confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
(ویکی سازی) |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[بلال حبشی]]، [[ابومحذوره]] و [[عمرو بن ام مکتوم]]<ref>{{پک|1=ابن سعد|2=۲۳۰|ک=الطبقات الکبری|ص=۲۳۴|ج=۳}}</ref><ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> و [[سعد بن عائذ]] را از مؤذنان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام (ص)]] شمردهاند.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> که اولین آنان بلال بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> بنابر روایات شیعه، وقتی پیامبر به [[معراج]] رفت، نخستین بار [[جبرئیل]] اذان گفت و چون پیامبر از معراج بازگشت، به [[امام علی علیهالسلام|علی (ع)]] فرمان داد تا به [[بلال]] اذان بیاموزد و بلال نخستین مؤذن اسلام شد.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref><ref>{{پک|1=محمدی ری شهری|2=۱۳۸۴|ک=فرهنگنامه اذان|ص=۱۴–۱۵}}</ref> یکی دیگر از مؤذنان صدر اسلام، شخصی به نام [[ابن نباح]] است که به عنوان مؤذن امام علی (ع) معرفی شدهاست.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> از کسان دیگری چون حارث صدائی عبدالعزیز بن اصم و عثمان بن عفان نیز به عنوان موذنان صدر اسلام یاد شده است.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> | [[بلال حبشی]]، [[ابومحذوره]] و [[عمرو بن ام مکتوم]]<ref>{{پک|1=ابن سعد|2=۲۳۰|ک=الطبقات الکبری|ص=۲۳۴|ج=۳}}</ref><ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> و [[سعد بن عائذ]] را از مؤذنان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام (ص)]] شمردهاند.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> که اولین آنان بلال بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> بنابر روایات شیعه، وقتی پیامبر به [[معراج]] رفت، نخستین بار [[جبرئیل]] اذان گفت و چون پیامبر از معراج بازگشت، به [[امام علی علیهالسلام|علی (ع)]] فرمان داد تا به [[بلال]] اذان بیاموزد و بلال نخستین مؤذن اسلام شد.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref><ref>{{پک|1=محمدی ری شهری|2=۱۳۸۴|ک=فرهنگنامه اذان|ص=۱۴–۱۵}}</ref> یکی دیگر از مؤذنان صدر اسلام، شخصی به نام [[ابن نباح]] است که به عنوان مؤذن امام علی (ع) معرفی شدهاست.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> از کسان دیگری چون حارث صدائی عبدالعزیز بن اصم و عثمان بن عفان نیز به عنوان موذنان صدر اسلام یاد شده است.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> | ||
در صدر اسلام، ساختمان مساجد ساده بودند و صاحب [[ماذنه]] و مناره نبودند. بلال نیز به هنگام نماز، از پایه ای استوانه ای بر بام مسجد بالا می رفت و یا بر پشت بام خانه زید بن ثابت اذان می گفت. با گذشت زمان و در عصر امویان، ساخت ماذنه برای مساجد معمول شد. نخستین ماذنه در جهان | در صدر اسلام، ساختمان مساجد ساده بودند و صاحب [[ماذنه]] و مناره نبودند. بلال نیز به هنگام نماز، از پایه ای استوانه ای بر بام مسجد بالا می رفت و یا بر پشت بام خانه زید بن ثابت اذان می گفت. با گذشت زمان و در عصر امویان، ساخت ماذنه برای مساجد معمول شد. نخستین ماذنه در [[جهان اسلام]]، به اختلاف ماذنه [[مسجد جامع بصره]]، مسجد جامع عمرو در فسطاط [[مصر]]، ماذنه [[مسجد جامع اموی (دمشق)|مسجد جامع دمشق]] و ماذنه [[مسجدالنبی|مسجد النبی]] گزارش شده اند.<ref>{{پک|1=موسی پور|2=۱۳۸۹|ف=زندگی حرفه ای موذنان|ک=پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی}}</ref> | ||
=== در حکومتهای اسلامی === | === در حکومتهای اسلامی === |