر|بدر]] و بعضی نیز شهدای [[سریه بئر معونه|حادثه بئر معونه]] دانستهاند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ۸۸۱.</ref> [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] بر اساس [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه، آن را درباره شهدای احد دانسته، ولی با توجه به مضمون عام آن و نیز [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ۸۸۱.</ref> آیه را شامل همهٔ شهدا میداند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۶۹.</ref> در [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر قمی]] حدیثی درباره این آیه و آیه بعدی (فَرِحینَ بِما آتاهُم الله مِن فَضلِه) از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است، که حضرت [[امامیه|شیعیان]] را از مصادیق این آیه معرفی نمودند که وقتی وارد [[بهشت]] شده و با کرامت الهی روبرو میشوند، برادران ایمانی خود را بشارت میدهند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۲۷.</ref><br>[[سید عبدالحسین طیب]] (م [[سال ۱۳۷۰ هجری شمسی|۱۳۷۰ش]]) از علمای شیعه نیز معتقد است، آیه عام است و جمیع شهدا را در بر میگیرد، بلکه هر که در راه خدا کشته شود و لو احکام شهید بر او جاری نگردد؛ مثل [[امامان شیعه|ائمه هدی]] و بسیاری از اصحاب آنها و بسیاری از علما و مؤمنانی که برای دین کشته شدند را نیز شامل میشود؛ زیرا در آیه لفظ شهید ندارند، بلکه گفته است «مقتول فِی سَبِیلِ اللَّهِ» (کشتهٔ راه خدا).<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۴۲۵.</ref> | برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند منظور از کشتگان راه خدا، شهدای احد هستند، عدهای دیگر مصداق آن را شهدای [[غزوه بدر|بدر]] و بعضی نیز شهدای [[سریه بئر معونه|حادثه بئر معونه]] دانستهاند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ۸۸۱.</ref> [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] بر اساس [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه، آن را درباره شهدای احد دانسته، ولی با توجه به مضمون عام آن و نیز [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۸۲ش، ج۲، ۸۸۱.</ref> آیه را شامل همهٔ شهدا میداند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۶۹.</ref> در [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر قمی]] حدیثی درباره این آیه و آیه بعدی (فَرِحینَ بِما آتاهُم الله مِن فَضلِه) از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است، که حضرت [[امامیه|شیعیان]] را از مصادیق این آیه معرفی نمودند که وقتی وارد [[بهشت]] شده و با کرامت الهی روبرو میشوند، برادران ایمانی خود را بشارت میدهند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۲۷.</ref><br>[[سید عبدالحسین طیب]] (م [[سال ۱۳۷۰ هجری شمسی|۱۳۷۰ش]]) از علمای شیعه نیز معتقد است، آیه عام است و جمیع شهدا را در بر میگیرد، بلکه هر که در راه خدا کشته شود و لو احکام شهید بر او جاری نگردد؛ مثل [[امامان شیعه|ائمه هدی]] و بسیاری از اصحاب آنها و بسیاری از علما و مؤمنانی که برای دین کشته شدند را نیز شامل میشود؛ زیرا در آیه لفظ شهید ندارند، بلکه گفته است «مقتول فِی سَبِیلِ اللَّهِ» (کشتهٔ راه خدا).<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۴۲۵.</ref> | ||
[[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] در | [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] در پیامی، این آیه را برای شهدای جنگ تحمیلی (کشتهشدگان ایرانیِ [[جنگ ایران و عراق]]) به کار برده و گفته است: اگر نبود براى شهدای در راه خداوند مگر این آیه کریمه، در معرفى مقام بلندپایه شهدا، کافى بود.<ref>[https://lib.eshia.ir/50080/18/223/یرزقون «امام خمینی، صحیفه نور، ج۱۸، ص۲۲۳»]، کتابخانه مدرسه فقاهت.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] در تجلیل از مقام شهیدان:{{سخ}} | |||
در این آیه کریمه بحث در زندگى پس از حیات دنیا نیست که در آن عالم همه مخلوقات داراى نفس انسانى به اختلاف مراتب از زندگى حیوانى و مادون حیوانى تا زندگى انسانى و مافوق آن زنده هستند، بلکه شرف بزرگ شهدای در راه حق، حیات عندالرب و ورود در ضیافت الله است. این حیات و این ضیافت را با قلمهاى شکستهاى مثل قلم من نمىتوان توصیف و تحلیل کرد.{{سخ}}([https://lib.eshia.ir/50080/18/223/یرزقون خمینی، صحیفه نور، ج۱۸، ص۲۲۳.])| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | |||
==زندگی شهید پس از مرگ== | == زندگی شهید پس از مرگ== | ||
منظور از حیات که در آیه برای شهدا ذکر شده را همان [[برزخ|زندگی برزخی]] دانستهاند، نه زندگی مادی و نه بهشتی که در [[آخرت|جهان آخرت]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۷۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۷۰.</ref> البته زندگی برزخی اختصاص به شهیدان ندارد، دیگران نیز دارای حیات برزخی هستند؛ ولی از آنجا که حیات [[شهادت|شهیدان]] یک حیات ویژه و آمیخته با انواع نعمتهای معنوی است - و موضوع سخن در آیه نیز آنها هستند - تنها نام از آنها برده شده است. آنها بهقدری غرق نعمتهای حیات معنوی هستند که گویا زندگی سایر برزخیان در مقابل آنها چیزی نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۷۰.</ref> | منظور از حیات که در آیه برای شهدا ذکر شده را همان [[برزخ|زندگی برزخی]] دانستهاند، نه زندگی مادی و نه بهشتی که در [[آخرت|جهان آخرت]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۷۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۷۰.</ref> البته زندگی برزخی اختصاص به شهیدان ندارد، دیگران نیز دارای حیات برزخی هستند؛ ولی از آنجا که حیات [[شهادت|شهیدان]] یک حیات ویژه و آمیخته با انواع نعمتهای معنوی است - و موضوع سخن در آیه نیز آنها هستند - تنها نام از آنها برده شده است. آنها بهقدری غرق نعمتهای حیات معنوی هستند که گویا زندگی سایر برزخیان در مقابل آنها چیزی نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۷۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*[https://lib.eshia.ir/50080/18/223/یرزقون «امام خمینی، صحیفه نور، ج۱۸، ص۲۲۳»]، کتابخانه مدرسه فقاهت، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۲ش. | |||
*[https://alkafeel.net/ar-news/index.php?id=3929&lang=pr «اولین کتیبه ضریح حضرت عباس(ع)»]، شبکه جهانی الکفیل، تاریخ انتشار: ۳۰ مارس ۲۰۱۶م، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۲ش. | *[https://alkafeel.net/ar-news/index.php?id=3929&lang=pr «اولین کتیبه ضریح حضرت عباس(ع)»]، شبکه جهانی الکفیل، تاریخ انتشار: ۳۰ مارس ۲۰۱۶م، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۲ش. | ||
*طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | *طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۶: | ||
*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: موسوی جزائری، سیدطیب، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق. | *قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: موسوی جزائری، سیدطیب، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق. | ||
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | ||
*https:// | *[https://fars.iqna.ir/fa/news/2478538/وَلاَ-تَحْسَبَنَّ-الَّذِينَ-قُتِلُواْ-فِی-سَبِيلِ-اللّهِ-أَمْوَاتًا-بَلْ-أَحْیَاء-عِندَ-رَبِّهِمْ-یُرْزَقُونَ-حيات-طيبه-شهداست «يادواره شهدای اطلاعات فارس»]، خبرگزاری ایکنا، تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۳۹۱ش، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۲ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||