سید محمد حجت کوه‌کمری: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمد حجت کوه‌کمری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۲۳:۵۷

۱۴۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ اکتبر ۲۰۱۳

←‏شاگردان

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۱٬۰۹۹

ویرایش

@@ خط ۱۵۱: / خط ۱۵۱: @@
 ==شاگردان==
-سید محمدحجت در نجف حلقه درس بزرگى داشت، اما به علت بیمارى ناچار نجف را ترك كرد. وى از 1309ش در قم سكونت گزید و در آنجا به تدریس پرداخت. شیوایى بیان، حسن سلیقه و تسلط در تدریس و احاطه‌اش بر آرا و منابع فقهى، شاگردان فراوانى را به حلقه درسش جذب نمود (مدرس تبریزى، همانجا؛ ریحان، ص 81؛ نورى همدانى، ص 37؛ مبرقعى، ص 72؛ زنجانى، ص 37). به گفته [[مرتضى حائرى یزدى]]، از شاگردان مبرِّز و نیز داماد حجت (ص 16)، درس خارج فقه او، پس از درس آیت‌اللّه [[حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى]]، مهم‌ترین درس حوزه علمیه قم به شمار می‌رفت.
+سید محمدحجت در نجف حلقه درس بزرگى داشت، اما به علت بیمارى ناچار نجف را ترك كرد. وى از 1309ش در قم سكونت گزید و در آنجا به تدریس پرداخت. شیوایى بیان، حسن سلیقه و تسلط در تدریس و احاطه‌اش بر آرا و منابع فقهى، شاگردان فراوانى را به حلقه درسش جذب نمود (<ref>مدرس تبریزى، همانجا</ref>؛ <ref>ریحان، ص 81</ref>؛ <ref>نورى همدانى، ص 37</ref>؛ <ref>مبرقعى، ص 72</ref>؛ <ref>زنجانى، ص 37</ref>). به گفته [[مرتضى حائرى یزدى]]، از شاگردان مبرِّز و نیز داماد حجت (ص 16)، درس خارج فقه او، پس از درس آیت‌اللّه [[حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى]]، مهم‌ترین درس حوزه علمیه قم به شمار می‌رفت.
 فقیهان بزرگى در درس حجت شركت كردند و شاگردان متعددى نزد او تربیت شدند، از جمله
@@ خط ۱۷۸: / خط ۱۷۸: @@
 [[جعفر سبحانى]]
-(حائرى یزدى، همانجا؛ شریف ‌رازى، 1332ـ 1333ش، ج 1، ص 194ـ197؛ مبرقعى، همانجا؛ موسوعة مؤلفى الامامیة، ج 1، ص 418، ج 2، ص 329؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج 14، قسم 1، ص 551).
+(<ref>حائرى یزدى، همانجا</ref>؛ <ref>شریف ‌رازى، 1332ـ 1333ش، ج 1، ص 194ـ197</ref>؛ <ref>مبرقعى، همانجا</ref>؛<ref> موسوعة مؤلفى الامامیة، ج 1، ص 418، ج 2، ص 329</ref>؛ <ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج 14، قسم 1، ص 551</ref>).
+حجت كوه‌كمرى، كه در علم حدیث نیز بسیار تبحر داشت، مورد احترام و اعتماد شیخ عبدالكریم حائرى یزدى بود تا آنجا كه حائرى در اواخر عمر احتیاطات فتوایى خود را به وى ارجاع می‌داد و نیز او را، به جاى خود، براى اقامه جماعت در حرم حضرت معصومه سلام‌اللّه ‌علیها تعیین كرد (<ref>شریف‌رازى، 1332ـ 1333ش، ج 1، ص 90ـ91، 112ـ113</ref>؛ <ref>همو، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 305</ref>؛ <ref>المسلسلات فى الاجازات، همانجا</ref>).
-حجت كوه‌كمرى، كه در علم حدیث نیز بسیار تبحر داشت، مورد احترام و اعتماد شیخ عبدالكریم حائرى یزدى بود تا آنجا كه حائرى در اواخر عمر احتیاطات فتوایى خود را به وى ارجاع می‌داد و نیز او را، به جاى خود، براى اقامه جماعت در حرم حضرت معصومه سلام‌اللّه ‌علیها تعیین كرد (شریف‌رازى، 1332ـ 1333ش، ج 1، ص 90ـ91، 112ـ113؛ همو، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 305؛ المسلسلات فى الاجازات، همانجا).
 ==پس از وفات حائری==
 سیدمحمد حجت، پس از وفات حائری‌یزدى، همراه با [[سیدمحمدتقى خوانسارى]] و [[سید صدرالدین صدر]]، اداره حوزه علمیه قم را برعهده گرفت. این سه فقیه، در زمانى این مسئولیت را برعهده گرفتند كه اوضاع سیاسى و سخت‌گیریهاى رضاشاه پهلوى درباره فعالیتهاى دینى و تنگناهاى ایجاد شده در مورد عالمان دینى، حوزه قم را در وضع دشوارى قرار داده بود. حجت كوه‌كمرى در این اوضاع، بیشتر بر ساماندهى حوزه و رسیدگى به وضع معیشتى طلاب اهتمام داشت. وى در پاره‌اى مسائل سیاسى و اجتماعى، مانند مبارزه با بی‌حجابى، نیز اندكى دخالت می‌كرد، اما رویكرد عام او، اجتناب از برخورد فعال با مسائل سیاسى و رویارویى مستقیم با حكومت بود و از این‌رو، در دوران مرجعیت خود از ملاقات كردن با شاه وقت و دیگر رجال حكومتى پرهیز می‌كرد و آنان را به حضور نمی‌پذیرفت (شریف‌رازى، 1332ـ1333ش، ج 1، ص 104ـ105، 112؛ «نجوم امت»، ص 86ـ87؛ زنجانى، ص 40).