رجعت: تفاوت میان نسخه‌ها

شیعیان برای رجعت از آیات قرآن دلیل‌های فراوانی آورده‌اند. [[حر عاملی]] بیش از شصت آیه<ref> حرعاملی،الایقاظ،۱۳۸۰ش، ص۷۲- ۹۷.</ref> طبسی بیش از هفتاد آیه<ref>طبسی،الشیعه والرجعه،۱۳۷۵ق، ج۲، ص۵۹-۷۹.</ref> [[علامه مجلسی]] بیش از صدو بیست آیه بر رجعت<ref>مجلسی،بحار الانوار،۱۴۱۰ق، ج۵۳ ص۴۰-۱۴۴</ref> [[تفسیر]] و تطبیق کرده‌اند.<br />یکی از روشن‌ترین آیات در این زمینه آیه ۸۳ [[سوره نمل]] است: «و روزی که ما از هر امتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‌کردند [[حشر|محشور]] می‌کنیم و آن‌ها را نگه می‌داریم تا به یکدیگر بپیوندند.» در این آیه از زنده شدن گروهی از انسان‌ها سخن می‌گوید در حالی که آیاتی که درباره روز [[قیامت]] هستند، همواره از زنده شدن «همگان» سخن می‌گویند مانند: «ما همه آنها را در این هنگام محشور می‌کنیم به گونهای که حتی یک نفر را ترک نخواهیم گفت.»<ref>سوره کهف، آیه۴۷.</ref> این تفاوت نشان می‌دهد که آیه ۸۳ سوره نمل به یک زنده شدن محدود‌تر اشاره دارد که همان رجعت است.

[[قرآن]] به مواردی از رجعت در اقوام گذشته اشاره نموده است: داستان [[عزیر]]<ref>سوره بقره، آیه۲۵۹</ref> گروهی از [[بنی اسراییل]]<ref>سوره بقره، آیه۵۶</ref> وهزاران نفر دیگر<ref>سوره بقره، آیه۲۴۳. روایتی از امام محمد باقر(ع) در ذیل این آیه نقل شده که حزقیال از خداوند متعال درخواست زنده شدن هزاران نفری کرد که از ترس طاعون از شهر خود خارج شدند؛ ولی به عذاب الهی مبتلا گردیده و مردند. حر عاملی،الایقاظ،۱۳۸۰ش، ص۱۲۴</ref> که می‌توان نتیجه گرفت در طول تاریخ رجعت به شکل‌های متفاوتی واقع شده است.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۴۵.</ref>  در [[کتاب مقدس]] نیز به نمونه‌هایی از رجعت افراد اشاره شده است: زنده شدن کودکی به دست [[الیشع]]<ref>عهد عتیق، کتاب دوم پادشاهان، بند ۳۲-۳۸</ref> زنده شدن پسری به دست ایلیا<ref>عهد عتیق، کتاب اول پادشاهان، بند۱۷و۲۴ </ref> طبق این نقل‌ها و داستان‌ها، رجعت (یعنی اینکه قبل از وقوع قیامت برخی از مردگان زنده شوند) امری ممکن است و زنده‌شدن مردگان در همین دنیا نیز امکان وقوع دارد.<ref>ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۴۵.</ref>

بیش از هفتاد راوی احادیث رجعت را نقل کرده‌اند<ref> حرعاملی، الایقاظ، ۱۳۸۰ش، ص۴۵.</ref> [[محدث جزایری]] ادعا کرده که ۶۲۰ حدیث پیرامون رجعت دیده است.<ref> قزوینی، بیان الفرقان، ۱۳۹۳ش، ج۵، ص۱۲.</ref>[[حر عاملی]] نزدیک به۶۰۰ [[حدیث]] در کتابش ذکر و ادعای [[تواتر]] نموده است.<ref>حرعاملی، الایقاظ، ۱۳۸۰ش، ص۳۳و۴۲۸.</ref>[[علامه مجلسی]] نیز ادعای تواتر نموده ومی نویسد :اگر روایات رجعت [[متواتر]] نباشد پس در هیچ چیزی ادعای تواتر امکان ندارد.<ref>مجلسی، بحار الانوار،۱۴۱۰ق، ج۵۳، ص۱۲۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] معتقد است: روایات رجعت متواتر معنوی است ومخالفان شیعه از همان ابتدا اعتقاد به آن را از مختصات شیعه وائمه می‌دانستند واگر بعضی از این احادیث قابل خدشه باشد ضرری به تواتر آن‌ها نمی‌رساند.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۰۷.</ref>

[[دعای عهد]]: [[امام صادق]] می‌فرماید: هرکس این دعا را چهل صبح بخواند حضرت مهدی را درک خواهد کرد و چنانچه قبل از [[ظهور]] بمیرد زنده شده و به دنیا برمی‌گردد.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار،۱۴۱۰ق، ج۸۳ ص۶۱.</ref>  

دعای میلاد [[امام حسین]]: در [[توقیع]] [[امام حسن عسکری]] به [[قاسم بن علا]] دعایی در روز تولد امام حسین دعایی آمده که کلمه رجعت به کار نرفته ولی واژه «کَرّه» و «اَوبَه» که مترادف با رجعت است به کار رفته است.<ref> قمی، مفاتیح الجنان دعای روز میلاد امام حسین</ref>

در دعایی که [[امام رضا(ع)]] به [[یونس بن عبدالرحمن]] آموخت، از خداوند درخواست می‌شود که قدرت امامانی که بعد از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] به دنیا بازمی‌گردند پابرجا شود.<ref>حلی، مختصر بصایر الدرجات، ص۱۹۲.</ref>