سید محمدعلی روضاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

| محل زندگی = [[قم]] • اصفهان

'''سید محمدعلی روضاتی''' ([[سال ۱۳۰۸ هجری شمسی|۱۳۰۸]]-[[سال ۱۳۹۱ هجری شمسی|۱۳۹۱ش]]) مشهور به '''علامه روضاتی'''، از عالمان [[شیعه]]، کتاب‌شناس و تراجم‌نگار در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری در [[اصفهان]] و از نوادگان [[سید محمدباقر خوانساری |محمدباقر خوانساری]] بود. روضاتی پس از گذراندن دوران تحصیل در [[حوزه علمیه اصفهان]] و [[حوزه علمیه قم|قم]]، به تحقیق، تألیف و تصحیح متون دینی روی آورد و نسخ خطی و چاپی متعددی را جمع‌آوری کرد. مقبره او در [[تخت فولاد]] در بقعه [[میرزا محمدباقر خوانساری]] قرار دارد.

محمدعلی روضاتی تحصیلات جدید را در مدارس [[اصفهان]] گذراند و تحصیلات دینی را در سال ۱۳۲۴ش در [[ مدرسه صدر بازار|مدرسه صدر اصفهان]] آغاز کرد و دروس مقدمات مانند [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم]] را نزد محمدحسین مشکی (مقدس)، [[ الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب)|شرح لمعه]] را در درس شیخ محمدحسین عالم نجف‌آبادی و شیخ هبةالله هرندی و [[ مکاسب (کتاب)|مکاسب]] را نزد شیخ محمدرضا جَرقویِه‌ای صَلصالی گذراند. وی سپس به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه]] این شهر در دروس سطح [[محمد صدوقی]]، [[سید محمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[میرزا ابوالفضل زاهدی قمی]]، میرزا محمد مجاهدی، [[مرتضی حائری]] حاضر شد و [[درس خارج]] را محضر [[آیت‌الله بروجردی]] گذراند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰و۸۶۱.</ref> اقامت در قم سبب گردید تا با [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی| آیت‌الله مرعشی نجفی]] آشنا شود و علایق مشترک میان آن دو، به دوستی پایدار انجامید.<ref>جهانبخش، استاد ما علامه روضاتی، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۵.</ref>

روضاتی همچنین سفرهای بسیاری به [[عربستان سعودی| عربستان]] و [[عراق]] و شهرهای مختلف [[ایران]] داشته و بیش از سی نفر از [[مجتهد|مجتهدان]] و عالمان به او [[اجازه روایت]] و [[اجازه اجتهاد|اجتهاد]] داده بودند.<ref>سجادی، میراث حوزه اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۱۰، ص۲۶۰.</ref> <ref>[http://revolution.pchi.ir/show.php?page=contents&id=13830 سیری در زندگی، آثار و احوال فقیه محقق حضرت آیت‌الله حاج سید محمدعلی روضاتی.]، پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران.</ref>

محمدعلی روضاتی از سال ۱۳۵۷ش تا پایان عمرش به خلوت‌گزینی روی آورد و بیشتر به مطالعه و تحقیق مشغول بود.<ref>جهانبخش، استاد ما علامه روضاتی، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۶.</ref> او به دلیل حفظ آثار [[خاندان روضاتی]] و میراث مکتوب عالمان شیعه و از سوی دیگر، آشنایی با [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی| معلم حبیب‌آبادی]] و [[آقابزرگ تهرانی| شیخ آقابزرگ تهرانی]]، در علوم تراجم‌نگاری، کتاب‌شناسی و نسب‌شناسی تجارب اندوخت و به مطالعه، تحقیق و تألیف روی آورد و آثاری از خود به جای گذاشت.{{سخ}}تصحیح کتاب [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات (کتاب)| روضات الجنات]] از جمله کارهای روضاتی بود تا آن‌جا که به جمع‌آوری کتب، رساله‌های علمی و نسخه‌های خطی و چاپی اقدام کرد تا مصادر و منابع روضات را فراهم آورد.<ref>[http://revolution.pchi.ir/show.php?page=contents&id=13830 سیری در زندگی، آثار و احوال فقیه محقق حضرت آیت‌الله حاج سید محمدعلی روضاتی.]، پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران.</ref>

همچنین کتاب «در پرتو روضات» سید محمد علی روضاتی که توسط انتشارات مؤسسه کتاب‌شناسی شیعه به چاپ رسیده است در پانزدهمین [[همایش کتاب سال حوزه]] که در سال ۱۳۹۲ش در قم برگزار شد به عنوان کتاب شایسته تقدیر توسط داوران شناخته شد.<ref>دبیرخانه همایش کتاب سال حوزه، ویژه‌نامه پانزدهمین همایش کتاب سال حوزه، ۱۳۹۲ش، ص۳۷</ref>

علامه روضاتی، کتابخانه‌ای در اصفهان داشت که به‌دلیل وجود نسخه‌های خطی و چاپی نفیس، شهرت داشته و بخشی از کتاب‌های موجود در آن، میراث خاندان روضاتی بود.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۳.</ref> این کتابخانه در اصل، برای جد اعلای او سید ابوالقاسم بن حسین موسوی مشهور به [[میر کبیر]] (متوفای ۱۱۵۸ق) بود که بعدها فرزندانش، آن را گسترش دادند و به استنساخ کتب خطی اهتمام ورزیدند تا به سید محمدعلی روضاتی رسید.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۶۵۹.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] در جاهای مختلف کتاب [[الذریعه]]، به وجود این کتابخانه و نسخه‌های خطی موجود در آن اشاره کرده است.<ref>برای نمونه: آقابزرگ، الذریعه، ج۷، ص۱۱۰؛ ج۸، ص۹۹، ج۱۰، ص۳۸، ۸۴و۸۵؛ ج۱۱، ص۵۵؛ ج۱۲، ص۱۵۶.</ref>