پرش به محتوا

وضو: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ اوت ۲۰۲۳
افزایش مطلب
(افزایش مطلب)
خط ۴۰: خط ۴۰:
[[Image:آموزش وضو 3.mp4|thumb|240px| آموزش مسح سر و پاها]]
[[Image:آموزش وضو 3.mp4|thumb|240px| آموزش مسح سر و پاها]]
====وضوی ترتیبی====
====وضوی ترتیبی====
 
ابتدا باید صورت را شُست؛ از جایی که موی سر روییده تا انتهای چانه، به پهنای یک دست. سپس ابتدا دست راست و پس از آن دست چپ، از کمی بالای آرنج تا سرانگشتان شسته می‌شود. پس از آن با رطوبت باقی‌مانده از شستن دست‌ها، مسح سر در قسمت جلو سر و بالای پیشانی انجام می‌شود و سپس با همان رطوبت، مسح پای راست و مسح پای چپ.<ref>نگاه کنید به: یزدی، العروة‌ الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۵۳-۳۶۶.</ref>
وضوی ترتیبی: ابتدا باید صورت را شُست؛ از جایی که موی سر روییده تا انتهای چانه، به پهنای یک دست. سپس ابتدا دست راست و پس از آن دست چپ، از کمی بالای آرنج تا سرانگشتان شسته می‌شود. پس از آن با رطوبت باقی‌مانده از شستن دست‌ها، مسح سر در قسمت جلو سر و بالای پیشانی انجام می‌شود و سپس با همان رطوبت، مسح پای راست و مسح پای چپ.<ref>نگاه کنید به: یزدی، العروة‌ الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۵۳-۳۶۶.</ref>


====وضوی ارتماسی====
====وضوی ارتماسی====
{{نوشتار اصلی|وضوی ارتماسی}}
{{نوشتار اصلی|وضوی ارتماسی}}
'''وضوی ارتماسی''' یعنی انسان پس از [[نیت]]،<ref>ميرزاى قمى، جامع الشتات، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> صورت و سپس دست‌ها را به قصد وضو داخل در آب کند.<ref>[https://bahjat.ir/fa/ahkam-categories/14260/وضوی-ارتماسی «وضوی ارتماسی»]، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت.</ref> روش دوم وضوی ارتماسی نیز چنین است که ابتدا صورت و دست‌ها را در آب فرو برده، نیت وضو کند و سپس از آب بیرون بیاورد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۶۱.</ref> در وضوی ارتماسی پس از شستن صورت و دست‌ها، [[مسح]] انجام می‌شود.<ref>خامنه‌ای، أجوبة الاستفتاءات، ۱۴۲۴ق، ص۲۱.</ref> در وضوی ارتماسی مانند وضوی غیرارتماسی، رعایت ترتیب لازم است ابتدا صورت، سپس دست راست و بعد دست چپ شسته می‌شود.<ref> ميرزاى قمى، جامع الشتات، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref>
وضوی ارتماسی یعنی انسان پس از [[نیت]]،<ref>ميرزاى قمى، جامع الشتات، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> صورت و سپس دست‌ها را به قصد وضو داخل در آب کند.<ref>[https://bahjat.ir/fa/ahkam-categories/14260/وضوی-ارتماسی «وضوی ارتماسی»]، مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت.</ref> روش دوم وضوی ارتماسی نیز چنین است که ابتدا صورت و دست‌ها را در آب فرو برده، نیت وضو کند و سپس از آب بیرون بیاورد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۶۱.</ref> در وضوی ارتماسی پس از شستن صورت و دست‌ها، [[مسح]] انجام می‌شود.<ref>خامنه‌ای، أجوبة الاستفتاءات، ۱۴۲۴ق، ص۲۱.</ref> در وضوی ارتماسی مانند وضوی غیرارتماسی، رعایت ترتیب لازم است ابتدا صورت، سپس دست راست و بعد دست چپ شسته می‌شود.<ref> ميرزاى قمى، جامع الشتات، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref>


