Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۳۰۳
ویرایش
آیه صلح: تفاوت میان نسخه‌ها
←جواز صلح
(←منابع) |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[فقها]] در ابواب صلح (مهادنه) با استناد به این آیه و [[سیره نبوی|سیره پیامبر]] در [[صلح حدیبیه]] و بر اساس مصلحت‌سنجی حاکم جامعه اسلامی، قائل به جایز بودن و مشروعیت صلح و آتش‌بس در مواجهه با کسانی شده‌اند که با مسلمانان در حال جنگ هستند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۲۹۳.</ref> فقها معتقدند پس از قرارداد صلح باید زندگی مسالمت‌آمیز با آنان و حفظ حقوق و حرمت آنان را رعایت کرد و می‌توان با آنان روابط سیاسی - اقتصادی برقرار کرد.<ref>منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۴۳.</ref> | [[فقها]] در ابواب صلح (مهادنه) با استناد به این آیه و [[سیره نبوی|سیره پیامبر]] در [[صلح حدیبیه]] و بر اساس مصلحت‌سنجی حاکم جامعه اسلامی، قائل به جایز بودن و مشروعیت صلح و آتش‌بس در مواجهه با کسانی شده‌اند که با مسلمانان در حال جنگ هستند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۲۹۳.</ref> فقها معتقدند پس از قرارداد صلح باید زندگی مسالمت‌آمیز با آنان و حفظ حقوق و حرمت آنان را رعایت کرد و می‌توان با آنان روابط سیاسی - اقتصادی برقرار کرد.<ref>منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۴۳.</ref> | ||
در فرازی از [[فرمان مالک اشتر|نامه امام علی(ع) به مالک اشتر]] هنگام اعزام او برای فرمانروایی در [[مصر]] در زمینه صلح با دشمن آمده است: «وَ لَا تَدْفَعَنَّ صُلْحاً دَعَاكَ إِلَيْهِ عَدُوُّكَ لِلهِ فِيهِ رِضًا؛ و از صلح و آشتى‌ای كه خوشنودى خدا در آن است و دشمنت تو را به آن بخواند سرپيچى مكن».<ref>نهج‌البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۵۳، ص۴۴۲.</ref> [[سید علی‌نقی فیض‌الاسلام]] مترجم و شارح نهج البلاغه پس از نقل این فراز به آیه صلح استشهاد کرده است.<ref> | در فرازی از [[فرمان مالک اشتر|نامه امام علی(ع) به مالک اشتر]] هنگام اعزام او برای فرمانروایی در [[مصر]] در زمینه صلح با دشمن آمده است: «وَ لَا تَدْفَعَنَّ صُلْحاً دَعَاكَ إِلَيْهِ عَدُوُّكَ لِلهِ فِيهِ رِضًا؛ و از صلح و آشتى‌ای كه خوشنودى خدا در آن است و دشمنت تو را به آن بخواند سرپيچى مكن».<ref>نهج‌البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۵۳، ص۴۴۲.</ref> [[سید علی‌نقی فیض‌الاسلام]] مترجم و شارح نهج البلاغه پس از نقل این فراز به آیه صلح استشهاد کرده است.<ref>نهج البلاغه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، نامه ۵۳، ج۵، ص۱۰۲۸.</ref> | ||
==نسخ آیه== | ==نسخ آیه== | ||