پرش به محتوا

آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==
[[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره]]، به جهت واژه «الکرسی» در این آیه، آیة الکرسی نامیده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶.</ref> گفته شده اين‌ آيه‌ در [[صدر اسلام]] و زمان‌ [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] نيز به‌ آيةالكرسى‌ معروف‌ بوده‌ است‌.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> متن و ترجمه آیه چنین است:
[[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره]]، به جهت واژه «الکرسی» در این آیه، آیة الکرسی نامیده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶.</ref> گفته شده اين‌ آيه‌ در صدر اسلام و زمان‌ [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] نيز به‌ آيةالكرسى‌ معروف‌ بوده‌ است‌.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> متن و ترجمه آیه چنین است:
{{گفت و گو
{{گفت و گو
|عرض=۱۰۰
| عرض = ۱۰۰
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:110%; font-weight: normal;
| شکل بندی عنوان = line-height:200%; font-size:110%; font-weight: normal;
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%
| شکل بندی ستون راست = text-align:center; line-height:170%
|شکل بندی آدرس=font-size:75%;
| شکل بندی آدرس = font-size:75%;
|تورفتگی=0
| تورفتگی = 0
|تراز=وسط
| تراز = وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=100%|اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْ‌ضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْ‌سِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِكْرَ‌اهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّ‌شْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ‌ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْ‌وَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِ‌جُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ‌ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِ‌جُونَهُم مِّنَ النُّورِ‌ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ‌ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾}}
| عنوان = {{عربی|اندازه=100%|اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْ‌ضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْ‌سِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِكْرَ‌اهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّ‌شْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ‌ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْ‌وَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِ‌جُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ‌ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِ‌جُونَهُم مِّنَ النُّورِ‌ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ‌ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾}}|خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى‌] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷)
|خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى‌] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷)}}
}}


==آیة الکرسی یا آیات الکرسی==
==آیة الکرسی یا آیات الکرسی==
مشهور میان مفسران شیعه آن است که آیة الکرسی فقط آیه ۲۵۵ [[سوره بقره]] است<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴؛ کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۱۹.</ref> و دو [[آیه]] بعد جزو آن نیست.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق ج۲، ص۲۷۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] معتقد است که آیةالکرسی  آیه ۲۵۵ [[سوره بقره]] است و به وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ختم می‌شود.<ref>حسینی طهرانی، محمدحسین، مهرتابان، ص۱۷۷.</ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، از مفسران [[شیعه]]، شش شاهد برای منحصر بودن عنوان آیة الکرسی بر آیه ۲۵۵ سوره بقره ارائه کرده است؛ از جمله:
مشهور میان مفسران شیعه آن است که آیة الکرسی فقط آیه ۲۵۵ [[سوره بقره]] است<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴؛ کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۱۹.</ref> و دو [[آیه]] بعد جزو آن نیست.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق ج۲، ص۲۷۸.</ref>به گفته [[سید محمدحسین حسینی طهرانی|سید محمدحسین تهرانی]]، [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] معتقد است که آیةالکرسی  آیه ۲۵۵ سوره بقره است و به عبارت وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ختم می‌شود.<ref>حسینی طهرانی، مهرتابان، ص۱۷۷.</ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، از مفسران [[شیعه]]، شش شاهد برای منحصر بودن عنوان آیة الکرسی بر آیه ۲۵۵ سوره بقره ارائه کرده است؛ از جمله:
* تمام روایاتی که در فضیلت این آیه نقل شده، فقط همین آیه را آیة الکرسی خوانده‌اند؛
* تمام روایاتی که در فضیلت این آیه نقل شده، فقط همین آیه را آیة الکرسی خوانده‌اند؛
* تعبیر کرسی فقط در آیه ۲۵۵ آمده است؛
* تعبیر کرسی فقط در آیه ۲۵۵ آمده است؛
* در بعضی روایات وارد شده که آیة‌الکرسی پنجاه کلمه است و شمارش کلمات آیه ۲۵۵ پنجاه کلمه است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶و۲۷۷.</ref> از نظر وی در روایاتی که دستور داده شده دو آیه بعد نیز خوانده شوند، عنوان آیة‌الکرسی بر آن دو آیه گفته نشده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۷.</ref>
* در بعضی روایات وارد شده که آیة‌الکرسی پنجاه کلمه است و شمارش کلمات آیه ۲۵۵ پنجاه کلمه است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶و۲۷۷.</ref> از نظر وی در روایاتی که دستور داده شده دو آیه بعد نیز خوانده شوند، عنوان آیة‌الکرسی بر آن دو آیه گفته نشده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۷.</ref>


