پرش به محتوا

تمسخر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بازنویسی شناسه
بدون خلاصۀ ویرایش
(بازنویسی شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{اخلاق-عمودی}}
{{اخلاق-عمودی}}
'''تمسخر''' از رذائل اخلاقی به‌معنای ریشخند و مسخره کردن است. تمسخر از [[گناهان کبیره]] است که بیان کردن گفتار یا کردار یا وصف یا خلقت کسی، به‌طوری که سبب خندۀ دیگران شود، به گفتار باشد یا به عمل، به ایماء یا اشاره باشد یا به کنایه. در [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] از تمسخر نهی شده و مایۀ نابودی [[ایمان]] معرفی شده است. استهزا به دین، شرع و خداوند، کفر و در حکم ارتداد است و مسخره کردن دیگران [[حرام]]، امّا اگر کسی که در معرض تمسخر است و از آن خوشحال شود، مسخره کردن او شوخی به حساب می‌آید و حرام نیست. در روایات برای تمسخر پیامدهای دنیوی و اخروی ذکر شده است؛ مانند در دنیا مبتلا به آنچه مسخره کردن، تباهی تلاش، عذاب الهی، عاقبت به شری.
'''تمسخر''' از رذائل اخلاقی و [[گناهان کبیره]] به‌معنای ریشخند و مسخره کردن است. علمای اخلاق تعریف آن را بیان کردن گفتار یا کردار یا وصف یا خلقت کسی، به‌ صورت خنده‌آور بیان کرده‌اند. تمسخر می‌تواند به صورت گفتاری یا عملی (اشاره)، به صراحت یا به کنایه باشد. در [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] از تمسخر نهی شده و مایۀ نابودی [[ایمان]] معرفی شده است.


تکبر، تحقیر دیگران، ضعف ایمان و... از علل و انگیزه‎‌های مسخره کردن شمرده شده است. توجه به آثار و پیامدهای مسخره کردن و نیز آیات و روایات در مذمت آن، از راهکارهای درمان آن بیان شده است.
استهزا دین، شرع و خداوند را [[کفر]] و در حکم [[ارتداد]] دانسته‌اند. مسخره کردن دیگران [[حرام]] است، امّا اگر کسی که در معرض تمسخر بوده و از آن خوشحال شود، مسخره کردن او شوخی به حساب می‌آید و حرام نیست.
 
تکبر، تحقیر دیگران، ضعف ایمان و... را از علل و انگیزه‎‌های مسخره کردن می‌دانند. برای درمان این رذیله اخلاقی راه‌هایی چون توجه به آثار و پیامدهای مسخره کردن و آیات و روایات را بیان کرده‌اند.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۵۷۹

ویرایش