حضرت عباس علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

در گزارش دیگری شیخ مفید (۴۱۳ق)، طبرسی (۵۴۸ق)، إبن نما (۶۴۵ق)، إبن حاتم (۶۶۴ق) نقل کردند: هنگامی که عباس بن علی مشاهده کرد، بسیاری از اهل او به شهادت رسیدند، به برادران مادری خود عبدالله، جعفر و عثمان گفت: ای فرزندان مادرم! به میدان بروید تا من شما را مشاهده کنم [چگونه در راه خدا به شهادت می‌رسید]؛ من شما را برای خدا و رسولش نصیحت کردم، چرا که شما فرزندی ندارید.<ref> شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۹؛ طبرسی، إعلام الوری، دار الکتب الاسلامیة، ص۲۴۸؛ ابن نما، مثیرالأحزان، ۱۳۶۹ق، ص۵؛ ابن حاتم، الدر النظیم، النشر الاسلامی، ص۵۵۶.</ref> شاید علت اینکه  حضرت عباس برادرانش را زودتر به میدان فرستاد آن باشد که اجر تجهیز آنان برای [[جهاد]] و همچنین اجر صابران بر شهادت برادر را ببرد.<ref> اردوبادی، موسوعة العلامة الأردوبادی، ۱۴۳۶ق، ج۹، ص۱۰۶.</ref>  

بر اساس گزارش دیگری که [[ابومخنف]] (درگذشت ۱۵۷ق) و طبری (درگذشت ۳۱۰ق) نقل کرده‌اند حضرت عباس عصر عاشورا به برادران مادری‌اش گفت: ای فرزندان مادرم به میدان بروید تا من از شما ارث ببرم، زیرا شما فرزندی ندارید، آنها نیز چنین کرده و به شهادت رسیدند.<ref> ابومخنف، مقتل الحسین، ص۱۷۴ و ۱۷۵. طبری، تاریخ طبری، مؤسسة الاعلمی، ج۴، ص۳۴۲.</ref> اما این گزارش را نادرست می‌دانند، زیرا در آن وضعیت عباس می‌دانست که کشته می‌شود و [[ارث]] خواستن معنا ندارد.<ref>مقرم، العبّاس(ع)، ۱۴۲۷ق، ص۱۸۴-۱۸۶؛ شریف قرشی، زندگانی حضرت عباس، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> همچنین این گزارش با قانون ارث نیز ناسازگار است، زیرا با وجود ام‌البنین و اینکه برادران حضرت عباس زن و فرزندی نداشتند، ارث به حضرت عباس نمی‌رسید، بلکه ام‌البنین وارث فرزندان خود می‌شد.<ref> نگاه کنید به صالحی حاجی‌آبادی، شهدای نینوا، ۱۳۹۶ش، ص۴۱-۴۵.</ref>