در مقابل نظر مشهور، برخی با استناد به بعضی از [[حدیث|روایات]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱.</ref>{{یاد|در روایتی از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: «هر کس چهار آیه از اول [[سوره بقره]]، آیة‌الکرسی و دو‌ آیه بعد از آن و سه آیه آخر سوره بقره را بخواند، در جان و مالش بدی نبیند و هیچ شیطانی به او نزدیک نشود...»(کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱)}} آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره را هم جزو آیة الکرسی دانسته‌اند.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۰.</ref> همین روایات را نیز سبب شهرت الحاق دو آیه بعد به آیة الکرسی در میان [[شیعه|شیعیان]] دانسته‌اند.<ref>دشتی، «آیة الکرسی»، ص۴۶۹.</ref> از دیگر دلایل برای الحاق آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ به آیه الکرسی را پیوند عمیق مضامین آیه الکرسی با دو آیه بعد می‌دانند.<ref>کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۲۰.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] در [[العروة الوثقی (کتاب)|عروه الوثقی]] در [[نماز لیلة الدفن|نماز لیلةالدفن]] خواندن تا پایان آیه ۲۵۷«هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» را مطابق با احتیاط دانسته است. <ref>طباطبایی یزدی، محمدکاظم، ج۲، ص۱۲۶.
در مقابل نظر مشهور، برخی با استناد به بعضی از [[حدیث|روایات]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱.</ref>{{یاد|در روایتی از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: «هر کس چهار آیه از اول [[سوره بقره]]، آیة‌الکرسی و دو‌ آیه بعد از آن و سه آیه آخر سوره بقره را بخواند، در جان و مالش بدی نبیند و هیچ شیطانی به او نزدیک نشود...»(کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۱.)}} آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره را هم جزو آیة الکرسی دانسته‌اند.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۰.</ref> همین روایات را نیز سبب شهرت الحاق دو آیه بعد به آیة الکرسی در میان [[شیعه|شیعیان]] دانسته‌اند.<ref>دشتی، «آیة الکرسی»، ص۴۶۹.</ref> از دیگر دلایل برای الحاق آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ به آیه الکرسی را پیوند عمیق مضامین آیه الکرسی با دو آیه بعد می‌دانند.<ref>کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۲۰.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] در [[العروة الوثقی (کتاب)|العُروَةُ الوُثقی]] در [[نماز لیلة الدفن|نماز لیلةالدفن]] خواندن تا پایان آیه ۲۵۷ «هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» را مطابق با احتیاط دانسته است. <ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۶.</ref>
</ref>


== واژه الکرسی ==
== واژه الکرسی ==
خط ۴۹: خط ۴۸:
آیه الکرسی را مجموعه‌ای از صفات جلال و جمال خداوند دانسته‌اند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۶۲.</ref> و اینکه ۱۶ مرتبه نام [[خدا]] و صفات او در این آیه مطرح شده است؛ به همین سبب آیه الکرسی را شعار و پیام توحید خوانده‌اند.<ref>کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۲۰.</ref> این آیه را هم شامل صفات ذات خداوند از جمله [[توحید|وحدانیت]]، حیات، [[قیوم|قیومیت]]، علم و قدرت و هم شامل صفات فعل او مانند مالکیت بر جهان هستی و [[شفاعت]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۲۸-۳۳۶.</ref>
آیه الکرسی را مجموعه‌ای از صفات جلال و جمال خداوند دانسته‌اند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۶۲.</ref> و اینکه ۱۶ مرتبه نام [[خدا]] و صفات او در این آیه مطرح شده است؛ به همین سبب آیه الکرسی را شعار و پیام توحید خوانده‌اند.<ref>کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۲۰.</ref> این آیه را هم شامل صفات ذات خداوند از جمله [[توحید|وحدانیت]]، حیات، [[قیوم|قیومیت]]، علم و قدرت و هم شامل صفات فعل او مانند مالکیت بر جهان هستی و [[شفاعت]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۲۸-۳۳۶.</ref>


[[تفسیر قرآن|مفسران]] ذیل واژه‌های این آیه از جمله الحی، القیوم و الکرسی مباحث مفصلی درباره حیات خداوند، وابستگی تمام هستی به خداوند و مراد از کرسی و [[عرش|عرش خداوند]] ارائه داده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۲۸-۳۳۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ۲۶۲، ۲۷۷؛ مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۹۱-۳۹۵.</ref>
[[تفسیر قرآن|مفسران]] ذیل واژه‌های این آیه از جمله الحی، القیوم و الکرسی مباحث مفصلی درباره حیات خداوند، وابستگی تمام هستی به خداوند و مراد از کرسی و [[عرش|عرش خداوند]] ارائه داده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۲۸-۳۳۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۲۶۲، ۲۷۷؛ مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۹۱-۳۹۵.</ref>


