آیه قصاص: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و نویسنده [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، عادت عرب جاهلی بر این بود که اگر کسی از قبیله آنها کشته می‌شد، تصمیم می‌گرفتند تا آنجا که قدرت دارند از قبیله قاتل بکشند. این فکر تا آنجا پیش رفته بود که حاضر بودند به خاطر کشته شدن یک فرد، تمام طایفه قاتل را نابود کنند. این آیه نازل شد و حکم عادلانه قصاص را بیان کرد. این حکم اسلامی، در واقع حد وسطی بود میان دو حکم مختلف که آن زمان وجود داشت: بعضی قصاص را لازم می‌دانستند و بعضی تنها دیه را لازم می‌شمردند. اسلام [[قصاص]] را در صورت عدم رضایت اولیای مقتول و[[دیه انسان| دیه]] را به هنگام رضایت طرفین قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۰۳.</ref>