پرش به محتوا

المراجعات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|سید عبدالحسین شرف‌الدین}}
{{اصلی|سید عبدالحسین شرف‌الدین}}
سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]] بوده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علما از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>
سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]] بوده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف‌الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علما از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>


شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۳۹.</ref> وی در [[قاهره]] با [[شیخ سلیم بشری|شیخ سَلیم بِشری]]، ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس هیئت کبارُالعلمای مصر، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۱۵.</ref>
شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۳۹.</ref> وی در [[قاهره]] با [[شیخ سلیم بشری|شیخ سَلیم بِشری]]، ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس هیئت کبارُالعلمای مصر، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۱۵.</ref>
خط ۴۶: خط ۴۶:


==محتوا==
==محتوا==
کتاب المراجعات متشکل از ۱۱۲ نامه است که بین [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|سید عبدالحسین شرف الدین]] و [[شیخ سلیم بشری]] رد و بدل شده است.<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۹.</ref> مطالب این کتاب در دو بخش ارائه شده است:<ref>ابراهیمی، «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»، ص۳۳.</ref>
کتاب المراجعات متشکل از ۱۱۲ نامه است که بین [[سید عبدالحسین شرف‌الدین]] و [[شیخ سلیم بشری]] رد و بدل شده است.<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۹.</ref> مطالب این کتاب در دو بخش ارائه شده است:<ref>ابراهیمی، «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»، ص۳۳.</ref>
===بخش اول کتاب===
===بخش اول کتاب===
در بخش اول کتاب، امامت و مذهب در قالب ۱۶ نامه مورد بحث قرار می‌گیرد. در این قسمت به این موضوعات پرداخته شده است:
در بخش اول کتاب، امامت و مذهب در قالب ۱۶ نامه مورد بحث قرار می‌گیرد. در این قسمت به این موضوعات پرداخته شده است: