حسد: تفاوت میان نسخهها
←آثار و پیامدها
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
*ازدیاد [[گناه]].<ref>امام علی(ع): الْحَسُودُ کَثِیرُ الحَسَرَاتِ، وَ مُتَضَاعَفُ السَیِّئَاتِ؛ حسود بسيار حسرت و اندوه دارد و گناهانش پيوسته افزوده میشود.</ref> | *ازدیاد [[گناه]].<ref>امام علی(ع): الْحَسُودُ کَثِیرُ الحَسَرَاتِ، وَ مُتَضَاعَفُ السَیِّئَاتِ؛ حسود بسيار حسرت و اندوه دارد و گناهانش پيوسته افزوده میشود.</ref> | ||
*شقاوت ابدی.<ref>امام علی(ع): ثَمَرَةُ الْحَسَدِ شَقَاءُ الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ؛ نتیجه حسادت شقاوت دنیا و آخرت است.</ref> | *شقاوت ابدی.<ref>امام علی(ع): ثَمَرَةُ الْحَسَدِ شَقَاءُ الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ؛ نتیجه حسادت شقاوت دنیا و آخرت است.</ref> | ||
*[[حبط عمل|نابودی اعمال]].<ref>پیامبر اسلام(ص):الْحَسَدُ یَأْکُلُ الْحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ؛ حسد حسنات را میخورد، همان گونه که آتش هیزم را میخورد.</ref>از آثار مشهور حسادت بیرون رانده شدن [[آدم (پیامبر)|آدم]] با حسادت [[ابلیس]] از [[بهشت آدم|بهشت]] است [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در [[متن خطبه غدیر|خطبه غدیر ]]به این نکته اشاره فرموده و هشدار داده که مردمان به [[امام علی علیهالسلام|علی (ع)]] حسادت نورزند مبادا اعمالشان [[حبط|نابود]] شود و قدمهایشان بلغزد. {{یاد|مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّ إبْلیسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ أَعْمالُکُمْ وَتَزِلَّ أَقْدامُکُمْ}} <ref>ابن فتال نیشابوری، ج۱، ص۸۹ ؛ طبرسی، ج۱، ص۶۶ ؛ ابن طاووس، الیقین، ص۳۴۳ ؛ علم الهدی، ج۱، ص۱۸۶</ref> | *[[حبط عمل|نابودی اعمال]].<ref>پیامبر اسلام(ص):الْحَسَدُ یَأْکُلُ الْحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ؛ حسد حسنات را میخورد، همان گونه که آتش هیزم را میخورد.</ref> | ||
از آثار مشهور حسادت بیرون رانده شدن [[آدم (پیامبر)|آدم]] با حسادت [[ابلیس]] از [[بهشت آدم|بهشت]] است [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در [[متن خطبه غدیر|خطبه غدیر ]]به این نکته اشاره فرموده و هشدار داده که مردمان به [[امام علی علیهالسلام|علی (ع)]] حسادت نورزند مبادا اعمالشان [[حبط|نابود]] شود و قدمهایشان بلغزد. {{یاد|مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّ إبْلیسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ أَعْمالُکُمْ وَتَزِلَّ أَقْدامُکُمْ}} <ref>ابن فتال نیشابوری، ج۱، ص۸۹ ؛ طبرسی، ج۱، ص۶۶ ؛ ابن طاووس، الیقین، ص۳۴۳ ؛ علم الهدی، ج۱، ص۱۸۶</ref> | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||