====وضوی جبیره‌ای====
====وضوی جبیره‌ای====
[[وضوی جبیره‌ای]]: اگر در یکی از اعضای بدن که در وضو شسته یا مسح می‌شود، زخم یا شکستگی باشد و نتوان آن را شست یا مسح کشید، باید وضو را به طور معمول انجام داد و به جای شستن یا مسح عضو زخمی یا شکسته، دست خیس بر جبیره کشید.<ref>فلاح‌زاده، درسنامه احکام مبتلا به حجاج، ۱۳۸۹ق، ص۳۷ و ۳۸.</ref> جبیره، به پارچه یا هر چیزی گفته می‌شود که با آن زخم را می‌بندند.<ref>فلاح‌زاده، درسنامه احکام مبتلا به حجاج، ۱۳۸۹ق، ص۳۷.</ref> وضوی جبیره‌ای تنها در صورتی جایز است که باز کردن جبیره دشوار باشد یا ضرر داشته باشد یا نتوان مستقیما روی زخم یا شکستگی آب ریخت.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۸۶ش، ص۴۷-۴۸.</ref>
[[وضوی جبیره‌ای]]: اگر در یکی از اعضای بدن که در وضو شسته یا مسح می‌شود، زخم یا شکستگی باشد و نتوان آن را شست یا مسح کشید، باید وضو را به طور معمول انجام داد و به جای شستن یا مسح عضو زخمی یا شکسته، دست خیس بر جبیره کشید.<ref>فلاح‌زاده، درسنامه احکام مبتلا به حجاج، ۱۳۸۹ق، ص۳۷ و ۳۸.</ref> جبیره، به پارچه یا هر چیزی گفته می‌شود که با آن زخم را می‌بندند.<ref>فلاح‌زاده، درسنامه احکام مبتلا به حجاج، ۱۳۸۹ق، ص۳۷.</ref> وضوی جبیره‌ای تنها در صورتی جایز است که باز کردن جبیره دشوار باشد یا ضرر داشته باشد یا نتوان مستقیما روی زخم یا شکستگی آب ریخت.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۸۶ش، ص۴۷-۴۸.</ref>


در برخی موارد، [[تیمم]] به جای وضو واجب می‌شود؛ از جمله در صورتی که وقت نماز به قدری تنگ باشد که وضو گرفتن باعث شود تمام یا بخشی از نماز، بعد از وقت خوانده شود.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۸۶ش، ص۴۶.</ref> همچنین در جایی که آب در دسترس نباشد و یا آب برای بدن ضرر داشته باشد، تیمم جایگزین وضو می‌گردد.<ref>ابن‌ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> کسی که [[غسل جنابت]] کرده، برای ادای نماز نباید وضو بگیرد و همان غسل جایگزین وضو هم خواهد بود.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۸۶ش، ص۵۷.</ref>
در برخی موارد، [[تیمم]] به جای وضو واجب می‌شود؛ از جمله در صورتی که وقت نماز به قدری تنگ باشد که وضو گرفتن باعث شود تمام یا بخشی از نماز، بعد از وقت خوانده شود.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۸۶ش، ص۴۶.</ref> همچنین در جایی که آب در دسترس نباشد و یا آب برای بدن ضرر داشته باشد، تیمم جایگزین وضو می‌گردد.<ref>ابن‌ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref>
=== کفایت غسل از وضو===
به فتوای فقهای شیعه کسی که [[غسل جنابت]] کرده است برای ادای نماز نباید وضو بگیرد و همان غسل از وضو کفایت می‌کند. البته فقهای شیعه درباره اینکه آیا غسل‌های دیگر جایگزین وضو می‌شود یا خیر، نظرات مختلفی دارند. به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب‌جواهر]] (درگذشت: ۱۲۶۶ق) نظر مشهور بر این است که دیگر [[غسل|غسل‌ها]] از وضو کفایت نمی‌کند و برای نماز باید وضو هم گرفت.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۳۰.</ref> البته به فتوای [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] تمام غسل‌های واجب و همچنين غسل‌های مستحبی كه با دليل معتبر ثابت‌ شده‌اند كفايت از وضو می‌کنند، هرچند که [[احتياط مستحب]] آن است كه در غير غسل جنابت وضو بگيرند.<ref>[https://makarem.ir/ahkam/fa/home/istifta/257082 «غسل‌هایی که کفایت از وضو می‌کنند»]، دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی، جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی</ref>


===وضو چگونه باطل می‌شود؟===
===وضو چگونه باطل می‌شود؟===
خط ۶۲: خط ۶۳:
==تفاوت وضوی شیعیان و اهل سنت==
==تفاوت وضوی شیعیان و اهل سنت==
{{اصلی|آیه وضو#جهت شستن دست‌ها| مسح بر خفین}}
{{اصلی|آیه وضو#جهت شستن دست‌ها| مسح بر خفین}}
در مسئله وضو، درباره شستن دست‌ها و همچنین چگونگی مسح سر و پاها، بین [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، اختلاف شده است.<ref>قمی، «چگونگی انجام وضو نزد فریقین (۱)»، ص۲۹-۳۰.</ref>
در مسئله وضو، درباره شستن دست‌ها و همچنین چگونگی مسح سر و پاها، بین [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، اختلاف شده است.<ref>قمی، «چگونگی انجام وضو نزد فریقین(۱)»، ص۲۹-۳۰.</ref>


