مشارطه: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه و عمل مشارطه به‌صورت مستقیم در آیات [[قرآن]] و [[روایات]] [[امامان معصوم(ع)]] نیامده است؛ اما برخی محتوای آیات و روایات، دلالت بر مشارطه دارد.

از آیات قرآن استفاده می‌شود كه یاران [[پیامبر اسلام]] (ص) درباره مسائل مهم با خدا عهد و پیمان داشتند كه نوعی مشارطه است. در آیه ۲۳ [[سوره احزاب]] آمده است: «مِنَ الْمُؤمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» در میان مؤمنان مردانی هستند كه بر سر عهدی كه با خدا بسته‌اند صادقانه ایستاده‌اند، بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تبدیل و تغییری در عهد و پیمان خود ندادند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵، ص۲۴۸.</ref>

«اذا اصْبَحَ ابْنُ آدَمُ اصْبَحَتِ الْاعْضاءُ كُلُّها تَسْتَكْفِی اللِّسانَ انّی تَقُولُ اتَّقِ اللهَ فینا فَإِنَّكَ انِ اسْتَقَمْتَ اسْتَقَمْنا وَ انْ اعْوَجَجْتَ اعْوَجَجْنا»<ref>نراقی، مهدی ابن بی‌ذر، جامع السعادات، بی‌تا، ج۲، ص۳۵۲.</ref> هر روز صبح تمام اعضاء بدن به زبان هشدار می‌دهند و می‌گویند تقوای الهی را در مورد ما رعایت کن؛ زیرا اگر تو راست باشی ما هم راستیم و اگر تو کج شوی ما هم کج می‌شویم.{{یاد| در برخی منابع «یکفراللسان» است یعنی در برابر زبان کرنش وخضوع د ارند و از اوتقاضا می‌کنند.کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۱۵. در پاره‌ای منابع «تشکو اللسان» است یعنی از زبان شکایت می‌کنند.  ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغة، .ناشر: مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۱۰، ص۱۳۶.ناشر: مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشي النجفي (ره) }}

در دعای سی و یكم [[صحیفه سجادیه]]،‌ [[امام سجاد]] (ع) به پیشگاه خداوند عرض می‌كند: «وَلَكَ یا رَبِّ شَرْطی الَّا اعُودَ فی مَكْرُوهِكَ، وَ ضَمانی انْ لا ارْجِعَ فی مَذْمُومِكَ وَ عَهْدی انْ اهْجُرَ جَمیعَ معاصِیكَ؛ پروردگارا! شرطی در پیشگاه تو كرده‌ام كه به آنچه دوست نداری، باز نگردم، و تضمین می‌كنم به سراغ آنچه را تو مذمّت كرده‌ای نروم و عهد می‌كنم كه از جمیع گناهانت دوری گزینم.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵، ص۲۴۸.</ref>