Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶
ویرایش
آیه نصر: تفاوت میان نسخه‌ها
←مراد از مؤمنان در آیه
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[شیخ طوسی]]، در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر التبیان]]، مراد از [[ایمان| مؤمنان]] در آیه نصر را [[انصار]] (اوس و خزرج) دانسته و دشمنی و مقاتله در بین [[اوس و خزرج]] را یادآور شده است. وی این نظر را نظر [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] دانسته است.<ref> [http://lib.eshia.ir/86469/5/151 شيخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۵، ص۱۵۱.]</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]]، نویسنده [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]]، این نظر را برگزیده و از آن به عنوان نظر اکثر مفسران یاد کرده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/12023/4/489 طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴ ص۴۸۹.]</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، منظور از مؤمنان در این آیه را همه [[مهاجرین |مهاجران]] و انصار دانسته که پیامبر(ص) را یاری کردند.<ref>[http://lib.eshia.ir/12016/9/132 طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، منشورات اسماعیلیان، ج۹، ص۱۳۲.]</ref> به نظر [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر معاصر، [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه ۶۲ سوره انفال، انحصاری نیست و هر مؤمنی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم(ص)]] را یاری کرده، مشمول آن است؛ ولی تردیدی نیست که مصداق أکمل و فرد شاخص مؤمنان در این آیه، [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] است. <ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/312 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۲.]</ref> | [[شیخ طوسی]]، در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر التبیان]]، مراد از [[ایمان| مؤمنان]] در آیه نصر را [[انصار]] (اوس و خزرج) دانسته و دشمنی و مقاتله در بین [[اوس و خزرج]] را یادآور شده است. وی این نظر را نظر [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] دانسته است.<ref> [http://lib.eshia.ir/86469/5/151 شيخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۵، ص۱۵۱.]</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]]، نویسنده [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]]، این نظر را برگزیده و از آن به عنوان نظر اکثر مفسران یاد کرده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/12023/4/489 طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴ ص۴۸۹.]</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، منظور از مؤمنان در این آیه را همه [[مهاجرین |مهاجران]] و انصار دانسته که پیامبر(ص) را یاری کردند.<ref>[http://lib.eshia.ir/12016/9/132 طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، منشورات اسماعیلیان، ج۹، ص۱۳۲.]</ref> به نظر [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر معاصر، [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه ۶۲ سوره انفال، انحصاری نیست و هر مؤمنی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم(ص)]] را یاری کرده، مشمول آن است؛ ولی تردیدی نیست که مصداق أکمل و فرد شاخص مؤمنان در این آیه، [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] است. <ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/312 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۲.]</ref> | ||
بر پایه روایتی از پیامبر اسلام(ص)، بر [[عرش|عرش الهی]] نوشته شده است: هیچ خدایی جز [[الله]] نیست و محمد رسول خدا است. او را به وسیله علی(ع) تقویت و یاری کردم و این، همان سخن خداست که «او همان كسى است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان تقويت كرد».<ref>[http://lib.eshia.ir/22013/11/173 خطيب بغدادی، تاريخ بغداد، دارالكتب العلمية، ج۱۱، ص۱۷۳؛] [http://lib.eshia.ir/41689/4/100 سيوطی، الدر المنثور، دارالفكر، ج۴، ص۱۰۰.]</ref> این روایت را انس بن مالک،<ref>[http://lib.eshia.ir/22013/11/173 خطيب بغدادی، تاريخ بغداد، دارالكتب العلمية، ج۱۱، ص۱۷۳.]</ref> [[ابوهریره]]،<ref>[http://lib.eshia.ir/41689/4/100 سيوطی، الدر المنثور، دارالفكر، ج۴، ص۱۰۰.]</ref> [[عبدالله بن عباس]]، [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل كردهاند<ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/311 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۱.]</ref> و در بسیاری از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، همچون [[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)| مناقب خوارزمى]]، [[کفایة الطالب فی مناقب علی بن ابی‌طالب (کتاب)|كفاية الطّالب]]، [[ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی (کتاب)|ذخائر العقبى]]، [[فرائد السمطین (کتاب)|فرائد السمطین]] و [[الدّرّ المنثور]] آمده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/313 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۱ - ۳۱۳.]</ref> | بر پایه روایتی از پیامبر اسلام(ص)، بر [[عرش|عرش الهی]] نوشته شده است: هیچ خدایی جز [[الله]] نیست و محمد رسول خدا است. او را به وسیله علی(ع) تقویت و یاری کردم و این، همان سخن خداست که «او همان كسى است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان تقويت كرد».<ref>[http://lib.eshia.ir/22013/11/173 خطيب بغدادی، تاريخ بغداد، دارالكتب العلمية، ج۱۱، ص۱۷۳؛] [http://lib.eshia.ir/41689/4/100 سيوطی، الدر المنثور، دارالفكر، ج۴، ص۱۰۰.]</ref> این روایت را انس بن مالک،<ref>[http://lib.eshia.ir/22013/11/173 خطيب بغدادی، تاريخ بغداد، دارالكتب العلمية، ج۱۱، ص۱۷۳.]</ref> [[ابوهریره]]،<ref>[http://lib.eshia.ir/41689/4/100 سيوطی، الدر المنثور، دارالفكر، ج۴، ص۱۰۰.]</ref> [[عبدالله بن عباس]]، [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل كردهاند<ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/311 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۱.]</ref> و به گفته آیت‌الله مکارم شیرازی، در بسیاری از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، همچون [[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)| مناقب خوارزمى]]، [[کفایة الطالب فی مناقب علی بن ابی‌طالب (کتاب)|كفاية الطّالب]]، [[ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی (کتاب)|ذخائر العقبى]]، [[فرائد السمطین (کتاب)|فرائد السمطین]] و [[الدّرّ المنثور]] آمده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/313 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۱ - ۳۱۳.]</ref> | ||
به | به نظر آیت‌الله مکارم شیرازی، نوشته شدن نام امام علی(ع) بر عرش الهی، نشانه اهميت آن و دليل بر اين است كه على(ع) از جهت نصرت و يارى پيامبر(ص)، برترين [[اسلام|مسلمان]] بود و [[خدا]]، بهترين مسلمان را برای جانشينى پيامبرش انتخاب می‌كند.<ref>[http://lib.eshia.ir/27557/1/313 مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۳.]</ref> | ||
==بهره‌گیری از آیه برای اثبات امامت و ولایت امام علی(ع)== | ==بهره‌گیری از آیه برای اثبات امامت و ولایت امام علی(ع)== | ||