پرش به محتوا

آیه ۴۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۴: خط ۳۴:


== نعمت‌های خدا به بنی‌اسرائیل ==
== نعمت‌های خدا به بنی‌اسرائیل ==
برخی مفسران معتقدند برترى بنى‌اسرائيل در گذشته، برترى در امتيازات ويژه‌اى مانند نازل شدن مَنّ و سَلْوى (دو غذای نیرو‌بخش و خوشمزه) بر آنان، بعثت رسولان، نزول كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آن قوم، غرق شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] نویسنده تفسیر مجمع البیان، موارد مذکور و انتخاب حاکم از این قوم در زمان [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]] را نعمت‌های خدا بر آنها دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] ارسال پیامبران بی‌شمار را از نعمت‌های مخصوص بنی‌اسرائیل برشمرده و از برخی نقل کرده که منظور از نعمت در این آیه کثرت پیامبران برانگیخته شده از میان بنی‌اسرائیل است. <ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
برخی مفسران معتقدند برترى بنى‌اسرائيل، برترى در امتيازات ويژه‌اى مانند فرود آمدن مَنّ و سَلْوى (دو غذای نیرو‌بخش و خوشمزه) بر آنان، بعثت رسولان، نزول كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آن قوم، غرق شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] نویسنده تفسیر مجمع البیان، موارد مذکور و انتخاب حاکم از این قوم در زمان [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]] را نعمت‌های خدا بر آنها دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] ارسال پیامبران بی‌شمار را از نعمت‌های مخصوص بنی‌اسرائیل برشمرده و از برخی نقل کرده که منظور از نعمت در این آیه کثرت پیامبران برانگیخته شده از میان بنی‌اسرائیل است. <ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>


== تفسیر برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان==
== تفسیر برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان==
به نقل [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] برتری [[بنی‌اسرائیل]] بر جهانیان را برتری بر مردم زمان خویش دانسته است؛ زیرا به اجماع، امت اسلام از همه امت‌ها و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خاتم]] از همه [[پیامبران]] برتراند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، از مفسران شیعه نیز منظور از برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان را با توجه به [[آیه|آیات]] دیگر [[قرآن]] مانند [[آیه ۱۳۷ سوره اعراف]]، برتری نسبت به افراد محيط و عصر خودشان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>
به نقل [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]]، [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] برتری [[بنی‌اسرائیل]] بر جهانیان را برتری بر مردم زمان خویش دانسته است؛ زیرا به اجماع، امّت اسلام از همه امت‌ها و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خاتم]] از همه [[پیامبران]] برتراند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، از مفسران شیعه نیز منظور از برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان را با توجه به [[آیه|آیات]] دیگر [[قرآن]] مانند [[آیه ۱۳۷ سوره اعراف]]، برتری نسبت به افراد محيط و عصر خودشان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>


بر‌اساس [[حدیث|حدیثی]]، [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] پذیرش [[ولایت|ولایت حضرت محمد(ص) و آل محمد]] را سبب برتری دینی گذشتگان بنی‌اسرائیل دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> همچنین [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در تفسیر باطنی آیه، منظور از بنی‌اسرائيل را [[اهل‌بیت(ع)|آل محمد(ص)]] معرفی کرده است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۱۰.</ref>
بر‌اساس [[حدیث|حدیثی]]، [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] پذیرش [[ولایت|ولایت حضرت محمد(ص) و آل محمد]] را سبب برتری دینی گذشتگانِ بنی‌اسرائیل دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> همچنین [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در تفسیر باطنی آیه، منظور از بنی‌اسرائيل را [[اهل‌بیت(ع)|آل محمد(ص)]] معرفی کرده است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۱۰.</ref>


در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] درباره بحث عام و خاص در [[قرآن]] سؤال شد. امام این آیه را خواند و آن را نمونه‌ای از آیاتی دانست که در آن لفظ عامی مانند العالمین به کار رفته؛ ولی معنای آن خاص و تنها برتری بر مردم زمان خود بنی اسرائیل است.<ref>مجلسی، بحار‌الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۲۳.</ref>
در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] درباره بحث عام و خاص در [[قرآن]] سؤال شد. امام این آیه را خواند و آن را نمونه‌ای از آیاتی دانست که در آن لفظ عامی مانند العالمین به کار رفته؛ ولی معنای آن خاص و تنها برتری بر مردم زمان خود بنی اسرائیل است.<ref>مجلسی، بحار‌الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۲۳.</ref>
خط ۴۶: خط ۴۶:
برخی مفسران سه دلیل برای آوردن قسمت اول آیه (يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ) که تکرار بخشی از عبارت [[آیه ۴۰ سوره بقره]] است، بیان کرده‌اند؛
برخی مفسران سه دلیل برای آوردن قسمت اول آیه (يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ) که تکرار بخشی از عبارت [[آیه ۴۰ سوره بقره]] است، بیان کرده‌اند؛


# اهمیت مطلب و تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار . <ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۹؛ طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# اهمیت مطلب و تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۹؛ طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه گذشته به اجمال از نعمت‌ها سخن گفته شده؛ ولی در این آیه مفصل است.<ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه گذشته به اجمال از نعمت‌ها سخن گفته شده؛ ولی در این آیه مفصّل است.<ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه قبلی نعمت‌های خدا بر خود مخاطبان از بنی‌اسرائیل و در این‌جا نعمت‌های بر پدرانشان بیان شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>
# در آیه قبلی نعمت‌های خدا بر خود مخاطبان از بنی‌اسرائیل و در این‌جا نعمت‌های پدرانشان بیان شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed، protected، templateeditor
۴٬۰۶۴

ویرایش