سید احمد بن طاووس حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سید جمال الدین احمد بن موسی ابن طاووس حلّی''' ( | '''سید جمال الدین احمد بن موسی ابن طاووس حلّی''' (۶۷۳ق.) ملقب به ابن طاووس و مشهور به فقیه اهل بیت(ع). وی از [[:رده:محدثان شیعه|محدثین]] عصر خویش بود و نزد اساتیدی چون [[محمد بن جعفر بن نمای حلی|نجیب الدین ابن نما]]، [[سید فخار بن معد موسوی|شمس الدین فخار بن معد بن فخار موسوی]]، احمد بن یوسف بن احمد عریضی و... درس آموخت. از شاگردان سرشناس وی می‌توان به [[علامه حلّی]] و [[حسن بن داوود حلی|شیخ تقی الدین حسن بن داوود حلّی]] اشاره داشت. وی پس از برادرش [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]]، مدتی منصب [[نقابت|نقابت شیعیان]] را بر عهده داشت. | ||
==تولد و خاندان== | ==تولد و خاندان== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
:: «خداوند متعال ما را به وسیله پدران و نیاکان و مادرانی شرافت مند کرده است که همگی از دانش و دیانت و امانت بهرة تام و تمام داشته‌اند و مورد اعتماد کامل مردم بوده‌اند. همة مردم در مقابل شوکت آنان سر فرو آورده‌اند و ثناخوان ایشان بوده‌اند».<ref>شهیدی گلپایگانی، راهنمای سعادت، ۱۳۸۲ش، ص۱۶.</ref> | :: «خداوند متعال ما را به وسیله پدران و نیاکان و مادرانی شرافت مند کرده است که همگی از دانش و دیانت و امانت بهرة تام و تمام داشته‌اند و مورد اعتماد کامل مردم بوده‌اند. همة مردم در مقابل شوکت آنان سر فرو آورده‌اند و ثناخوان ایشان بوده‌اند».<ref>شهیدی گلپایگانی، راهنمای سعادت، ۱۳۸۲ش، ص۱۶.</ref> | ||
===نسب=== | ===نسب=== | ||
جد پدری احمد بن موسی با ۱۳ واسطه، [[امام حسن مجتبی(ع)]] و از جانب مادر از نوادگان [[شیخ طوسی]] است و به‌جهت اینکه از طرف | جد پدری احمد بن موسی با ۱۳ واسطه، [[امام حسن مجتبی(ع)]] و از جانب مادر از نوادگان [[شیخ طوسی]] است و به‌جهت اینکه از طرف جدّه خود ام کلثوم دختر [[امام سجاد(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] پیوند می‌خورد،<ref>شهیدی گلپایگانی، راهنمای سعادت، ۱۳۸۲ش، ص۱۴.</ref> به ایشان «ذوالحَسَبَیْن» نیز می‌گویند،<ref>ابن‌طاووس، کشف المحجة یا فانوس، ص۲۹۴.</ref> و به سادات حسنی حسینی مشهورند. | ||
موسی بن طاووس از محدثان عصر خویش و همانند اجدادش در [[فقه]] و فقاهت شهره بود. وی چهار فرزند پسر به نام‌های شرف الدین محمد، عزالدین حسن، جمال الدین احمد و رضی الدین ابوالقاسم داشت. در میان فرزندان وی فقط نسل آخرین فرزند یعنی سید بن طاووس باقی مانده است و نسل طاووس فقط منحصر در سید بن طاووس است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۸۹؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۸، پاورقی ص۷۳.</ref> | موسی بن طاووس از محدثان عصر خویش و همانند اجدادش در [[فقه]] و فقاهت شهره بود. وی چهار فرزند پسر به نام‌های شرف الدین محمد، عزالدین حسن، جمال الدین احمد و رضی الدین ابوالقاسم داشت. در میان فرزندان وی فقط نسل آخرین فرزند یعنی سید بن طاووس باقی مانده است و نسل طاووس فقط منحصر در سید بن طاووس است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۸۹؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۸، پاورقی ص۷۳.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در میان فرزندان موسی بن طاووس دو تن به درجه‌های عالی علمی و معنوی دست یافتند که اتفاقاً هر دو هم به ''ابن طاووس'' اشتهار داشتند؛ یکی احمد بن موسی و دیگری رضی الدین ابوالقاسم علی معروف به [[سید بن طاووس]]. | در میان فرزندان موسی بن طاووس دو تن به درجه‌های عالی علمی و معنوی دست یافتند که اتفاقاً هر دو هم به ''ابن طاووس'' اشتهار داشتند؛ یکی احمد بن موسی و دیگری رضی الدین ابوالقاسم علی معروف به [[سید بن طاووس]]. | ||
