عدل الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عدل الهی''' به عمل [[خداوند]] براساس [[حسن و قبح عقلی]] و عدم انجام هرگونه قبیحی از سوی او اشاره دارد. قبیح را هر چیزی که [[عقل]] از آن تنفر داشته باشد مانند [[دروغ]] و [[ظلم]] دانسته‌اند. بر اساس عدل الهی تمام کارهای خداوند در امور تكوینى مانند [[خلقت]] و امور تشریعى مانند فرستادن [[پیامبران]]، در دنیا و [[آخرت]] همه از روى حكمت و مصلحت است.

به گفته جعفر سبحانی می‌توان عدل الهی را در سه شاخه عدل تکوینی، عدل تشریعی و عدل جزائی دسته‌بندی کرد.<ref>سبحانی، محاضرات فی الإلهیات، چاپ یازدهم، ص۱۶۰.</ref> ولی مرتضی مطهری عدل را در چهار گونه تکوینی، تشریعی، اخلاقی و اجتماعی دسته‌بندی کرده است. <ref>مطهری، عدل الهی، چاپ پنجم، ص۳۵.</ref> [[مصباح یزدی]] نیز تقسیم عدل به عدل تکوینی و تشریعی را در کتاب آموزش عقاید خود ذکر کرده<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۷۷ش، ص۱۶۲.</ref> و سپس عدل تشریعی را در سه مرحله عدالت در مقام تکلیف، عدالت در مقام قضاوت، و عدالت در مقام پاداش و عذاب تصویر کرده است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۷۷ش، ص۱۶۵.</ref>

اعتقاد به عدل الهی پرسش‌ها و بحث‌هایی را برانگیخته است؛ مثل رابطه عدل الهی و وجود شرور و رنج‌ها،<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۶۰.</ref> عدالت در تشریع،<ref>مطهری، عدل‌ الهی، چاپ پنجم، ص۳۶.</ref> نظام احسن در خلقت<ref>مطهری، عدل الهی، چاپ پنجم، ص۶۳.</ref> و تناسب عدل با خلود در عذاب.<ref> سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ص۲۶۲.</ref> به گفته [[جعفر سبحانی]] متکلم و مرجع تقلید شیعی مباحثی مثل [[قبح  عقاب بلا بیان]]، قبح [[تکلیف مالایطاق|تکلیف بما لایطاق]]، تأثیر [[قضا و قدر]] در سرنوشت انسان، [[جبر و اختیار|اختیار انسان]]، و عقاب و عذاب در آخرت را می‌توان از نتایج باور به عدل الهی دانست.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۶۰-۲۶۲.</ref>