آیه ۸۰ سوره اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمدحسین طباطبایی]]، مؤلف [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] معتقد است در این آیه به پیامبر دستور داده شده تا در همه کار‌های مربوط به دین به خدا پناه ببرد تا هر کاری را با نیت صادقانه انجام داده، یا پایان دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref> بنابراین طبق این بیان معنای این آیه به داخل شدن و خارج شدنِ خاصی اختصاص ندارد و معنای آن عام است و همه کارها را شامل می‌شود.<ref>قرشی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۸ش، ج۶، ص۱۲۸.</ref> ولی برخی مفسران [[اهل‌سنت و جماعت|اهل‌تسنن]] داخل شدن (أَدْخِلْنِي) و خارج شدن (أَخْرِجْنِی) در آیه را به معنای خاصی معنا کرده‌، آن را به «داخل شدن پیامبر به [[مدینه]] و خارج شدن او برای [[فتح مکه]]» و یا «داخل شدن در [[قبر]] و خارج شدن از قبر برای محشور شدن در [[قیامت]]» [[تفسیر]] کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۱.</ref> به گفته طباطبایی مصداق واقعی این آیه کسی است که زبان، رفتار و اعتقاد او یک چیز را بخواهد، نه آنکه با زبان خود خدا را بخواند، ولی توجه قلبی او به دیگران باشد؛ از‌این‌رو وی معتقد است این آیه بر مقام [[صدیق|صدیقین]] دلالت دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref>

[[محمد صادقی تهرانی]] مؤلف تفسیر [[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|الفرقان فی تفسیر القرآن]] برترین سلطان پیامبر را (سُلْطاناً نَصِیراً) [[قرآن|قرآن کریم]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را سلطان دیگر پیامبر می‌داند.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۳۰۵.</ref> او معتقد است در [[آخر الزمان]] نیز [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] سلطان نصیر پیامبر خواهد بود.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۳۰۵.</ref> [[ابن‌عباس]] نیز بخش پایانی این آیه (وَ اجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصِیراً: و برايم از نزد خود نيرويى يارى دهنده قرار ده.) را بر امام علی(ع) تطبیق کرده که خداوند به وسیله او پیامبر را علیه دشمنان یاری کرد.<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۵۲.</ref>

به گفته [[علی بن ابراهیم قمی]]، مؤلف [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر قمی]]، این آیه در [[فتح مکه]] بر پیامبر نازل شد و خدا به پیامبر دستور داد هنگام وارد شدن بر شهر مکه این آیه را بخواند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۶.</ref> در کتب اهل‌تسنن گزارش‌های دیگری به عنوان سبب نزول آیه ذکر شده است؛ از جمله اینکه گفته شده این آیه هنگامی بر پیامبر نازل شد، که خدا به پیامبر دستور داد از مکه به مدینه [[هجرت پیامبر به مدینه|هجرت]] کند.<ref>واحدی، الوجیز، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> [[عبدالکریم بهجت‌پور]] مؤلف [[همگام با وحی (کتاب)|تفسیر همگام با وحی]] با رد این گزارش‌ها احتمال داده، پیامبر هنگام ورود به [[مکه]] و [[مدینه]] این آیه را تلاوت کرده باشد.<ref>بهجت‌پور، همگام با وحی، ۱۳۹۴ش، ج۴، ص۵۵۷.</ref>

در آیات ۷۳ تا ۷۷ [[سوره اسراء]] به برخی توطئه‌های مشرکان علیه پیامبر اشاره شد؛ از‌این‌رو در آیات ۷۸ تا ۸۱ این سوره به عاملی مؤثر در مبارزه با [[شرک]]، یعنی [[نماز]] و توجه به یاد خدا اشاره می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۲۲۱.</ref> همچنین محمد صادقی تهرانی سلطان ذکر شده (سُلْطاناً نَصِیراً) در این آیه را مصداق [[مقام محمود]] ذکر شده در آیه قبل دانسته است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۳۰۳.</ref> به باور صادقی تهرانی، مقام محمود پیامبر در دنیا همان داشتن «سلطان نصیر» و در آخرت داشتن مقام [[شفاعت]] است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۳۰۳.</ref>

[[پرونده:آیه 80 سوره اسراء.jpg|بندانگشتی|آیه ۸۰ سوره اسراء بر دیوار حرم حضرت فاطمه معصومه(س)]]

در [[زیارتنامه|زیارت‌نامه‌های معصومین]]، هنگام وارد شدن در [[حرم]] خواندن این آیه به عنوان بخشی از [[اذن دخول]] وارد شده است؛<ref>برای نمونه رجوع کنید به: ابن‌مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، زیارت‌نامه پیامبر(ص)، ص۵۶؛ مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ص۵۳۴.</ref> از‌این‌رو در حرم برخی معصومان و امامزادگان این آیه بر کتیبه‌هایی نوشته شده است.{{مدرک}}