== فضیلت و خواص==
== فضیلت و خواص==
خط ۶۰: خط ۵۹:
درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، روایات فراوانی از طریق [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به: عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]<ref>نگاه کنید به: سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳-۳۲۷.</ref> رسیده است. در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است که هر کس این آیه را یک بار تلاوت کند،‌ خداوند هزار مورد از بلایای دنیا را که راحت‌ترین آن فقر است و هزار مورد از سختی‌های [[آخرت]] را که آسان‌ترین آن [[عذاب قبر]] است، برطرف می‌کند.<ref>عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref>  
درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، روایات فراوانی از طریق [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به: عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]<ref>نگاه کنید به: سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳-۳۲۷.</ref> رسیده است. در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است که هر کس این آیه را یک بار تلاوت کند،‌ خداوند هزار مورد از بلایای دنیا را که راحت‌ترین آن فقر است و هزار مورد از سختی‌های [[آخرت]] را که آسان‌ترین آن [[عذاب قبر]] است، برطرف می‌کند.<ref>عیاشی، التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۶و۱۳۷.</ref>  


بنا بر روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده است اگر کسی هنگامی که ناراحتی چشم دارد آیة الکرسی را بخواند و در دل و نیتش این باشد که بهبود می‌یابد ان شاءالله عافیت نصیبش می‌شود.<ref>شيخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۱۶.</ref> در باور عمومی گاهی هنگام خواندن آیة الکرسی دست‌ها را روی چشم می‌گذارند که این کار را دارای سند معتبر ندانسته‌اند؛{{مدرک|name=مدرک}} اما کفعمی در [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة]] از سید ابن طاووس داستانی را در تأیید این کار نقل کرده است.<ref>کفعمی، جنة الامان، ج۱، ص۱۷۶.</ref>
بنا بر روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده است اگر کسی هنگامی که ناراحتی چشم دارد آیة الکرسی را بخواند و در دل و نیتش این باشد که بهبود می‌یابد ان شاءالله عافیت نصیبش می‌شود.<ref>شيخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۱۶.</ref> در باور عمومی گاهی هنگام خواندن آیة الکرسی دست‌ها را روی چشم می‌گذارند که این کار را دارای سند معتبر ندانسته‌اند؛{{مدرک}} اما کفعمی در [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|جنة الامان الواقیة]] از سید ابن طاووس داستانی را در تأیید این کار نقل کرده است.<ref>کفعمی، جنة الامان، ج۱، ص۱۷۶.</ref>


==موارد قرائت ==
==موارد قرائت ==
براساس روایات،<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۸، ۵۳۶، ۵۳۹، ۵۴۳، ۵۴۹، ۵۵۷، ۵۷۲، ۵۷۳.</ref> خواندن آیه الکرسی در همه حال به‌ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم|چشم زخم]]، برای سلامتی و... توصیه شده است.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref> در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده اگر بدانید این آیه چیست یا در آن چیست، در هیچ حالی آن را ترک نخواهید کرد.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۹؛ سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
براساس روایات،<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۸، ۵۳۶، ۵۳۹، ۵۴۳، ۵۴۹، ۵۵۷، ۵۷۲، ۵۷۳.</ref> خواندن آیه الکرسی در همه حال به‌ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم|چشم زخم]]، برای سلامتی و... توصیه شده است.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref> در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده اگر بدانید این آیه چیست یا در آن چیست، در هیچ حالی آن را ترک نخواهید کرد.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۹؛ سیوطی،‌ الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۵.</ref> [[مجتهد|فقها]] نیز قرائت آیة‌ الکرسی را در مواردی همچون بعد از [[وضو]]، بر بالین [[احتضار|محتضر]]، پس از [[نمازهای واجب]]، هنگام خواب، در سفر و... [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref> خواندن این آیه در بعضی از [[نمازهای مستحب]] همچون [[نماز غدیر]] و [[نماز لیلة الدفن|نماز شب اول قبر]] (نماز وحشت) نیز وارد شده است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref>
[[مجتهد|فقها]] نیز قرائت آیة‌ الکرسی را در مواردی همچون بعد از [[وضو]]، بر بالین [[احتضار|محتضر]]، پس از [[نمازهای واجب]]، هنگام خواب، در سفر و... [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref> خواندن این آیه در بعضی از [[نمازهای مستحب]] همچون [[نماز غدیر]] و [[نماز لیلة الدفن|نماز شب اول قبر]] (نماز وحشت) نیز وارد شده است.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۷۴.</ref>


