سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره این [[آیه]] که آن را جزو آیات [[اخلاق|اخلاقی]] برشمرده‌اند،<ref>[http://www.ettelaat.com/etiran/?p=23024 «شرح چند آیه اخلاقی»، وبسایت روزنامه اطلاعات.]</ref> در [[تفسیر المیزان]] آمده است آیه مورد نظر دلیلی بر [[معاد]] است زیرا [[ربوبیت]] تنها با عبودیت تکمیل می شود و [[عبودیت]] بدون مسوولیت تحقق پیدا نمی کند و مسوولیت نیز در پرتو معاد و حسابرسی اعمال و کیفر وپادش معنی پیدا می کند. و مراد از ملاقات [[خدا|خداوند]] این است که در [[قیامت]] همه چیز به او منتهی می‌شود و در آن هنگام هیچ حکمی به جز حکم خداوند نیست و فقط حکم او نافذ است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی| نویسنده تفسیر مجمع البیان ]] برای  معنای ملاقات در «فملاقیه» دو احتمال ذکر کرده۱- ملاقات خدواند(لقاء ربّ) ۲- ملاقات عمل و تلاش. <ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۳۰۴.</ref> در [[تفسیر نمونه]] نیز سه احتمال برای ملاقات گفته شده است: ۱. منظور ملاقاتِ صحنه قیامت و حاکمیت خداوند در آن روز است. ۲. منظور ملاقاتِ پاداش و کیفر خداوند است. ۳. منظور ملاقاتِ خود خداوند از طریق شهود باطن است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۳۰۰.</ref>[[آیت الله جوادی آملی]] از مراجع تقلید و نویسنده تفسیر تسنیم آیه  ﴿إِنَّکَ کادِحٌ إِلی‏ رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقیهِ﴾  رامتنی دانسته که در آیات بعد شرح داده شده است. متن می‌گوید همگان خدا را ملاقات می کنند اما یکسان نیستند بعضی‌ها جلال الهی را می‌بینند بدون جمال، بعضی‌ها جلال الهی را می‌بینند از جمال الهی محروم‌اند؛ از دیدن اولیای الهی و [[بهشت]] و مؤمنین محروم هستند. مؤمنان و اصحاب یمین به لقای جمال الهی می رسند ولی مجرمان اصحاب شمال و گناهکاران از لقای جمال الهی محروم هستند و مشمول انتقام الهی‌اند.