پرش به محتوا

نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۵: خط ۳۵:
==مؤلف کتاب==
==مؤلف کتاب==
{{اصلی|ابوالقاسم پاینده}}
{{اصلی|ابوالقاسم پاینده}}
ابوالقاسم پاینده، مترجم، نویسنده و روزنامه نگار معاصر [[ایران|ایرانی]]. در ۱۲۸۷ش در [[نجف آباد|نجف آبادِ]] اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و از ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۹ش در [[اصفهان]] به فراگیری علوم منقول و معقول پرداخت؛ از جمله نزد شیخ محمود مفید و شیخ محمد گنابادی، معروف به خراسانی، [[منطق]] و [[فلسفه]] خواند.
ابوالقاسم پاینده مترجم‌، نویسنده‌ و روزنامه‌نگار ایرانی‌. در ۱۲۸۷ش در نجف‌آبادِ اصفهان‌ به‌ دنیا آمد. پاینده‌ مترجم‌ و نویسنده‌ای‌ پرکار بود. تسلط‌ او بر زبان‌ و ادب‌ فارسی‌ و عربی‌ (وی‌ با انگلیسی‌ و فرانسه‌ هم‌ آشنایی‌ داشت‌) و تجربة‌ ممتدش‌ در روزنامه‌نگاری‌، نثری‌ روان‌ و بی‌غلط‌ به‌ او بخشیده‌ بود که‌ ویژگی‌ برجستة‌ آثارش‌ و باعث‌ توفیق‌ آنها بود. ترجمة‌ او از قرآن‌، که‌ اولین‌ بار در 1336ش‌ منتشر شد و نقطة‌ عطفی‌ در ترجمه‌های‌ معاصر قرآن‌ است‌، همچنان‌ موفق‌ و ممتاز به‌ شمار می‌آید و می‌توان‌ آن‌ را مهمترین‌ اثر پاینده‌ دانست‌. پاینده‌ در ادبیات‌ داستانی‌ نیز بی‌نام‌ نیست‌؛ او مجموعه‌هایی‌ از داستان‌ کوتاه‌ و داستانهایی‌ بلند منتشر کرد. پاینده‌ مشاغل‌ دولتی‌ هم‌ داشت‌ و، بویژه‌ در سالهای‌ پس‌ از شهریور 1320، به‌ سیاست‌ بی‌توجه‌ نبود. پاینده‌ در سالهای‌ آخر حیات‌ انزوا گزیده‌ بود و تمام‌ وقتش‌ را به‌ تحقیق‌ و تألیف‌ و ترجمه‌ می‌گذراند. او در 18 مرداد 1363 درگذشت‌. مدفن‌ وی‌ ابن‌بابویه‌ است‌.از پاینده‌ حدود چهل‌ اثر منتشر شده‌ است‌.<ref>حسینی، مالک، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل. دانشنامه جهان اسلام،  تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی.</ref>  
 
پاینده در ۱۳۱۱ش به [[تهران]] عزیمت کرد و کار روزنامه‌نگاری را ادامه داد. او مترجم و نویسنده‌ای پرکار بود. تسلط او بر زبان و ادب فارسی و عربی (وی با انگلیسی و فرانسه هم آشنایی داشت) و تجربة ممتدش در روزنامه نگاری، نثری روان او بخشیده بود. اهمیت کار پاینده بیشتر در ترجمه‌های فصیح و جذابی است که از عربی به عمل آورده است. ترجمه‌ی او از [[قرآن]]، که اولین بار در ۱۳۳۶ش منتشر شد و نقطه عطفی در ترجمه‌های معاصر قرآن است، همچنان موفق و ممتاز به شمار می‌آید و می‌توان آن را مهمترین اثر پاینده دانست. مزیت عمده این ترجمه، سادگی و روانی آن است.
 
پاینده در ادبیات داستانی نیز بی‌نام نیست؛ او مجموعه‌هایی از داستان کوتاه و داستان‌هایی بلند منتشر کرد.
پاینده مشاغل دولتی هم داشت. او پس از اقامت در تهران در وزارت پست و تلگراف و تلفن استخدام شد و سپس خود را به وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه منتقل کرد. مدتی دبیر فرهنگستان ایران بود و در ۱۳۲۶ش به ریاست اداره تبلیغات منصوب شد. همچنین، در دوره دوم مجلس مؤسسان و دوره‌های بیست و یکم و بیست و دوم مجلس شورای ملی نماینده نجف آباد بود. از پاینده حدود چهل اثر منتشر شده است.<ref>http://www.encyclopaediaislamica.com</ref>


== موضوع کتاب ==
== موضوع کتاب ==
confirmed، templateeditor
۶٬۱۰۸

ویرایش