== کتاب‌شناسی ==
== کتاب‌شناسی ==
عالمان بسیاری به طور مستقل بر این [[آیه]] تفسیر نوشته‌اند؛ از جمله [[عبدالرزاق کاشانی]]، [[شمس الدین خفری|شمس‌الدین خفری]] و [[ملاصدرا]] تحت عنوان «تفسیر آیة الکرسی». همچنین [[محمدتقی فلسفی]] کتابی با عنوان «آیه الکرسی، پیام آسمانی توحید» نوشته است این کتاب توسط حسین سوزنچی تلخیص و تنظیم شده و ناشران مختلف آن را چاپ کرده‌اند.  
عالمان بسیاری به طور مستقل بر این [[آیه]] تفسیر نوشته‌اند؛ از جمله [[عبدالرزاق کاشانی]]، شمس‌الدین خفری و [[ملاصدرا]] تحت عنوان «تفسیر آیة الکرسی». همچنین [[محمدتقی فلسفی]] کتابی با عنوان «آیه الکرسی، پیام آسمانی توحید» نوشته است این کتاب توسط حسین سوزنچی تلخیص و تنظیم شده و ناشران مختلف آن را چاپ کرده‌اند.  


آیة الکرسی در ادبیات فارسی، بارها مورد اشاره قرار گرفته است؛ از جمله [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسایی مروزی]] در انتقاد از کسانی که حق [[امامان شیعه|امامان]] را غصب کردند، چنین سروده است:
آیة الکرسی در ادبیات فارسی، بارها مورد اشاره قرار گرفته است؛ از جمله [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسایی مروزی]] در انتقاد از کسانی که حق [[امامان شیعه|امامان]] را غصب کردند، چنین سروده است:
{{شعر}}{{ب|ای به کرسی برنشسته «آیة الکرسی» به دست|نیش زنبوران نگه کن پیش خان انگبین<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref>}}{{پایان شعر}}
{{شعر۲
|ای به کرسی برنشسته «آیة الکرسی» به دست|نیش زنبوران نگه کن پیش خان انگبین<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref>}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۸۱: خط ۸۰:
{{منابع}}
{{منابع}}
{{ستون|۲}}
{{ستون|۲}}
* دشتی، سیدمحمود، «آیة الکرسی» در دایره المعارف قرآن کریم، ج۱، قم، بوستان کتاب، ‌۱۳۸۲ش.
* دشتی، سید محمود، «آیة الکرسی» در دایره المعارف قرآن کریم، ج۱، قم، بوستان کتاب، ‌۱۳۸۲ش.
* سيوطى‌، عبدالرحمن بن ابی‌بکر‌، الجامع‌ الصغير فی احادیث البشیر النذیر، قاهره‌، ۱۳۷۳ق‌.
* سيوطى‌، عبدالرحمن بن ابی‌بکر‌، الجامع‌ الصغير فی احادیث البشیر النذیر، قاهره‌، ۱۳۷۳ق‌.
* سیوطی،‌ عبدالرحمن بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه عمومی آیت الله مرعشی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
* سیوطی،‌ عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه عمومی آیت الله مرعشی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
* صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، تصحیح علی اکبر غفاری، ترجمه محمدی شاهرودی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۷ش.
* صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، تصحیح علی اکبر غفاری، ترجمه محمدی شاهرودی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۷ش.
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
* طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
* طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
* عسگری، سید مرتضی، عقائد اسلام در قرآن کریم، ترجمه سردارنیا و کرمی، تهران، مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، ج۲، ۱۳۸۶ش.
* عسگری، سید مرتضی، عقائد اسلام در قرآن کریم، ترجمه سردارنیا و کرمی، تهران، مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، ج۲، ۱۳۸۶ش.
خط ۱۰۲: خط ۱۰۱:
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
{{ستون|۲}}
{{ستون|۲}}
* [https://www.cgie.org.ir/fa/article/258807/%D8%A2%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%B1%D8%B3%DB%8C مقاله آیة الکرسی در دایره المعارف بزرگ اسلامی]
* [https://www.cgie.org.ir/fa/article/258807 مقاله آیة الکرسی در دایره المعارف بزرگ اسلامی]
* [http://ensani.ir/fa/content/70636/default.aspx در محضر قرآن، آیة الکرسی]
* [http://ensani.ir/fa/content/70636/default.aspx در محضر قرآن، آیة الکرسی]
* [http://ensani.ir/fa/content/46553/default.aspx آیة الکرسی (گوهر عرش)]
* [http://ensani.ir/fa/content/46553/default.aspx آیة الکرسی (گوهر عرش)]