اختلافات بین شیعه و سنی درباره وضو، بیشتر ناشی از اختلاف برداشت از معنای آیه ششم سوره مائده، و یا اختلاف در قرائت آن است.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۶.</ref> شیعیان با تکیه بر روایاتی از [[چهارده معصوم|معصومان]]<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۹.</ref>، عبارت «و أیدیکم إلی المرافق» در آیه مذکور را به معنای وجوب شستن دست‌ها از بالا به پایین می‌دانند، بر خلاف [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|مذاهب چهارگانه اهل‌سنت]] که قائل به شستن دست‌ها از پایین به بالا هستند.<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۳.</ref>  
اختلافات بین شیعه و سنی درباره وضو، بیشتر ناشی از اختلاف برداشت از معنای آیه ششم سوره مائده، و یا اختلاف در قرائت آن است.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۶.</ref> شیعیان با تکیه بر روایاتی از [[چهارده معصوم|معصومان]]<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۹.</ref>، عبارت «و ایدیکم إلی المرافق» در آیه مذکور را به معنای وجوب شستن دست‌ها از بالا به پایین می‌دانند، بر خلاف [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|مذاهب چهارگانه اهل‌سنت]] که قائل به شستن دست‌ها از پایین به بالا هستند.<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۳.</ref>  


همچنین بر اساس حکم فقهای شیعه، شستن دست راست باید مقدم بر دست چپ باشد.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۲.</ref> این حکم در مذاهب اهل سنت [[مستحب]] شمرده شده است.<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۸.</ref>  
همچنین بر اساس حکم فقهای شیعه، شستن دست راست باید مقدم بر دست چپ باشد.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۲.</ref> این حکم در مذاهب اهل‌سنت [[مستحب]] شمرده شده است.<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۸.</ref>  


مذاهب چهارگانه اهل سنت شستن پاها به همراه قوزک را در وضو [[واجب]] می‌دانند،<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۴.</ref> شیعیان قائل به مسح پاها از سر انگشت‌ها تا برآمدگی روی پا هستند.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۱و۱۲.</ref> این مسح هم بر اساس فقه شیعه، مانند مسح سر باید از رطوبت وضو باشد.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۱و۱۲.</ref> همچنین مالکیه و حنفیه [[ترتیب]] و حنفیه و شافعیه [[موالات]] را در وضو واجب نمی‌دانند. اما شیعیان و دیگر فرق اهل‌سنت رعایت آنها را واجب می‌دانند.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۲.</ref>
مذاهب چهارگانه اهل سنت شستن پاها به همراه قوزک را در وضو [[واجب]] می‌دانند،<ref>سید سابق، فقه السّنّة، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۴۴.</ref> شیعیان قائل به مسح پاها از سر انگشت‌ها تا برآمدگی روی پا هستند.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۱و۱۲.</ref> این مسح هم بر اساس فقه شیعه، مانند مسح سر باید از رطوبت وضو باشد.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۱و۱۲.</ref> همچنین مالکیه و حنفیه [[ترتیب]] و حنفیه و شافعیه [[موالات]] را در وضو واجب نمی‌دانند. اما شیعیان و دیگر فرق اهل‌سنت رعایت آنها را واجب می‌دانند.<ref>حسینی، «وضو از دیدگاه مذاهب اسلامی»، ص۱۲.</ref>
خط ۱۳۴: خط ۱۳۵:
*شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تصحیح مؤسسه آل البیت، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
*شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تصحیح مؤسسه آل البیت، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
*طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّی)، تحقیق احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۹ق.
*طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّی)، تحقیق احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۹ق.
*طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، مکتب آیة الله العظمی السید السیستانی.
*طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، مکتب آیة‌الله العظمی السید السیستانی.
*طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملکوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
*طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملکوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
*عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، المکتبة العلمیة الاسلامیة.
*عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، المکتبة العلمیة الاسلامیة.
*غزالی، محمد بن محمد، إحیاء علوم الدین، تحقیق عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقی، مقدمه محمد خضر حسین، بی‌جا، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
*غزالی، محمد بن محمد، إحیاء علوم الدین، تحقیق عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقی، مقدمه محمد خضر حسین، بی‌جا، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
*[https://makarem.ir/ahkam/fa/home/istifta/257082 «غسل‌هایی که کفایت از وضو می‌کنند»]، دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی، جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی، مشاهده ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ش.
*فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، کنز العرفان فی فقه القرآن، تحقیق سید محمد قاضی، بی‌جا، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، ۱۴۱۹ق.
*فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، کنز العرفان فی فقه القرآن، تحقیق سید محمد قاضی، بی‌جا، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، ۱۴۱۹ق.
*فلاح‌زاده، محمدحسین، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
*فلاح‌زاده، محمدحسین، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
خط ۱۵۳: خط ۱۵۵:
*مکارم شیرازی، ناصر، رساله احکام جوانان (پسران)، ۱۳۹۰ش.
*مکارم شیرازی، ناصر، رساله احکام جوانان (پسران)، ۱۳۹۰ش.
*موسوی خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل(محشّی)، تحقیق سید محمدحسین بنی‌هاشمی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۲۴ق.
*موسوی خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل(محشّی)، تحقیق سید محمدحسین بنی‌هاشمی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۲۴ق.
 
*نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، عباس قوچانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}