ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی از مفسران و فقیهان اهل سنت بر این نظرند که حکم ازدواج موقت در عصر پیامبر با نزول آیاتی مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] نسخ شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ج۹، ص۳۲۹.</ref>  آنان بر این باورند که مطابق این آیات، مؤمنان، افراد پاکدامنی هستند که غیر از همسران یا کنیزان‌شان با کسی کامجویی نمی‌کنند و کسانی که غیر از این طریق به‌دنبال بهره‌گیری جنسی باشند، از حدود الهی تجاوز کرده‌اند؛ ازدواج موقت هیچ‌یک از این دو مورد (همسر و کنیز) نیست، پس تجاوز از حدود الهی است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ج۹، ص۳۲۹.</ref>  

*برای بیان دیدگاه اهل سنت به کتاب موسوعه الفقهیه الکویتیه رجوع شود. جلد ۴۱ و ص۳۳۴.

*کسانی که با علم به حرمت متعه کنند تعزیر می‌شوند. جلد ۴۱ ، ص۳۴۲.

درباره رویکرد سایر [[صحابه]] و [[تابعین]] درباره ازدواج موقت، برخی از عالمان اهل سنت ادعا کرده‌اند که صحابه و تابعین، بر حرمت ازدواج موقت، اجماع کرده‌اند. [[سیدجعفر مرتضی]] با مردود شمردن این ادعا، به اسامی برخی صحابه مانند [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[عبدالله بن مسعود]]، [[عبدالله بن عباس]]، [[انس بن مالک]]، [[ابوسعید خدری]] و...اشاره کرده است که به حلیت ازدواج موقت قائل بوده‌اند.<ref>مرتضی، زواج المتعة، ج۲، ص۱۸.</ref>