پرش به محتوا

آیه تهلکه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
خط ۳۹: خط ۳۹:
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و مرجع تقلید، برخی افراد برای فرار از جهاد، به عبارت «ولَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ؛ با دست خود، خودیش را به هلاکت نیفکنید»، استناد کرده و هر گونه جهاد ابتدایی را به هلاکت انداختن نفس دانسته‌اند و حتی [[قیام امام حسین(ع)]] را نیز مصداق آن شمرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶ و ۳۸.</ref> وی در پاسخ به این به این مسئله معتقد است «تَهْلُکَه» یا هلاکت با [[شهادت]] تفاوت دارد. تهلکه به معنای مرگ بی‌دلیل است، در حالی که شهادت به معنای قربانی شدن در راه هدف و رسیدن به زندگی ابدی و جاودان است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۸-۳۹.</ref> از نظر وی، به هلاکت انداختن نفس مربوط به جایی است که هدفی بالاتر از جان نباشد و الا باید جان را فدای آن هدف کرد؛ همان‌گونه که امام حسین(ع) و تمام شهیدان دیگر این‌گونه کردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶.</ref>  
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و مرجع تقلید، برخی افراد برای فرار از جهاد، به عبارت «ولَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ؛ با دست خود، خودیش را به هلاکت نیفکنید»، استناد کرده و هر گونه جهاد ابتدایی را به هلاکت انداختن نفس دانسته‌اند و حتی [[قیام امام حسین(ع)]] را نیز مصداق آن شمرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶ و ۳۸.</ref> وی در پاسخ به این به این مسئله معتقد است «تَهْلُکَه» یا هلاکت با [[شهادت]] تفاوت دارد. تهلکه به معنای مرگ بی‌دلیل است، در حالی که شهادت به معنای قربانی شدن در راه هدف و رسیدن به زندگی ابدی و جاودان است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۸-۳۹.</ref> از نظر وی، به هلاکت انداختن نفس مربوط به جایی است که هدفی بالاتر از جان نباشد و الا باید جان را فدای آن هدف کرد؛ همان‌گونه که امام حسین(ع) و تمام شهیدان دیگر این‌گونه کردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶.</ref>  


[[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] مبارزه کردن مسلمان ضعیف با دشمنی که درخواست مبارزه در میدان نبرد کرده است، مصداق انداختن خویش در تهلکه ندانسته و آن را مصداق شهادت برشمرده است؛ برخلاف [[علامه حلی]] در [[قواعد]] که آن را حرام دانسته است.<ref> نگاه کنید به:‌ نجفی، جواهرالکلام، ج۲۱، ص۸۹.</ref>
[[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] مبارزه کردن مسلمان ضعیف با دشمنی که درخواست مبارزه در میدان نبرد کرده است، مصداق انداختن خویش در تهلکه ندانسته و آن را مصداق شهادت برشمرده است؛ برخلاف [[علامه حلی]] در [[قواعد]] که آن را حرام دانسته است.<ref> نگاه کنید به:‌ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۸۹.</ref>


== کاربرد فقهی ==
== کاربرد فقهی ==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰

ویرایش