آیه انفاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط= | | آیات مرتبط= | ||
}} | }} | ||
'''آیه اِنفاق''' ([[سوره بقره|بقره]]: ۲۷۴) درباره [[انفاق]] و چگونگی عمل به آن در شرایط مختلف نازل شد. مفسران [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه را در مورد انفاق [[امام علی(ع)]] دانسته‌اند که چهار | '''آیه اِنفاق''' ([[سوره بقره|بقره]]: ۲۷۴) درباره [[انفاق]] و چگونگی عمل به آن در شرایط مختلف نازل شد. مفسران [[شیعه]] و برخی مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه را در مورد انفاق [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دانسته‌اند که چهار درهم را در شب و روز و به صورت آشکار و پنهان انفاق کرد. برخی معتقدند که این [[آیه]] شامل همه افرادی می‌شود که طبق آن عمل می‌کنند. | ||
بخشش [[گناهان]]، دوری از عذاب، آرامش وجدان و رفع اندوه از ثمرات انفاق در این آیه معرفی شده است. | بخشش [[گناه|گناهان]]، دوری از عذاب، آرامش وجدان و رفع اندوه از ثمرات انفاق در این آیه معرفی شده است. | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
به [[آیه]] دویست و هفتاد و چهارم [[سوره بقره]] آیه انفاق گفته می‌شود.<ref>جمعی از محققان، فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۳۳۷.</ref> برخی این آیه را جمع‌بندی چهارده آیه پی‌درپی گذشته درباره [[انفاق]] دانسته‌اند.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۲۸. </ref> در این آیه به چگونگی انفاق، پاداش<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷.</ref> و تأثیر آن در آرامش انسان‌ها پرداخته<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۲۳.</ref>و بر فضیلت آن در شرایط مختلف و در تمام زمان‌ها اشاره می‌کند.<ref> آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۶.</ref> | به [[آیه]] دویست و هفتاد و چهارم [[سوره بقره]] آیه انفاق گفته می‌شود.<ref>جمعی از محققان، فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۳۳۷.</ref> برخی این آیه را جمع‌بندی چهارده آیه پی‌درپی گذشته درباره [[انفاق]] دانسته‌اند.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۲۸. </ref> در این آیه به چگونگی انفاق، پاداش<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷.</ref> و تأثیر آن در آرامش انسان‌ها پرداخته<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۲۳.</ref>و بر فضیلت آن در شرایط مختلف و در تمام زمان‌ها اشاره می‌کند.<ref> آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۶.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
درهم]] را یکی در شب، یکی در روز، یکی آشکار و دیگری را در پنهانی [[انفاق]] کرد.<ref> برای نمونه نگاه کنید به؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۲۵؛ طوسی، التبیان، بیروت ج۲، ص۳۵۷؛ شحاته، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۱ق، ص۱۱۹؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۵۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref> | درهم]] را یکی در شب، یکی در روز، یکی آشکار و دیگری را در پنهانی [[انفاق]] کرد.<ref> برای نمونه نگاه کنید به؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۲۵؛ طوسی، التبیان، بیروت ج۲، ص۳۵۷؛ شحاته، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۱ق، ص۱۱۹؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۵۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref> | ||
مفسران [[اهل سنت و جماعت| اهل سنت]] درباره شأن نزول آیه انفاق دو نظر داده‌اند؛ عده‌ای از آنان شأن نزول آیه را تنها در مورد امام علی(ع) دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۲؛ صنعانی، تفسیر عبدالرزاق، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۱۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۲؛ واحدی، الوجیز، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۱؛ جرجانی، درج الدرر، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۶۵؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۴۰.</ref> دسته دوم در کنار اشاره به شأن‌نزول آیه در مورد امام علی(ع)، از احتمالات دیگری چون انفاق [[عبدالرحمن بن عوف]]<ref>ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و [[ابوبکر بن ابی‌قحافه| ابوبکر]]<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۶۱؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> سخن گفته‌اند؛ چنانکه به عبدالرحمن بن عوف به‌عنوان فردی که در روز، و علی(ع) به عنوان فردی که در شب انفاق می‌کرد، اشاره کرده‌اند<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۴۹۲-۴۹۳؛ ابن جوزی، زاد المسیر، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۴۶؛ بغوی، تفسیر البغوی، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> و یا هر کسی که در راه [[خدا]]<ref> ماوردی، النکت و العیون، بیروت، ج۱، ص۳۴۷.</ref> بدون [[اسراف]] و [[تبذیر]] انفاق می‌کند<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۳، ۳۴۷؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و حتی کسانی که به اسب‌های [[جهاد|جهادی]] در راه خدا آذوقه می‌دهند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۶۳.</ref> | مفسران [[اهل سنت و جماعت| اهل سنت]] درباره شأن نزول آیه انفاق دو نظر داده‌اند؛ عده‌ای از آنان شأن نزول آیه را تنها در مورد امام علی(ع) دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۲؛ صنعانی، تفسیر عبدالرزاق، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۱۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۲؛ واحدی، الوجیز، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۱؛ جرجانی، درج الدرر، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۶۵؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۴۰.</ref> دسته دوم در کنار اشاره به شأن‌نزول آیه در مورد امام علی(ع)، از احتمالات دیگری چون انفاق [[عبدالرحمن بن عوف]]<ref>ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و [[ابوبکر بن ابی‌قحافه| ابوبکر]]<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۶۱؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> سخن گفته‌اند؛ چنانکه به عبدالرحمن بن عوف به‌عنوان فردی که در روز، و علی(ع) به عنوان فردی که در شب انفاق می‌کرد، اشاره کرده‌اند<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۴۹۲-۴۹۳؛ ابن جوزی، زاد المسیر، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۴۶؛ بغوی، تفسیر البغوی، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> و یا هر کسی که در راه [[خدا]]<ref> ماوردی، النکت و العیون، بیروت، ج۱، ص۳۴۷.</ref> بدون [[اسراف]] و [[تبذیر]] انفاق می‌کند<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۳، ۳۴۷؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و حتی کسانی که به اسب‌های [[جهاد|جهادی]] در راه خدا آذوقه می‌دهند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۶۳.</ref> برخی نیز بعد از ذکر احتمالات مختلف، در شأن نزول آیه توقف کرده و از ندانستن شأن نزول خاص برای آن سخن گفته‌اند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸.</ref> | ||
برخی نیز بعد از ذکر احتمالات مختلف، در شأن نزول آیه توقف کرده و از ندانستن شأن نزول خاص برای آن سخن گفته‌اند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸.</ref> | |||
برخی از مفسران معتقدند هرچند این آیه در مورد شخص خاص نازل شده است؛ اما حکم آن اختصاص به مورد خاصی ندارد و شامل همه کسانی می‌شود که در انفاق این‌گونه عمل کنند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۸۲.</ref> هرچند انفاق امام علی(ع) به علت سبقت در این مسئله دارای فضیلت بیشتری است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷. </ref> | برخی از مفسران معتقدند هرچند این آیه در مورد شخص خاص نازل شده است؛ اما حکم آن اختصاص به مورد خاصی ندارد و شامل همه کسانی می‌شود که در انفاق این‌گونه عمل کنند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۸۲.</ref> هرچند انفاق امام علی(ع) به علت سبقت در این مسئله دارای فضیلت بیشتری است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷. </ref> | ||