سوره‌های مکی و مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره‌های مکی و مدنی خود به چهار دسته تقسیم شده‌اند: ۱. سوره‌هایی که همه آیات آن مکی است، مانند [[سوره مدثر]]؛ ۲. سوره‌هایی که همه آیات آن مدنی است، مانند [[سوره آل‌عمران]]؛ ۳. سوره‌های مکی که برخی از آیات آن در مدینه نازل شده است، مانند [[سوره اعراف]] که آیه‌های ۱۶۱ تا ۱۷۳ آن را مدنی دانسته‌اند؛ ۴. سوره‌های مدنی که در آن آیات مکی گنجانده شده است، مانند [[سوره رعد]] که گفته شده آیه ۳۱ آن در مکه نازل شده است.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۹ش، ص۶۱۲-۶۱۳.</ref> به چنین آیه‌هایی که بر خلاف اصل سوره، در آن گنجانده شده است، در اصطلاح آیات استثنائی گفته می‌شود.<ref>معرفت، تاریخ قرآن، ۱۳۸۲ش، ص۶۲.</ref> البته برخی محققان علوم قرآنی این تقسیم‌بندی را نپذیرفته، معتقدند در هیچیک از سوره‌ها آیات استثنائی وجود ندارد و همه آیات سوره یا مکی و یا مدنی است.<ref>معرفت، تاریخ قرآن، ۱۳۸۲ش، ص۶۲؛ میرمحمدی، تاریخ و علوم قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۱.</ref>

اگر تعدادی از آیات یک سوره، مکی و تعدادی از آن مدنی باشد، گفته شده مکی یا مدنی بودن سوره با در نظر گرفتن بخش عمده آن سوره معین می‌شود؛ مثلاً اگرچه تعدادی از آیات سوره انعام مربوط به مدینه دانسته شده است، اما با توجه به اینکه بیشتر آیات آن در مکه نازل شده، این سوره مکی معرفی می‌شود.<ref>دولتی، تقسیمات قرآنی و سور مکی و مدنی، ۱۳۸۴ش، ص۷۲.</ref> در مقابل برخی بر این باورند که نام‌گذاری این سوره‌ها با توجه به آیات ابتدایی آن صورت گرفته است.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۹ش، ص۶۱۳.</ref>