آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

در مقابل نظر مشهور، برخی با استناد به بعضی از [[حدیث|روایات]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱.</ref>{{یاد|در روایتی از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: «هر کس چهار آیه از اول [[سوره بقره]]، آیة‌الکرسی و دو‌ آیه بعد از آن و سه آیه آخر سوره بقره را بخواند، در جان و مالش بدی نبیند و هیچ شیطانی به او نزدیک نشود...»(کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱.)}} آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره را هم جزو آیة الکرسی دانسته‌اند.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۰.</ref> همین روایات را نیز سبب شهرت الحاق دو آیه بعد به آیة الکرسی در میان [[شیعه|شیعیان]] دانسته‌اند.<ref>دشتی، «آیة الکرسی»، ص۴۶۹.</ref> از دیگر دلایل برای الحاق آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ به آیه الکرسی را پیوند عمیق مضامین آیه الکرسی با دو آیه بعد می‌دانند.<ref>کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۲۰.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] در [[العروة الوثقی (کتاب)|العُروَةُ الوُثقی]] در [[نماز لیلة الدفن|نماز لیلةالدفن]] خواندن تا پایان آیه ۲۵۷ «هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» را مطابق با احتیاط دانسته است. <ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۲۶.</ref>

[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] عظمت آية الكرسى‌ را به جهت شامل‌بودن آن بر معارف دقیقی درباره [[توحید|توحید خالص]] و قیمومیت مطلق خدا دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref>  

درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، روایات فراوانی از طریق [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به: عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|سُنی]]<ref>نگاه کنید به: سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳-۳۲۷.</ref> رسیده است. در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است که هر کس این آیه را یک بار تلاوت کند،‌ خداوند هزار مورد از بلایای دنیا را که راحت‌ترین آن فقر است و هزار مورد از سختی‌های [[آخرت]] را که آسان‌ترین آن [[عذاب قبر]] است، برطرف می‌کند.<ref>عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref>  

بنا بر روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده است اگر کسی هنگامی که ناراحتی چشم دارد آیة الکرسی را بخواند و در دل و نیتش این باشد که بهبود می‌یابد ان شاءالله عافیت نصیبش می‌شود.<ref>شيخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۱۶.</ref> در باور عمومی گاهی هنگام خواندن آیة الکرسی دست‌ها را روی چشم می‌گذارند که این کار را دارای سند معتبر ندانسته‌اند؛{{مدرک}} اما کَفعَمی در [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|جُنَّةُ الاَمانِ الْواقیَة]] از سید ابن‌طاووس داستانی را در تأیید این کار نقل کرده است.<ref>کفعمی، جنة الامان، ۱۴۰۵ق، ص۱۷۶.</ref>

براساس روایات،<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۸، ۵۳۶، ۵۳۹، ۵۴۳، ۵۴۹، ۵۵۷، ۵۷۲، ۵۷۳.</ref> خواندن آیه الکرسی در همه حال به‌ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم|چشم زخم]]، برای سلامتی و... توصیه شده است.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref> در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده اگر بدانید این آیه چیست یا در آن چیست، در هیچ حالی آن را ترک نخواهید کرد.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۹؛ سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۵.</ref> فقها نیز قرائت آیة‌ الکرسی را در مواردی همچون بعد از [[وضو]]، بر بالین [[احتضار|مُحتَضر]]، پس از [[نمازهای واجب]]، هنگام خواب، در سفر و... [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref> خواندن این آیه در بعضی از [[نمازهای مستحب]] همچون [[نماز غدیر]] و [[نماز لیلة الدفن|نماز شب اول قبر]] (نماز وحشت) نیز وارد شده است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref>