پرش به محتوا

آیه ۲۸ سوره رعد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
| مکان نزول      =[[مکه]]
| مکان نزول      =[[مکه]]
|  موضوع        =اعتقادی -اخلاقی
|  موضوع        =اعتقادی -اخلاقی
| درباره          =یاد خدا، آرامش و اطمینان دل‌ها، ویژگی مؤمنین.
| درباره          =یاد خدا، آرامش و اطمینان دل‌ها، ویژگی مؤمنان.
| سایر            =
| سایر            =
| آیات مرتبط=آیه۴ سوره فتح؛ آیه ۲۷ ـ۳۰ سوره فجر؛ آیه ۱۰ سوره انفال.   
| آیات مرتبط=آیه۴ سوره فتح؛ آیه ۲۷ ـ۳۰ سوره فجر؛ آیه ۱۰ سوره انفال.   
خط ۱۷: خط ۱۷:
'''آیه ۲۸ سوره رعد''' به بیان ویژگی مؤمنان که فقط با یاد [[خدا]] دل‌هایشان آرام می‌گیرد، اشاره دارد.  [[تفسیر قرآن|مفسران]] برای معنای «ذکر» معانی مختلفی ازجمله: قرآن کریم (معجزه روشن)، به یادآوردن خدا و انس با او،  به خاطرآوردن رحمت و مغفرت،  یادآوری [[توحید]] و دلایل وحدانیت خداوند، برشمرده‌اند.  
'''آیه ۲۸ سوره رعد''' به بیان ویژگی مؤمنان که فقط با یاد [[خدا]] دل‌هایشان آرام می‌گیرد، اشاره دارد.  [[تفسیر قرآن|مفسران]] برای معنای «ذکر» معانی مختلفی ازجمله: قرآن کریم (معجزه روشن)، به یادآوردن خدا و انس با او،  به خاطرآوردن رحمت و مغفرت،  یادآوری [[توحید]] و دلایل وحدانیت خداوند، برشمرده‌اند.  


[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] پذیرش خاص نفس را سبب آرامش و مانع اضطراب دانسته و گفته این آیه، انحصار دارد؛ یعنی فقط با یاد خداست که دل‌ها اطمینان می‌یابد. [[کشف الاسرار میبدی|تفسیر کشف الاسرار]]  این آیه را از آیات امیدبخش برای مؤمنین می‌داند. برخی مفسران، این آیه را به‌عنوان قاعده کلی و ماندگار (که با یاد خدا دلهایشان آرام می‌گیرد) برای [[ایمان|مؤمنان]] و بر هر قلبی که بر [[فطرت]] اولیه باقی مانده است، برشمرده‌اند. در پاره‌ای از [[حدیث|احادیث]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] به‌خاطر آن که مردم را به یاد خدا می‌انداخت و تربیت می‌کرد، به‌عنوان «ذکر اللَّه» معرفی شده است.   
[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] پذیرش خاص نفس را سبب آرامش و مانع اضطراب دانسته و گفته این آیه، انحصار دارد؛ یعنی فقط با یاد خداست که دل‌ها اطمینان می‌یابد. [[کشف الاسرار میبدی|تفسیر کشف الاسرار]]  این آیه را از آیات امیدبخش برای مؤمنان می‌داند. برخی مفسران، این آیه را به‌عنوان قاعده کلی و ماندگار (که با یاد خدا دلهایشان آرام می‌گیرد) برای [[ایمان|مؤمنان]] و بر هر قلبی که بر [[فطرت]] اولیه باقی مانده است، برشمرده‌اند. در پاره‌ای از [[حدیث|احادیث]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] به‌خاطر آن که مردم را به یاد خدا می‌انداخت و تربیت می‌کرد، به‌عنوان «ذکر اللَّه» معرفی شده است.   
   
   
==متن، ترجمه و معنای ذکر==
==متن، ترجمه و معنای ذکر==
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۱٬۸۹۰

ویرایش