پرش به محتوا

حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏جایگاه حمزه: آیه ۲۳ سوره احزاب در شأن حمزه)
خط ۲۸: خط ۲۸:


او در [[شعب ابی طالب]] همراه مسلمانان بود و در [[غزوه بدر]] و [[غزوه احد]] شرکت داشت و در احد در [[سال سوم هجری]] به [[شهادت]] رسید.
او در [[شعب ابی طالب]] همراه مسلمانان بود و در [[غزوه بدر]] و [[غزوه احد]] شرکت داشت و در احد در [[سال سوم هجری]] به [[شهادت]] رسید.
== جایگاه حمزه ==
تأثیر عمیق شخصیت حمزه و محبوبیت او پس از شهادتش باعث شد برخی از [[صحابه]] فرزندان خود را حمزه نام نهادند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۸۶.</ref> شهادت حمزه و [[جعفر بن ابی‌طالب]] عامل کاهش اقتدار [[بنی‌هاشم]] در مقابل قریش و به خلافت نرسیدن [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بعد از پیامبر(ص) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۸۹ـ۱۹۰؛ نیز ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۱۱، ۱۱۵ـ ۱۱۶</ref>
براساس برخی روایات<ref>برای نمونه نگاه کنید به: عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۵۸. </ref> و تفاسیر، [[آیه ۲۳ سوره احزاب]] در شأن امام علی(ع)، حمزه، جعفر بن ابی‌طالب و [[عبیدة بن حارث |عُبیدة بن حارث]] نازل شده است<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۲۷۲. </ref> و مراد از «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ» کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب هستند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۰۷ و ج۲، ص۱۸۸و۱۸۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۸، ص۳۲۹؛  حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶.</ref>
=== فضائل او در روایات ===
امام علی(ع) و سایر [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] در احتجاج با مخالفان، به خویشاوندی خود با حمزه و جعفر مباهات کرده‌اند.<ref>ر.ک: نهج البلاغة، نامه ۲۸؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۲۴.</ref>
درباره فضائل و کرامات حمزه روایات بسیاری نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۲.</ref> [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب و علی(ع) را بهترین مردم<ref>رجوع کنید به ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۷</ref> و جزو هفت نفر از بهترین کسان از نسل [[بنی‌هاشم]] خواند<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰</ref> و نیز علی(ع)، حمزه و [[جعفر بن ابی‌طالب]] را بهترینِ شهدا نامید.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۵۰</ref> پیامبر(ص) می‌گفت که حمزه شرط خویشاوندی را رعایت کرد و اعمال نیکی داشت.<ref>رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳ـ۱۴</ref>
در روایات به اسب حمزه به نام وَرد و شمشیرش لِیاح،<ref>ابن حبیب، کتاب المُنَمَّق، ۱۴۰۵ق، ص۴۰۷ و۴۱۱</ref> و دیگر متعلقات وی اشاره شده است.


== زمان تولد ==
== زمان تولد ==
خط ۱۰۳: خط ۱۱۴:


از قدیم بر سر [[مقبره شهدای احد|مزار حمزه]]، مسجد و بارگاهی وجود داشت؛ اما پس از تسلط [[وهابیان]] و روی کار آمدن آل سعود در [[حجاز]]، قبه و بارگاه حمزه در [[۱۳۴۴ق]]. تخریب گردید<ref>جعفر خیاط، المدینة المنورة فی المراجع الغربیة، ص۲۵۴؛ نجمی، حمزه سیدالشهداء، ص۱۹۱، ۲۱۲</ref> همچنین مسجد حمزه تخریب و مسجد دیگری که به مسجد احد، مسجد علی و مسجد حمزه معروف است، در اطراف آن، در سمت مغرب [[مقبره شهدای احد|مزار شهدای احد]]، بنا شد.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ص۳۳۲</ref> مزار حمزه از قدیم زیارتگاه خاص زائران به خصوص زائران [[شیعه]] و از جمله [[ایران|ایرانیانی]] بوده است که به زیارت [[مدینه]] مشرف می‌شده‌اند.
از قدیم بر سر [[مقبره شهدای احد|مزار حمزه]]، مسجد و بارگاهی وجود داشت؛ اما پس از تسلط [[وهابیان]] و روی کار آمدن آل سعود در [[حجاز]]، قبه و بارگاه حمزه در [[۱۳۴۴ق]]. تخریب گردید<ref>جعفر خیاط، المدینة المنورة فی المراجع الغربیة، ص۲۵۴؛ نجمی، حمزه سیدالشهداء، ص۱۹۱، ۲۱۲</ref> همچنین مسجد حمزه تخریب و مسجد دیگری که به مسجد احد، مسجد علی و مسجد حمزه معروف است، در اطراف آن، در سمت مغرب [[مقبره شهدای احد|مزار شهدای احد]]، بنا شد.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ص۳۳۲</ref> مزار حمزه از قدیم زیارتگاه خاص زائران به خصوص زائران [[شیعه]] و از جمله [[ایران|ایرانیانی]] بوده است که به زیارت [[مدینه]] مشرف می‌شده‌اند.
== جایگاه حمزه ==
نمونه‌ای از تأثیر عمیق شخصیت حمزه و محبوبیت او آن بود که پس از شهادتش، برخی صحابیان فرزندان خود را حمزه نام نهادند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۸۶.</ref> شهادت حمزه و [[جعفر بن ابی طالب]] عامل کاهش اقتدار [[بنی هاشم]] در مقابل قریش و به خلافت نرسیدن علی بن ابیطالب(ع) بعد از پیامبر(ص) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۸۹ـ۱۹۰؛ نیز ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۱۱، ۱۱۵ـ ۱۱۶</ref>
براساس برخی روایات<ref>برای نمونه نگاه کنید به: عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۵۸. </ref> و تفاسیر، [[آیه ۲۳ سوره احزاب]] در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، حمزه، [[جعفر بن ابی‌طالب]] و [[عبیدة بن حارث |عُبیدة بن حارث]] نازل شده است<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۲۷۲. </ref> و مراد از کسانی که به شهادت رسیدند «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ»، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب هستند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۰۷ و ج۲، ص۱۸۸و۱۸۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۸، ص۳۲۹؛  حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶.</ref>
=== فضائل او در روایات ===
[[امام علی(ع)]] و سایر [[ائمه]] در احتجاج با مخالفان، به خویشاوندی خود با حمزه و جعفر [[مباهات]] کرده‌اند.<ref>ر.ک: نهج البلاغة، نامه ۲۸؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۲۴.</ref>
درباره فضائل و کرامات حمزه [[روایات]] بسیاری نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۲.</ref> [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]، حمزه و جعفر بن ابی طالب و علی(ع) را بهترین مردم<ref>رجوع کنید به ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۷</ref> و جزو هفت نفر از بهترین کسان از نسل [[بنی‌هاشم|بنی هاشم]] خواند<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰</ref> و نیز علی(ع)، حمزه و [[جعفر بن ابی‌طالب|جعفر بن ابی طالب]] را بهترینِ شهدا نامید.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۵۰</ref> پیامبر(ص) می‌گفت که حمزه شرط خویشاوندی را رعایت کرد و اعمال نیکی داشت.<ref>رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳ـ۱۴</ref>
در روایات به اسب حمزه به نام وَرد و شمشیرش، لِیاح، <ref>ابن حبیب، کتاب المُنَمَّق، ۱۴۰۵ق، ص۴۰۷ و۴۱۱</ref> و دیگر متعلقات وی اشاره شده است.


==تک‌نگاری==
==تک‌نگاری==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸

ویرایش