حسد: تفاوت میان نسخه‌ها
←حسد در مثل‌های فارسی و عربی
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
=== حسد در مثل‌های فارسی و عربی === | === حسد در مثل‌های فارسی و عربی === | ||
در پاره‌اى از مَثَل‌هاى فارسى و عربى، آموزه‌هایى درباره حسد یافت می‌شود، مانند «اگر حسود نباشد، جهان گلستان است»، «حسود هرگز نیاسود»،<ref>دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> و «الاحْسانُ الَى الْعَبیدِ مَکْبَتَةٌ لِلْحَسُود»(نیکى به بندگان مایه خوارى حسود است).<ref>محمد میدانی، مجمع الامثال، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | در پاره‌اى از مَثَل‌هاى فارسى و عربى، آموزه‌هایى درباره حسد یافت می‌شود، مانند «اگر حسود نباشد، جهان گلستان است»، «حسود هرگز نیاسود»،<ref>دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> و «الاحْسانُ الَى الْعَبیدِ مَکْبَتَةٌ لِلْحَسُود»(نیکى به بندگان مایه خوارى حسود است).<ref>محمد میدانی، مجمع الامثال، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | ||
===یک حدیث یک نکته=== | |||
«الحسود لایسود» روایتی است از امیرالمؤمنین(ع) <ref>التمیمی آلامدی، غرر الحكم و درر الكلم،۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۵.</ref> که گاه مردم عوام آن را این گونه ترجمه کرده اند (حسود هر گز نیاسود ) ممکن است علت این ترجمه تعبیر «لایسود» در روایت باشد و این که این ترجمه آهنگین و روان است در حالی که معنای صحیح (الْحَسُودُ لَا یَسُودُ)، چنین است: حسود بزرگى و برترى نمی‌یابد؛ یعنی انسان حسود از طریق حسادت ورزیدن نسبت به دیگران، به بزرگی، آقایی، مقام عالی و بلند مرتبگی دست نمی‌یابد؛ زیرا که «لا یسود» از ریشه «س، و، د» به معنای بزرگی، آقایی، مقام عالی و بلند مرتبگی است. <ref>الفیومی، المصباح المنیر، ۱۴۱۸ق، ص۱۵۳.</ref> نه به معنای سود و بهره و یا آسودگی و آرامش، چنان‌که عده‌ای آن‌را این‌گونه معنا کرده‌اند و در عرف نیز این معنا رواج پیدا کرده است. | |||
==حسد از دیدگاه صاحب‌نظران== | ==حسد از دیدگاه صاحب‌نظران== | ||