===فرزند=== | ===فرزند=== | ||
احمد بن طاووس فرزندی داشت که او هم به «ابن طاووس» مشهور شد. [[عبدالکریم بن احمد حلی|غیاث الدین ابوالمظفر عبدالکریم بن احمد]] (۶۴۸-۶۹۳ق) نیز همچون پدر در شمار فقهاء و ادباء عصر خویش بود. وی نیز همچون پدر، منصب نقابت را مدتی کوتاه بر عهده داشت. در مورد استعداد و هوش عجیب او سخن‌ها گفته شده است.<ref>رک: قمی، الکنی والالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۳۴۱؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۴۲.</ref> | احمد بن طاووس فرزندی داشت که او هم به «ابن طاووس» مشهور شد. [[عبدالکریم بن احمد حلی|غیاث الدین ابوالمظفر عبدالکریم بن احمد]] (۶۴۸-۶۹۳ق) نیز همچون پدر در شمار فقهاء و ادباء عصر خویش بود. وی نیز همچون پدر، منصب [[نقابت]] را مدتی کوتاه بر عهده داشت. در مورد استعداد و هوش عجیب او سخن‌ها گفته شده است.<ref>رک: قمی، الکنی والالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۳۴۱؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۴۲.</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
احمد بن موسی بن طاووس در سال ۶۷۳ق در حلّه درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۴؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۱، ص۶۸؛ حر عاملی، امل الآمل، ج۲، ص۲۹؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۸۹.</ref> امروزه در محله «جباویین» حلّه مرقدی است که منسوب به او و زیارتگاه شیعیان بوده است.<ref>بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص۲۴۲؛ دوانی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۱۶۶.</ref> | احمد بن موسی بن طاووس در سال ۶۷۳ق در حلّه درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۴؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۱، ص۶۸؛ حر عاملی، امل الآمل، ج۲، ص۲۹؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۸۹.</ref> امروزه در محله «جباویین» حلّه مرقدی است که منسوب به او و زیارتگاه شیعیان بوده است.<ref>بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص۲۴۲؛ دوانی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۱۶۶.</ref> | ||
البته برخی مرگ وی را [[شهادت]] قلمداد کرده‌اند اما [[عبدالله افندی اصفهانی|افندی]] در این مورد چنین نگاشته است: | البته برخی مرگ وی را [[شهادت]] قلمداد کرده‌اند اما [[عبدالله افندی اصفهانی|افندی]] در این مورد چنین نگاشته است: | ||
:: «یکی از فضلاء در کتابش نوشته است، این سید و برادرش رضی الدین علی به قتل رسیده و شهید شده‌اند، امّا شهادت آنها محل تأمل است، چرا که من در کتب علماء و اصحاب ندیده‌ام که نوشته باشند که این دو بزرگوار ولو با سمّ شهید شده‌اند.»<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ج۱، ص۷۵ – ۷۴.</ref> | :: «یکی از فضلاء در کتابش نوشته است، این سید و برادرش رضی الدین علی به قتل رسیده و شهید شده‌اند، امّا شهادت آنها محل تأمل است، چرا که من در کتب علماء و اصحاب ندیده‌ام که نوشته باشند که این دو بزرگوار ولو با سمّ شهید شده‌اند.»<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، نشر مطبعة الخيام، ج۱، ص۷۵ – ۷۴.</ref> | ||
==وجه تمایز== | ==وجه تمایز== | ||